3.Στα απέραντα υψίπεδα του Mont Blanc

    Ανηφορίζοντας πριν το Col de Joly.

    Ημέρα 4η (52 km / AD: +3.160/-3.700)

    Γνωρίζοντας ότι από αργά το βράδυ ο καιρός επρόκειτο να χαλάσει, ξεκινήσαμε να ποδηλατούμε με το χάραμα. Αφού περάσαμε τη λίμνη La Cittaz, συνεχίσαμε προς το ομώνυμο διάσελο. Από εκεί κι ύστερα μας περίμενε μια μεγάλη κατηφόρα. Καταλήγοντας στο διάσελο Col du Joly (1.989 μ.) αργά το μεσημέρι, μας περίμενε μια μικρή έκπληξη.

    Παράλληλα με το χιονοδρομικό κέντρο διασχίσαμε ένα από τα ομορφότερα Bike Parks του Mont Blanc –κάτι που μας ενθουσίασε, αφού βρεθήκαμε ανάμεσα σε πολλούς ποδηλάτες–, καταλήγοντας στο Les Contamines. Χρονικά περιθώρια για ξεκούραση δεν υπήρχαν, αφού ήδη είχαν αρχίσει να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες της βροχής.

    Πλέον αρχίσαμε να κινούμαστε σε εύκολους χωματόδρομους με πολλές ισοϋψείς τραβέρσες, πεταλάροντας και την τελευταία δύσκολη ανάβαση για το Col de Voza (1.650 μ.). Μέσα από τα μονοπάτια του χιονοδρομικού κέντρου κατεβήκαμε στο χωριό Les Houches της κοιλάδας του Chamonix. Τα τελευταία οκτώ χιλιόμετρα μέχρι την πλατεία του Chamonix τα διανύσαμε σε ασφάλτινο δρόμο υπό συνεχή βροχή. Παίρνοντας βαθιές ανάσες, αφού είχαμε φτάσει πια στο τέλος της διαδρομής.

    13.Ευτυχισμένοι στο Chamonix

    Κουρασμένοι αλλά πανευτυχείς στο τέλος της διαδρομής, στο Chamonix. Από αριστερά: Νίκος Ροδίτης, Δημήτρης Τσιόβουλος, Περικλής Κουμπούρης.

     


    Σημ. 1: Η επιλογή μας να κάνουμε τη διαδρομή σε τέσσερις μέρες –ενώ οι πληροφορίες που μας είχαν δώσει οι οδηγοί της περιοχής και οι χάρτες συνιστούν έξι μέρες– αποδείχτηκε αρκετά κουραστική, αλλά σωστή και επιτυχής. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι που τα καταφέραμε, αλλά και επειδή ο χρόνος μας καταγράφηκε στο βιβλίο των οδηγών βουνού του Chamonix.

    Σημ. 2: Ένα τέτοιο ταξίδι χρειάζεται μεγάλη οργάνωση, αποφασιστικότητα, σωστή πληροφόρηση και καλό εξοπλισμό, και προϋποθέτει ότι η διαδρομή είναι πολύ καλά σηματοδοτημένη σε όλο το μήκος της.

    Σημ. 3: Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις πληροφορίες και τη φιλοξενία τις δύσκολες βροχερές μέρες στον φίλο οδηγό βουνού Νίκο Χαντζή, καθώς και στους Δημήτρη Τσιόβουλο και Περικλή Κουμπούρη που πεταλάραμε μαζί, κάνοντας ένα όνειρο πραγματικότητα.


     

    Διαβάστε ακόμα: Έτσι, τον Αύγουστο του 1992, ο Ηρακλής Μωϋσίδης και ο Παύλος Τσιαντός ανέβηκαν 1.200 μέτρα κάθετου πάγου και βράχου!

    1 2 3 4

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top