Γιάννης Κοντός, «Η προτομή»
Κυριακή πρωί, γυαλίζει όλη η χώρα.
Ο Κώστας Καρυωτάκης «αποκαταστημένος» πια
σε άγαλμα, μαύρος και γελώντας πυροβολεί.
Αν δεν είχανε κάνει όλες τις μέρες
καθαρές Κυριακές, ακόμη αν δεν συνέβαιναν
αυτά και τα άλλα που ετοιμάζουν
θα έτρεχα τώρα πάνω στη λίμνη
στα Γιάννινα κυνηγώντας τη μουσική σου
με το κεφάλι του Πασά στο χέρι.
Αχ, θα έτρεχα πλάι στο κορμάκι σου.
(Από τη συλλογή «Τα απρόοπτα», εκδ. Κέδρος, 1987)
Στην επόμενη σελίδα: «Κώστα, ξέρω τι είναι αυτό που έβαλε στα δάχτυλά σου το περίστροφο».