Κυριάκος Ζηκίδης: «Ο εθελοντισμός καλύπτει το αριθμητικό κενό της πολιτείας» 
Μήπως τα παιδιά νοιάζονται και δρουν περισσότερο από μας; 
Ο Τάσος Χαλκιόπουλος (δεξιά) με τον Δημήτρη Ρηγόπουλο, τον Φεβρουάριο του 2011.
Φωτογραφία: Γιώργος Καπλανίδης
Παρακινούμενοι από το ενδιαφέρον μας για τις γειτονιές και τα πάρκα της Αθήνας, τον Σεπτέμβριο του 2010 αποφασίσαμε, με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Ρηγόπουλο, να προβούμε σε μια σειρά από ανιδιοτελείς δράσεις, που στόχο είχαν να αλλάξουν το πρόσωπο της πόλης προς το καλύτερο. Χωρίς να το πολυσκεφτούμε, κατηφορίσαμε ένα απόγευμα στην περιοχή γύρω από τον Άρειο Πάγο και προσπαθήσαμε να την καθαρίσουμε από τα σκουπίδια.
Την επόμενη φορά πήραμε μαζί μας και δυο-τρεις φίλους που κουβαλούσαν παρόμοιες ανησυχίες. Και τότε συνέβη κάτι υπέροχο. Παρατηρήσαμε ότι εβδομάδα με την εβδομάδα, ολοένα και περισσότεροι Αθηναίοι έδειχναν ενδιαφέρον για τις δράσεις μας. Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι Atenistas. Από ανθρώπους που κατάλαβαν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη δεν πρόκειται να λυθούν αν παραμείνουμε αδρανείς και προσκολλημένοι στο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε.
Σήμερα, ο βασικός κορμός των Atenistas αποτελείται από περίπου 200 ανθρώπους, οι οποίοι είναι χωρισμένοι σε εφτά υποομάδες των 30 ατόμων. Ασφαλώς, στις περισσότερες δραστηριότητες συμμετέχουν ενεργά και άλλοι συμπολίτες μας, που αντιλαμβάνονται ότι οι μάχες κερδίζονται από αυτούς που δρουν και αντέχουν. Για παράδειγμα, πριν από λίγους μήνες συγκεντρώθηκαν στη Βαρβάκειο αγορά 3.000 Αθηναίοι για να προσφέρουν στην πόλη τους όχι ωραία λόγια, αλλά πράξεις. Πράξεις καθαρές, ανιδιοτελείς, ουσιαστικές.
Η πόλη δεν πρόκειται να βελτιωθεί, αν δεν βελτιωθούμε εμείς οι ίδιοι. Από τους Αθηναίους δεν λείπει η δύναμη, αλλά η θέληση. Γι’ αυτό κάθε φορά που βγαίνουμε στο δρόμο, ο στόχος μας είναι να δραστηριοποιήσουμε τη θέληση των συμπολιτών μας. Να τους πείσουμε ότι αξίζει να βάλουν και αυτοί ένα χέρι για να γίνει η Αθήνα καλύτερη. Και ασφαλώς χαιρόμαστε πολύ όταν βλέπουμε ότι το παράδειγμα των Atenistas αποτελεί πηγή έμπνευσης και για άλλους ανθρώπους έξω από τα στενά όρια της πρωτεύουσας. Σήμερα, υπάρχουν σχεδόν 30 ομάδες από –istas σε ολόκληρη τη χώρα. Οι θετικές σκέψεις και πράξεις χτίζουν τα δικά τους δίκτυα. Γιατί η χαρά είναι μέσα μας, όχι στα πράγματα.
Για να συστήσει κανείς μια ομάδα κοινωνικής προσφοράς –στην Ελλάδα της κρίσης αυτές οι ομάδες είναι πιο αναγκαίες από ποτέ– απαιτείται πάνω απ’ όλα πίστη στον συνάνθρωπο, οργάνωση και ουσιαστική επικοινωνία. Και, φυσικά, δράση.
Δεν χρειάζεται να μπλέξει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, να ιδρύει συλλόγους, να κυνηγά επιδοτήσεις ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Χρειάζεται απλώς να επικοινωνήσει στον κόσμο τις ιδέες του, να φτιάξει μια φόρμα που θα του επιτρέπει να μοιράζεται τις δράσεις του και φυσικά να χρησιμοποιήσει τα social media. Ζούμε στην εποχή του δικτύου όπου η κάθε μας λέξη φτάνει σε κοινωνικά βάθη που όμοιά τους δεν είχαμε ξαναδεί στο παρελθόν. Κάτι που αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο, γιατί αν θέλεις να ακουστείς σήμερα, μπορείς! Αυτό που απομένει είναι να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα. Και, γυρίζοντας το κεφάλι πίσω, θα δεις ότι δεν είσαι μόνος.
Χωρίζοντας σε απλά βήματα τη σύσταση μιας ομάδας κοινωνικής προσφοράς, αρχικά απαιτείται μια σελίδα στο Facebook στην οποία θα κοινοποιούνται όλες οι δράσεις. Αργότερα θα φανεί χρήσιμη και μια φόρμα επικοινωνίας, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα προσδιορίζουν το μέγεθος της εμπλοκής που επιθυμούν και το πώς μπορούν επί της ουσίας να βοηθήσουν. Έπειτα χρειάζεται οργάνωση και μια ιεράρχηση των ατόμων, όχι φυσικά με την έννοια της καθοδήγησης, αλλά της ουσιαστικής ροής εργασιών. Διότι καλές οι σκέψεις και οι προτάσεις, όμως το σημαντικό σε μια ομάδα κοινωνικής προσφοράς είναι το έργο που παράγει.
Αν δεν είχαμε βγει από το σπίτι μας κυνηγώντας το όραμα μιας καλύτερης πόλης για εμάς και τα παιδιά μας, αν δεν είχαμε μοιραστεί τις κοινές ανησυχίες μας, οι Atenistas δεν θα ήταν παρά μια ακόμη ωραία ιδέα.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
