Δαμάζοντας τις ιταλικές Άλπεις στον «XX Trofeo Mezzalama 2015»

Η ομάδα «Fifth Element Hellas 2015» στην κορυφή Breithorn (4.164μ. υψόμετρο) για εγκλιματισμό πριν από τον αγώνα. Από αριστερά, Γιάννης Σταθόπουλος, Ηρακλής Μωυσίδης, Λάζαρος Μποτέλης.

Ο «ΧΧ Trofeo Mezzalama» είναι ένας διεθνής αγώνας ορειβατικού σκι, μέρος του Grande Course και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ορειβατικού Σκι «ISMF», όπου περιλαμβάνεται το Παγκόσμιο Κύπελλο μεγάλων αποστάσεων. Είναι ένας αγώνας ανοικτός σε ομάδες που αποτελούνται από τρεις αθλητές.

Λαμβάνει χώρα κατά μήκος μιας διαδρομής από κορυφές 4.500 μ. στις ιταλικές Άλπεις. Οι αθλητές αγωνίζονται σε μεγάλο υψόμετρο με πολύ σοβαρές καιρικές συνθήκες, είναι 45 χλμ. και +3.500 μ. υψομετρικής διαφοράς, με πολύ δύσκολα και τεχνικά περάσματα, απότομες παγωμένες πλαγιές, εκτεθειμένες κόψεις και διάσχιση παγετώνα, όπου απαιτούνται άρτιες γνώσεις ορειβασίας και αλπινισμού.

Αφού πήρε αναβολή για μια εβδομάδα λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών, οι διοργανωτές ανακοίνωσαν πως τελικά ο «XX Trofeo Mezzalama 2015» θα γίνει στις 2 Μαΐου. Η ελληνική ομάδα «Fifth Element Hellas 2015», αποτελούμενη από τον Ηρακλή Μωϋσίδη, τον Λάζαρο Μποτέλη και τον Γιάννη Σταθόπουλο, η οποία για μεγάλο διάστημα προετοιμαζόταν –με τη στήριξη και τη βοήθεια καλών φίλων– για τη συμμετοχή της, ταξίδεψε ταχύτατα την Πρωτομαγιά, για να λάβει μέρος στον πολύ δύσκολο και απαιτητικό αυτόν αγώνα, ο οποίος διεξάγεται από το 1937.

Σύννεφα χιονιού, κόψεις-μαχαίρια και υψόμετρα που γονατίζουν

Η ώρα είναι 3 και η ομάδα σηκώνεται για να ετοιμαστεί και να πάρει πρωινό. Ο καιρός είναι βροχερός. Από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου στο Gressoney La-Trinite των ιταλικών Άλπεων ξεκλέβουμε ματιές στο νυχτερινό τοπίο, καθώς ετοιμαζόμαστε, ελπίζοντας ότι μέχρι τις 5.30 –την ώρα της εκκίνησης– τα πράγματα θα έχουν βελτιωθεί: οι τελευταίες προβλέψεις αναφέρουν πως η βροχή θα σταματήσει και τη θέση της θα πάρει ο καθαρός ουρανός. Η απόσταση από την αφετηρία του αγώνα είναι μικρή και, πράγματι, σε μια ώρα περίπου βγάζει ξαστεριά.

Οι 286 ομάδες στη γραμμή της εκκίνησης, στο Gressoney-La-Trinité.

Μετά από λίγο μαζευόμαστε γύρω από μια μεγάλη φωτιά, περιμένοντας την είσοδό μας στο μεγάλο χώρο της εκκίνησης. Και οι τρεις μας έχουμε μεγάλη αγωνία, ταυτόχρονα όμως και μεγάλη σιγουριά για έναν καλό αγώνα. 286 ομάδες είναι πανέτοιμες να αντιμετωπίσουν κάθε ενδεχόμενο.

Η εκκίνηση δίνεται στις 5.30 π.μ.: ένα ποτάμι αθλητών, φορτωμένοι τα πέδιλα στα σακίδια, ξεχύνεται στα σοκάκια του Gressoney La-Trinite, στα 1.637 μ. υψόμετρο. Πολλά μπορεί να συμβούν όταν εκατοντάδες αθλητές συνωστίζονται σε ένα στενό χιονισμένο δρόμο, ελπίζοντας για μια καλή γραμμή. Έχουμε πια φορέσει τα πέδιλα και αρχίζουμε να ολισθαίνουμε σε μια παγωμένη πίστα του σκι.

Περνώντας από το Alpe Gabiet, 2342μ. υψόμετρο.

Η θέση της ομάδας μας στην αρχή δεν είναι πολύ καλή. Με ένα απρόβλεπτο περιστατικό έχουμε μείνει λίγο πίσω, σύντομα όμως μπαίνουμε σε ρυθμό. Ο πρώτος στόχος, σε 10 χλμ. απόσταση και +1.850 μ. υψομετρική, είναι το καταφύγιο Mantova Hut στα 3.500 μ. υψόμετρο και το πρώτο «1st time check», χρονικό όριο του αγώνα στις 3 ώρες.

Είμαστε πια στις δυο ώρες περίπου, έχει ξημερώσει και με έναν καταγάλανο ουρανό και τον ήλιο να μας ζεσταίνει από το πρωινό ψύχος βρισκόμαστε στο Canalino dell Aguila 2.650 μ. υψόμετρο, ένα λούκι 60 μοιρών και +250 μ. υψομετρικής διαφοράς. Παίρνω τα σκι στην πλάτη και αποκόβομαι από την ομάδα, για να βγω πρώτος από το λούκι και να βοηθήσω τους συντρόφους μου στην επόμενη αλλαγή.

Στο Canalino dell Aguila, 2.650μ., ένα μεγάλο λούκι 60 μοιρών και +250 μ. υψομετρικής διαφοράς.

Τώρα όλα εξαρτώνται από το ρυθμό και την επιμονή μας. Στις 2:51 το μεσημέρι φτάνουμε στο καταφύγιο μέσα σε ένα σύννεφο χιονιού από το δυνατό αέρα. Χαρούμενοι γιατί πιάσαμε το πρώτο χρονικό όριο και συνεχίζουμε πολύ καλά.

Λίγο πιο πάνω, στα +150 μέτρα υψομετρικής, είναι ο δεύτερος στόχος, το καταφύγιο Gnifetti Hut στα 3.647 μ. υψόμετρο, και όλοι πλέον αναγκαστικά πρέπει να δεθούμε, γιατί θα διασχίσουμε παγετώνα και αυτό θα μας παρέχει ασφάλεια στην περίπτωση που θα πέσουμε σε «crevasse» (μεγάλο άνοιγμα στον παγετώνα).

Διαβάστε ακόμα: Χρήστος Λάμπρης – «Πώς ο Μιχάλης Τσουκιάς μου έσωσε τη ζωή στα Ιμαλάια»

Τρίτος στόχος είναι το Naso del Lyskamm στα 4.100 μ. υψόμετρο με 5 χλμ. απόσταση και +600 μέτρα υψομετρική: μια εκτεθειμένη βράχινη κόψη 250 μέτρων υψομετρικής διαφοράς. Παίρνουμε τα σκι στην πλάτη και όλοι πλέον φορώντας κραμπόν (ειδικά καρφιά που προσαρμόζονται στις μπότες) αρχίζουμε το σκαρφάλωμα.

Με τον πολύ δυνατό αέρα να μας ταλαιπωρεί και τη θερμοκρασία στους -15ο C πλησιάζουμε στο δυσκολότερο σημείο της διαδρομής: μια πλαγιά, την οποία έχει ξυρίσει ο παγωμένος αέρας και για 150 μέτρα οι διοργανωτές έχουν σκάψει σκαλοπάτια στον πάγο με αλυσοπρίονο για να μπορέσουν οι ομάδες να κατέβουν αυτό το εκτεθειμένο πέρασμα.

Κατεβαίνοντας το Naso del Lyskamm, 4.100μ., μια εκτεθειμένη βράχινη κόψη 250 μέτρων υψομετρικής διαφοράς.

Η κατάσταση δεν είναι και τόσο καλή: είμαστε εγκλωβισμένοι με πάρα πολλές ομάδες στο επικίνδυνο αυτό πέρασμα και όλοι ανησυχούμε για το δεύτερο χρονικό όριο, που είναι στις 6 ώρες.

Σύντομα όμως δίνεται το σήμα από τον ασύρματο ενός οδηγού βουνού που βρίσκονταν εκεί για την ασφάλειά μας και ακούμε ότι δόθηκε παράταση μισής ώρας στο δεύτερο κόψιμο. Οι διοργανωτές έχουν καταλάβει ότι οι συνθήκες και τα τεχνικά περάσματα δυσκόλεψαν ακόμα και τους πρώτους.

Είμαστε πια πολύ κοντά να τα καταφέρουμε και το παλεύουμε με οποιοδήποτε τρόπο. Προσπερνάμε ομάδες που δεν είναι τόσο καλές στο χειρισμό των σχοινιών και γρήγορα βγαίνουμε στο πλατό του παγετώνα.

Επιτέλους σκι, βγάζουμε κραμπόν και φώκιες από τα πέδιλα, και αρχίζουμε να γλιστράμε προς το καταφύγιο Quintino Sella Hut on Felik στα 3.585μ. υψόμετρο, όπου είναι το 2nd time check χρονικό όριο.

Στο διάσελο Colle del Felik, 4.061μ.

Έχουμε περάσει το σύστημα που χρονομετρεί και όταν βλέπω στο ρολόι μου 6:28:44 ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της προσπάθειάς μας. Παίρνουμε μεγάλες ανάσες και χαιρόμαστε πολύ γιατί είμαστε μέσα στον αγώνα. Η απογοήτευση για κάποιες ομάδες που ήταν λίγο πιο πίσω είναι μεγάλη –για αυτούς το όνειρο τελειώνει εδώ.

Διαβάστε ακόμα: «Έτσι κάναμε το Γύρο του Mont Blanc με ποδήλατο»

Πίνουμε μια κούπα τσάι, τρώμε μια μπανάνα, λίγους ξηρούς καρπούς –οτιδήποτε θα μας δώσει ενέργεια και υγρά για τον επόμενο και πιο δύσκολο στόχο: την κόψη της κορυφής Castor στα 4.226μ. υψόμετρο, όπου είναι και το υψηλότερο σημείο από όπου περνά ο αγώνας.

Στην κορυφή Castor, 4.226μ. υψόμετρο, το υψηλότερο σημείο από όπου περνά ο αγώνας.

Μια πολύ εκτεθειμένη κόψη χιονιού για περίπου 1χλμ. απόσταση θα ήταν η τελευταία δοκιμασία για την ομάδα. Αυτό που έχουμε τώρα μπροστά μας δεν έχει να κάνει με το χρόνο, αλλά με το να απολαύσουμε τις Άλπεις.

Προχωρούμε με αργά βήματα, το υψόμετρο όμως μάς γονατίζει, η κόψη είναι μαχαίρι και οι ανάσες πολύ δύσκολες. Κάποιες ομάδες καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας –η μόνη σωτηρία για αυτούς είναι από αέρος με το ελικόπτερο.

Εμείς είμαστε πολύ τυχεροί, έχουμε δυνάμεις και πλέον αυτό που βγαίνει από μέσα μας είναι ψυχή. Πρέπει οπωσδήποτε να τερματίσουμε τον αγώνα! Δεν μας απασχολεί όμως ο χρόνος, αλλά η πρόβλεψη για χιονόπτωση… Το μεσημέρι μάς βρίσκει κάτω από την κόψη του Castor, σε πιο ασφαλές πεδίο, στο Verra Pass Schwarztor, στα 3.848μ. υψόμετρο.

Στο διάσελο Dal Colle Verra, 3.848μ. υψόμετρο.

Με μια γρήγορη αλλαγή φοράμε πάλι τα πέδιλα και γλιστράμε προς το Colle del Breithorn (3.826μ. υψόμετρο), ξανά αλλαγή με τα πέδιλα στην πλάτη και διασχίζουμε το Plateau Rosà (3.500μ.), τελευταία αλλαγή, ξαναφοράμε τα πέδιλα και το μόνο που έχει μείνει πια είναι η τελική κατάβαση με τα σκι προς τον τερματισμό και την αψίδα που έχει στηθεί στο Breuil-Cervinia, στα 2.000μ. υψόμετρο.

Στο Canale del Teodulo (3.316μ.) και προς τον τερματισμό.

Από τις 286 ομάδες καταφέρνουν να τερματίσουν 185, όπου και η τελική θέση της «Fifth Element Hellas 2015» στη γενική κατάταξη, με χρόνο 11:51:31.

Είμαστε και οι τρεις ενθουσιασμένοι που καταφέραμε να τερματίσουμε, και εντός του χρονικού ορίου, αυτό το δύσκολο αγώνα, που οι κόποι μας –ένα μεγάλο χρονικό διάστημα προετοιμασίας πάνω στα ελληνικά βουνά με προπονήσεις σε πολύ αντίξοες συνθήκες– ανταμείφθηκαν. Και, βέβαια, που γίναμε οι πρώτοι Έλληνες που το κατάφεραν.

Πανευτυχείς την επόμενη μέρα μετά τον τερματισμό. Από αριστερά, Ηρακλής Μωυσίδης, Λάζαρος Μποτέλης, Γιάννης Σταθόπουλος.

Η συμμετοχή στο Trofeo Mezzalama απαιτεί:

– Καλή γνώση της ορειβασίας σε μεγάλα υψόμετρα, την ικανότητα να χειριστεί η ομάδα τυχόν κινδύνους και απρόβλεπτες περιστάσεις, όπως ισχυρούς ανέμους και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες -25C

– Η σωματική και ψυχολογική προετοιμασία, το ομαδικό πνεύμα, η αλληλεγγύη, η άρτια γνώση των καταστάσεων που μπορείς να βρεθείς σε τέτοια υψόμετρα και η άνευ όρων αποδοχή των κανονισμών και των αποφάσεων που λαμβάνονται από τους διοργανωτές είναι αυτά που απαιτούνται από κάθε ομάδα που θέλει να πάρει μέρος στον αγώνα «ΧΧ Trofeo Mezzalama».

Διαβάστε ακόμα: «Πώς ανακάλυψα το Ναυαρίνο της Ανταρκτικής»

TAGS :
Άλπεις ΧΧ Trofeo Mezzalama 2015

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook