Tο σεξ, και μάλιστα στην hardcore εκδοχή του, υπερέχει κατά πολύ της όποιας «δράσης» στην ταινία.

Η πρώτη σεκάνς είναι κάτι παραπάνω από εμφατική. Η κάμερα κάνει γκρο πλαν σε ένα κοπάδι προβάτων που πηγαίνουν στα χαμένα μέσα σε ένα παρθένο δάσος. Τη στιγμή που απομακρύνονται, η κάμερα κάνει διαγώνια λήψη και μας εμφανίζει την καλλίπυγη Τερέζα Αν Σαβόι ντυμένη με ένα αραχνοΰφαντο κοντό φόρεμα (υποψία φορέματος, τέλος πάντων).

Η δροσερή σάρκα της θωπεύει τον ερωτικά εξεγερμένο  Μάλκομ ΜακΝτάουελ. Ο Καλιγούλας και η αδελφή του Δρουσίλλα, κατά τον σκηνοθέτη Τίντο Μπρας, δεν είναι τίποτα άλλο από παθιασμένοι εραστές. Μια ιστορική φήμη που ποτέ δεν αποδείχθηκε, στον Ιταλό μάστορα του soft porn έγινε «υλικό» ποικίλων ερωτικών σημάνσεων.

Σαράντα χρόνια από την προβολή της ταινίας του «Καλιγούλας», πολλά μπορεί να πει και να γράψει κανείς. Άλλωστε, από το 1979 που προβλήθηκε για πρώτη φορά, έχουν χυθεί τόνοι πικρού μελανιού. Για τα μέτρα εκείνης της εποχής θεωρήθηκε εικονοκλαστική, ανίερη – ο ορισμός της πρόκλησης. Ο Μπρας ήταν ήδη γνωστός για τα έργα και τις ημέρες του. Μπορεί να ξεκίνησε ως αβάντ γκαρντ σκηνοθέτης, αλλά πολύ γρήγορα έγινε γνωστός για τις ερωτικές υπερπαραγωγές του.

Ροδαλά οπίσθια, τροφαντές γάμπες, υπερμεγέθη στήθη, οργιαστικές συνευρέσεις, «γυμναστικές» επιδείξεις σε όρθια, ξαπλωτή, οπίσθια και πλαγιαστή στάση.

Έχοντας στα χέρια του τα «γερά» σενάρια του συγγραφέα Γκορ Βιντάλ και με την επίρρωση του Φράνκο Ροσελίνι (ανιψιού του σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι) και του εκδότη του περιοδικού Penthouse, Μπομπ Γκουτσιόνε, δεν άφησε ιμερική φαντασίωση που να μην την κινηματογράφησε. Ροδαλά οπίσθια, τροφαντές γάμπες, υπερμεγέθη στήθη, οργιαστικές συνευρέσεις, «γυμναστικές» επιδείξεις σε όρθια, ξαπλωτή, οπίσθια και πλαγιαστή στάση. Οτιδήποτε χρειαζόταν ο οφθαλμός του μέσου θεατή για να εξεγερθεί ερωτικά, το έβρισκε σε πλησμονή στις ταινίες του. Ας μην ξεχνάμε πως εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε κανένα pornhub να τον βάλει στο παιχνίδι της πορνογραφίας.

Ο Μάλκομ ΜακΝτάουελ (Καλιγούλας) και η Τερέζα Αν Σαβόι (Δρουσίλλα). Η ερωτική τους σχέση οπτικοποιείται κατά κόρον στην ταινία.

Εκ των πραγμάτων, ο Καλιγούλας φιλοδοξούσε να γίνει το opus magnum του. Η ταινία που θα τον έβγαζε από το περιοριστικό πλαίσιο των ερωτικών ταινιών και θα τον αναδείκνυε σε σκηνοθέτη πρώτης γραμμής. Δεν συνέβη για πολλούς και διάφορους λόγους. Τα σχέδια του Τίντο Μπρας πήγαν στράφι. Μπορεί η ταινία να είχε εισπρακτική επιτυχία (και μάλιστα στην εκδοχή της ως βιντεοταινία μοσχοπούλησε για πάρα πολλά χρόνια), εντούτοις το αποτέλεσμα ήταν πολύ μακριά από τις προσδοκίες του.

Μια παράξενη μοίρα όρισε τον «Καλιγούλα» εξαρχής. Γενικώς, τίποτα δεν πήγε καλά, αν και όλα έδειχναν πως η ταινία θα είναι μια αποκάλυψη. Το cast ήταν εκλεκτό (μα, να έχεις τον ΜακΝτάουελ και τον Πίτερ Ο’Τούλ; Τι καλύτερο;), η παραγωγή έδωσε χρήματα με το τσουβάλι και ο Μπρας βρισκόταν σε φάση καλλιτεχνικού αναβρασμού.

Ο σκηνοθέτης Τίντο Μπρας έχασε τον έλεγχο της ταινίας με αποτέλεσμα να επικρατήσει η hardcore εκδοχή της(Photo by Ernesto Ruscio/Getty Images).

Από την αρχή, όμως, άρχισαν τα προβλήματα: από κοινού, ο Μπρας και ο ΜακΝτάουελ, έκαναν πολλές αλλαγές στο σενάριο του Βιντάλ, καθώς τους φαινόταν πως ο Καλιγούλας δεν είχε αναπτυχθεί επαρκώς. Αυτό, φυσικά, εξόργισε τον Βιντάλ που διαχώρισε τη θέση του από την ταινία και την αποκήρυξε πολύ νωρίς. Μάλιστα, πολλοί θεωρούν πως η αποχώρησή του μέτρησε καταλυτικά στην ύστερη τύχη της ταινίας.

Η παρέμβαση του Γκουτσιόνε ήταν καταλυτική: το σεξ, και μάλιστα στην hardcore εκδοχή του, υπερέχει κατά πολύ της όποιας «δράσης».

Ωστόσο, ούτε και ο Μπρας διατήρησε τον έλεγχο του φιλμ. Από ένα σημείο και μετά, ο τετραπέρατος Γκουτσιόνε έδωσε το μοντάζ στον Τζιανκάρλο Λούι, απέκλεισε τον Μπρας, και το αποτέλεσμα ήταν -αν μη τι άλλο- οικτρό. Ο ΜακΝτάουελ και ο Ο’Τουλ, με μια φωνή, παραδέχθηκαν πως έκαναν λάθος να πρωταγωνιστήσουν σε μια τέτοια παραγωγή και μετανόησαν πικρά. Όσο για την υποδοχή που της επιφύλαξαν οι κριτικοί κινηματογράφου της εποχής, η λέξη «σκουπίδι» ήταν η πιο θετική που γράφτηκε σε εφημερίδες.

Η ηθοποιός Έρεν Μίρεν που στην ταινία διατηρεί το ρόλο της Καυσωνίας.

Ο έκλυτος βίος του παράφρονα Ρωμαίου αυτοκράτορα Γάιου Καλιγούλα, ο ηθικός εκχυδαϊσμός της Ρώμης επί των ημερών του (7 μ.Χ. έως το 41 μ.Χ.) και οι μηχανορραφίες των Συγκλητικών που οδήγησαν στο θάνατο του τυράννου, στην ταινία μετατράπηκαν σε σεξουαλική οπερέτα. Η παρέμβαση του Γκουτσιόνε ήταν καταλυτική: το σεξ, και μάλιστα στην hardcore εκδοχή του, υπερέχει κατά πολύ της όποιας «δράσης». Τα πάντα καταλήγουν σε ατέρμονες πεολειχίες, ερωτικές τρίγωνα (κι άλλες πολλές γεωμετρίες), οργιαστικές παρεκτροπές και για να μην το πολυλογούμε: σεξ, σεξ και πάλι σεξ.

Ο περιβόητος παραγωγός Bon Guccione που άλλαξε εντελώς τη φυσιογνωμία του Καλιγούλα και μετέτρεψε την ταινία σε soft porn (Photo by Michael Brennan/Getty Images).

Ακόμη και η τελική κόπια της ταινία έγινε με τον καιρό ένας αστικός μύθος. Πόσοι Καλιγούλες (sic) υπάρχουν άραγε στο εμπόριο; Τουλάχιστον οκτώ (!) και πάλι όχι με σιγουριά. Φημολογείται πως η αυθεντική κόπια διάρκειας 210 λεπτών προβλήθηκε στις Κάννες σε ιδιωτική προβολή κι όχι στο διαγωνιστικό μέρος, αλλά δεν υπάρχει άνθρωπος που θα μπορούσε να βάλει το χέρι του στη φωτιά ότι κάτι τέτοιο συνέβη.

Αυτή είναι η πρώτη σκηνή του έργου. Η πρόκληση έρχεται και σε βρίσκει από νωρίς.

Πρόσφατα, η Penthouse ανακοίνωσε πως θα κάνει μια νέα κόπια της ταινίας (κάπως επετειακή) υπό την επίβλεψη του σκηνοθέτη Alexander Tuschinski, ο οποίος θα χρησιμοποιήσει 85 λεπτά από την αυθεντική κόπια του Μπρας και θα κάνει νέο editing ενθέτοντας και δικά του στοιχεία. Η οικογένεια του Ιταλού σκηνοθέτη συναίνεσε και το project πήρε το δρόμο του.

Αν η ταινία ανήκει στη χορεία των cult; Ούτε λόγος. Την πιο σωστή κουβέντα την έχει πει η ηθοποιός Έρεν Μίρεν που στην ταινία διατηρεί το ρόλο της Καυσωνίας: «Η ταινία ήταν μια ακαταμάχητη μίξη τέχνης και γεννητικών οργάνων». Τω όντι, περί αυτού πρόκειται.

 

Διαβάστε ακόμα: Δεκαήμερον, το λάγνο ανάγνωσμα του Βοκάκιου που μιλάει στις αισθήσεις.

 

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top