Το ΜΒΑ σου… και σε άλλη παραλία!

Για ένα internet startup το business plan δεν είναι εφικτό. Κι αυτό διότι το επιχειρησιακό μοντέλο του startup είναι άγνωστο, όσο καιρό παραμένει startup. Credit: Dragan Sutevski/Flickr

Ξεκινώ με το εξής disclaimer: Τρέφω μεγάλη εκτίμηση στα ΜΒΑ, ειδικά όταν προέρχονται από σοβαρά πανεπιστήμια. Περισσότερο από ένα πτυχίο, ένα καλό ΜΒΑ είναι μια εμπειρία ικανή να αλλάξει τη ζωή σου. Αρχικά, και για την ιστορία, κύριος σκοπός των ΜΒΑ ήταν να δημιουργήσουν μια νέα τάξη μάνατζερ με σφαιρικές γνώσεις διοίκησης επιχειρήσεων, οι οποίοι θα εξελίσσονταν στους επιχειρηματικούς ηγέτες των πολυεθνικών. Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο, τα ΜΒΑ προσπαθούν να συμπεριλάβουν «μαθήματα» επιχειρηματικότητας. Διαφημίζονται ως απαραίτητο αργαλείο για όσους θέλουν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση. Εκεί είναι που νομίζω ότι το χάνουν.

Αν και είναι πολύ χρήσιμο για κάποιον που θέλει να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση να γνωρίζει τις βασικές αρχές του μάνατζμεντ και της λογιστικής, δεν είναι οι γνώσεις αυτές που θα τον κάνουν πετυχημένο επιχειρηματία. Αντιθέτως, αυτές ακριβώς οι γνώσεις μπορεί να του βάλουν φρένο, γιατί βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με το ρίσκο που απαιτεί να πάρει κάποιος που έχει μια νέα ιδέα στο μυαλό του, για ένα καινούργιο προϊόν ή μια νέα υπηρεσία.

Ειδικά στο χώρο των internet startups η σύγκρουση των αρχών ενός ΜΒΑ και των ποιοτήτων που χρειάζονται για να υλοποιηθεί μια ιδέα είναι ιδιαίτερα προφανής. Θα σταθώ σε δυο πράγματα που δείχνουν πόσο… «επικίνδυνο» μπορεί να είναι ένα ΜΒΑ. Το πρώτο είναι το λεγόμενο, και πολύ δοξαζόμενο, «business plan». Ένας καλός μανατζερ διαθέτει την ικανότητα όχι μόνο να στήσει ένα καλό και καλά δομημένο «επιχειρηματικό σχέδιο», αλλά και να εκτιμήσει το ρίσκο του –και άρα να πάρει την απόφαση αν θα πρέπει να επενδύσει πόρους σε αυτό ή όχι. Όμως για ένα internet startup το business plan δεν είναι εφικτό. Κι αυτό διότι το επιχειρησιακό μοντέλο του startup είναι άγνωστο, όσο καιρό παραμένει startup. Άλλωστε αυτός είναι και ο στόχος ενός startup: να εξερευνήσει το άγνωστο και μέσω της εξερεύνησης να «ανακαλύψει» ένα νέο τρόπο να βγάζει κανείς χρήματα, δηλαδή ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο. Ελλείψει πετυχημένου επιχειρηματικού μοντέλου κάθε πρόβλεψη είναι, απλώς, αποτέλεσμα της μαντικής τέχνης και όχι του ορθολογισμού. Κι αυτό το ξέρουν οι επενδυτές και οι VCs, για αυτό και δεν απαιτούν να δουν επιχειρηματικά σχέδια από τους ιδρυτές.

Κάπου εκεί καιροφυλακτεί η δεύτερη σύγκρουση του πραγματικού «οραματιστή» ιδρυτή επιχειρηματία με τις αρχές του γενικού μάνατζμεντ: Από τη στιγμή που το startup βρει το μοντέλο κι αρχίζει να εκτελεί, οι επενδυτές αρχίζουν να αλλάζουν την οπτική τους και οι κάτοχοι ενός καλού ΜΒΑ γίνονται αυτομάτως υποψήφιοι για να αντικαταστήσουν τους ιδρυτές στις θέσεις του C-class. Όταν αρχίσουν να βγαίνουν αληθινά χρήματα, οι γνώσεις και οι δεξιότητες ενός ΜΒΑ είναι όχι μόνο χρήσιμες, αλλά και απαραίτητες. Όχι τυχαία λοιπόν στα περισσότερα startups, όταν παύουν να είναι «startups» και μεταμορφωθούν σε αληθινές επιχειρήσεις με πετυχημένα επιχειρηματικά μοντέλα, γίνεται «σφαγή» και οι αρχικοί ιδρυτές εκπαραθυρώνονται από το board of directors.

Μέχρι να γίνει αυτό και στο δικό μου startup, και καθώς με τον συνιδρυτή μου ετοιμαζόμαστε να δοκιμάσουμε την ιδέα μας στην πραγματική αγορά, εσύ, μελλοντικέ CEO της εταιρείας μας, πάρε το ΜΒΑ σου… και σε άλλη παραλία!

Ο Γιώργος Ζαρκαδάκης ζει στο Λονδίνο και είναι διευθυντής της Feline Quanta Communications.

TAGS :

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook