Προς την κορυφή και πίσω –μια προσωπική διαδρομή

Τις ατέλειωτες ώρες που περνάς στο βουνό αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως o στόχος τελικά δεν είναι να το «νικήσεις», αλλά να γίνεις αναπόσπαστο κομμάτι του. Να αντιληφθείς τη δύναμή του, να τη σεβαστείς, να αντλήσεις τη δική σου δύναμη από τη δική του, λέει ο Γιώργος-Ιωάννης Τσιάνος.

Δεν είναι μόνο η δύναμη του σώματος. Είναι και αυτή βέβαια, αλλά εκείνο το σθένος που είναι απαραίτητο είναι κυρίως το ψυχικό και το πνευματικό. Είναι η ανάγκη της επιβίωσης, όμως είναι και όλα τα άλλα, τα προγραμματισμένα και τα απρόσμενα, οι μικροτραυματισμοί και οι αρρώστιες, οι απρόσμενες κακοκαιρίες, ο θάνατος ως γεγονός, η είδησή του ή και η μαρτυρία του στον θάνατο άλλων ορειβατών.

Ο Γιώργος-Ιωάννης Τσιάνος με την ελληνική σημαία στην κορυφή των κορυφών.

Φτάνοντας στο υψηλότερο αυτό σημείο της γης τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα, τόσο γαλήνια. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιο, θα ήταν αυτό της ταπεινότητας. Βλέποντας τον κόσμο από τόσο ψηλά δεν μπορείς παρά να αισθανθείς πόσο πραγματικά μικρός είσαι.

Στα «Έβερεστ» του καθενός μας ανακαλύπτεις τα όρια του ψυχισμού σου, του χαρακτήρα σου, της κράσης σου. Σκέφτεσαι, στοχάζεσαι, ονειρεύεσαι, ελπίζεις. Αν είσαι τυχερός, επιστρέφεις σε μια καθημερινότητα, σίγουρα όχι ο ίδιος Άνθρωπος, αλλά ένας αλλαγμένος Άνθρωπος.

Διαβάστε ακόμα: Πώς ο Γιώργος-Ιωάννης Τσιάνος έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που διέσχισε κολυμπώντας το ανοιχτό Αιγαίο πέλαγος.

«Ο στόχος τελικά δεν είναι να ‘’νικήσεις’’ το βουνό, αλλά να γίνεις αναπόσπαστο κομμάτι του. Να αντιληφθείς τη δύναμή του, να τη σεβαστείς, να αντλήσεις τη δική σου δύναμη από τη δική του…»

TAGS :
everest Έβερστ κορυφή ορειβασία Τσιάνος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook