Grand Format: 14 εκπληκτικές λήψεις με μια GoPro 
Το όπλο της αποπλάνησης 
Σοφία Λόρεν – Μπριζίτ Μπαρντό: Οι ιδρυτικοί μύθοι του ευρωπαϊκού σεξαπίλ 
Ένα στήθος να το πιείς στο ποτήρι 
H σχεδόν άφυλη έλξη της ΚΜ
“Υπάρχει μια μόνιμη ρητορική για το εάν έχει νόημα να μιλάμε για τη φωτογραφία ως Τέχνη ή, ακόμη περισσότερο, εάν έχει νόημα για τη μοναδικότητα μιας φωτογραφίας όταν αναφερόμαστε σε κάτι που μπορεί να τυπωθεί και επανατυπωθεί μυριάδες φορές. Δεν θα πω το συνηθισμένο, ότι είναι κι αυτό ένα ζήτημα οπτικής. Θα πω, απλώς, ότι εδώ δεν μιλάμε για μια σκανδαλοθηρική φωτογραφία που ο άμεσα θιγόμενος θα σπεύσει να εξαφανίσει από προσώπου γης. Εδώ μιλάμε για τα μοναδικά στιγμιότυπα ενός πρωτοπόρου”.
Μ. -κόκκος, νοσταλγία και ερωτισμός
Ο curator Robert Sobieszek οριοθετούσε με αυτά τα λόγια, στο παρελθόν, ξεκάθαρα τα σύνορα ανάμεσα στην Τέχνη και την επίφασή της. Η έκθεση “ανέκδοτων” φωτογραφιών του Bert Stern, η οποία αυτές τις μέρες λαμβάνει χώρα στη Νέα Υόρκη, είναι μια αφορμή να ξαναθυμηθούμε τα λεγόμενά του. O Bert Stern, o “αυθεντικός Mad Man” -με την προφανή αναφορά στο ομώνυμο σίριαλ της τηλεόρασης- όπως τον αποκάλεσαν, έχει αυτές τις μέρες, δύο χρόνια σχεδόν μετά το θάνατο του, και πάλι την τιμητική του. Φορέας της υπενθύμισης του έργου του δεν είναι άλλος από την γκαλερί Staley-Wise στην πολύβουη λεωφόρο Μπρόντγουεϊ. Η γκαλερί, η οποία τον εκπροσωπούσε ανελλιπώς από το 1982 και από τον Ιούνιο του 2013, όταν ο Stern αποχαιρέτησε τα εγκόσμια, είναι η αποκλειστική dealer του συνόλου του έργου του.
1962, ο Bert και η Μ. σε selfie της εποχής.
Για τον Sobieszek είναι επίσης ξεκάθαρο ότι “ο Stern ήταν ο οριστικός γεφυροποιός σε ένα κομβικό σημείο στην ιστορία της Μοντέρνας Τέχνης, ακριβώς επειδή κατάφερε να εγκαθιδρύσει έναν μόνιμο διάλογο ανάμεσα στις παραδόσεις της εμπορικής φωτογραφίας με αυτές των Καλών Τεχνών.”
Έξι εβδομάδες πριν το θάνατο της η Μ. παραχωρεί στην ανθρωπότητα το magnum opus της. Η σειρά των πάνω από 2 χιλιάδων φωτογραφιών που τις έβγαλε o Stern εκείνον τον Ιούνιο του ’62, έμειναν στην Ιστορία ως “The Last Sitting”.
“Oι υπόλοιποι έβλεπαν στη Sue Lyon μια συστολή. Εγώ μια φωτιά που έπρεπε να περιορίσω στο φακό.” Ο Stern για την αυθεντική Λολίτα.
Κι αν όλα τα παραπάνω ακούγονται αρκούντως θολά και ψευτοκουλτουρέ για τα γούστα σας, να πούμε απλώς ότι ο γεννημένος στο Μπρούκλιν από Εβραίους μετανάστες γονείς, αυτοδίδακτος μετρ της φωτογραφίας μόδας και απαράμιλλος πορτρετίστας, πίστευε επίσης ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Πολυπράγμων και πολυτάλαντος, φαντασιακός όσο και πρακτικός άφηνε για τους υπόλοιπους τις αναλύσεις. Μιλούσε με την εικόνα και είχε τη χαρά και την τιμή, που λένε, να καταφέρει να υποκύψουν στο φακό του σύμβολα του σεξ από τη Μέριλιν και την Μπαρντό έως την Κέιτ Μος.
Λολίτα, γατάκια.
Ο ίδιος, δε, συνόψιζε το έργο του τόσο απλά -σχεδόν απλοϊκά. ” Όλοι πρέπει να κάνουν μια δουλειά. Να μάθουν μια δουλειά. Η δική μου ήταν η έκθεση των ανθρώπων στο φακό. Το να μαθαίνεις να εκτίθεσαι είναι κι αυτό μια σοβαρή ασχολία. Άλλοι γεννιούνται με έμφυτο το ταλέντο. Σε άλλους πρέπει, απλώς, να το διδάξεις. Δεν έχει και τόσο σημασία. Σημασία έχει το αποτέλεσμα να είναι αυτό που πρέπει.”
⇒BERT STERN: FROM THE ARCHIVES OF BERT STERN
Gallery Staley-Wise
560 Broadway, Νέα Υόρκη,
έως τις 20 Ιουνίου.
staleywise.com
“Είναι ίσως η μόνη από τη γενιά της που κατάφερε να μου εξάψει την περιέργεια.” Στο μεταξύ, αγαπητέ Bert, είχες φυσικά μεγαλώσει.
1955, ο Stern φωτογραφίζει τη Suzie Parker στο στούντιο του στο Μπρούκλιν.
Η Μπε-Μπε και το μπιμπερό. Η φωτογραφία είναι του 1960 -η ιδιόχειρη αφιέρωση του Stern του 2008.
Στην αρχή ο Κιούμπρικ δεν ήταν πεπεισμένος εάν η Sue Lyon ήταν η κατάλληλη για τη Λολίτα. Να το ξαναπούμε για να γίνει πιστευτό; Στην αρχή ο Κιούμπρικ…
Διαβάστε ακόμη: Η δεκανεύς των εσωρούχων
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
