Τότε, τη δεκαετία του ’60, ήταν που ο Eggleston παρουσίασε στο κοινό μια σειρά από έγχρωμες φωτογραφίες με θέμα τους την μονόχορδη καθημερινότητα στις κωμοπόλεις του αμερικανικού Νότου, κυρίως στο Δέλτα του Μισισιπή, όχι πολύ μακριά δηλαδή από εκεί όπου ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ένα τραπέζι στρωμένο για δείπνο, ένα παιδικό ποδήλατο, ένας υπάλληλος σούπερ μάρκετ που σπρώχνει τα καροτσάκια… Όλα, κομμάτια μιας ευρύτερης σύνθεσης διάστικτης από ανθρώπινες στιγμές, ελπίδες και φόβους, όνειρα και ματαιώσεις.
Αν και ανεπιφύλακτα θαυμαστής του Henri Cartier-Bresson, ο William Eggleston εγκατέλειψε νωρίς την καλλιτεχνική, ασπρόμαυρη φωτογραφία και επέλεξε συνειδητά το φορμά της έγχρωμης, «εμπορικής» εκτύπωσης, που μέχρι τότε ταίριαζε μόνο στις απαστράπτουσες εικόνες των διαφημίσεων. Σκοπίμως, τα πρόσωπα και τα τοπία μοιάζουν να έχουν αιχμαλωτιστεί σ’ ένα τυχαίο, αυθόρμητο κλείσιμο του κλείστρου, ενώ στην πραγματικότητα, έχει προηγηθεί, με εξαντλητική επιμέλεια, η σκηνογραφία του κάδρου. Ο Eggleston, άλλωστε, φρόντιζε να εκτυπώνει στο πιο ακριβό χαρτί για να δίνει έμφαση στην αντίφαση αυτή. Έτσι, το ξεχασμένο φαστφουντάδικο στη μέση ενός άδειου δρόμου ή μια σκουριασμένη αλυσίδα πλεγμένη στο στύλο ενός παρκόμετρου, φωτίζονταν με τον ίδιο τρόπο που θα παρουσιαζόταν μια οδοντόκρεμα από μια διαφημιστική εταιρεία.
Η περίφημη ατομική του έκθεση στο MoMA το 1976 θεωρήθηκε σταθμός στην ιστορία της φωτογραφικής τέχνης. Αν και το Μουσείο είχε φιλοξενήσει και νωρίτερα έκθεση έγχρωμης φωτογραφίας, η δουλειά του Eggleston θεωρήθηκε η αφορμή για να αναγνωριστεί η καλλιτεχνική αυταξία της έγχρωμης φωτογραφίας από ένα Ίδρυμα με αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης.
Ο 73χρονος σήμερα φωτογράφος δεν κατάφερε να παραβρεθεί στην τελετή των βραβείων στο Λονδίνο, στις 25 Απριλίου, και το βραβείο που του απονεμήθηκε ‒το οποίο είχε δοθεί παλιότερα στον William Klein, τον Bruce Davidson και την Eve Arnold‒ παρέλαβε ο γιός του, Winston. Eίναι κρίμα, γιατί o Eggleston θα έβλεπε με τα μάτια του τη δουλειά των νέων φωτογράφων (επαγγελματιών και μη), που φανερώνουν την επιρροή που τους άσκησε ή την έμπνευση που τους πρόσφερε για να συνεχίσουν να δημιουργούν.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Φωτογραφίας, που διοργανώνει τα Βραβεία Φωτογραφίας με χορηγό τη Sony, και βραβεύει κάθε χρόνο τις καλύτερες φωτογραφίες σε θεματικές κατηγορίες (με περισσότερες από 122.000 συμμετοχές φέτος!), επιμελήθηκε και τον τόμο «Sony World Photography Awards 2013», συμπεριλαμβάνοντας μερικές από τις πιο σπάνιες φωτογραφίες του Eggleston, ενώ μερικές ακόμα εκτέθηκαν στο Somerset House του Λονδίνου από τις 26 Απριλίου έως τις 12 Μαΐου.