Εκεί έξω υπάρχει ένας Γερμανός που διασκευάζει Ελληνικά τραγούδια στα Αγγλικά

Το άλμπουμ «Greece is mine» του Christian Ronig κυκλοφορεί από την Violins Productions.

– Πριν από λίγο καιρό κυκλοφορήσατε το «Greece is mine», ένα άλμπουμ γεμάτο με διασκευές παλιών ελληνικών τραγουδιών. Πώς προέκυψε αυτή η δουλειά;
Από απογοήτευση, για να είμαι ειλικρινής. Πριν από χρόνια έγινε μέλος μιας ρεμπέτικης κομπανίας στην πόλη μου, το Μύνστερ της Γερμανίας και ξαφνικά ανακάλυψα όλα αυτά τα υπέροχα κομμάτια. Θεώρησα ότι είχαν μεγάλο ενδιαφέρον αυτές οι εξωτικές μελωδίες, οι ξένοι ρυθμοί και τα άγνωστα όργανα και τα αγάπησα αμέσως. Και όταν αγαπάς κάτι, θέλεις να το μοιραστείς με τους φίλους σου. Δυστυχώς, οι μη-Έλληνες φίλοι μου δεν εκτίμησαν αυτόν τον μουσικό θησαυρό που είχα ανακαλύψει. Από τους ήχους μέχρι τη γλώσσα, όλα ήταν πολύ ξένα για εκείνους. Δεν τα καταλάβαιναν. Όσο πέρναγε ο καιρός τόσο μεγάλωνε και η απογοήτευσή μου, και σκεφτόμουν πώς θα μπορούσα να τους κάνω να τα καταλάβουν. Έτσι μια μέρα, μετά από μια ρεμπέτικη βραδιά στο τοπικό μας στέκι, αποφάσισα να μεταφράσω και να διασκευάσω τα κομμάτια που μου άρεσαν περισσότερο. Έτσι ξεκίνησαν όλα.

– Τι σας ενέπνευσε για τον τίτλο του δίσκου;
Επέλεξα τον τίτλο για 3 λόγους.
1) Είναι ο τίτλος ενός τραγουδιού του άλμπουμ, Δική μου είναι η Ελλάς.
2) Αν και το τραγούδι αναφέρεται στη Σμύρνη και όλα αυτά που πέρασαν οι Έλληνες μετά την Μικρασιατική καταστροφή, νιώθω ότι οι στίχοι του αφορούν και ότι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης. Τα τελευταία 10 χρόνια, οι Έλληνες υποφέρουν από τα μέτρα που εφαρμόζουν η Τρόικα και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, αλλά και από την ταπείνωση των ξένων ΜΜΕ. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, την αξιοπρέπειά τους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι όλα ξεκίνησαν ως οικονομική κρίση επειδή κάποιοι αποφάσισαν να «τζογάρουν» στο χρηματιστήριο. Μετά μετατράπηκε σε εθνική κρίση, που επηρέασε τόσους ανθρώπους.
3) Και ένας προσωπικός λόγος. Όταν αποφάσισα να μάθω την κουλτούρα σας, ανακάλυψα πολλά πράγματα που θαυμάζω στους Έλληνες: τη φιλοξενία, την αξιοπρέπεια, την έννοια της παρέας κ.ο.κ. Αυτές είναι σπουδαίες αξίες που σας καθορίζουν ως ανθρώπους. Έμαθα αυτές τις αξίες στην Ελλάδα και οι Έλληνες που μου τις έμαθαν ήταν σπουδαίοι «δάσκαλοι». Έτσι, αν όντως θέλεις να τις μάθεις αυτές τις αξίες, πρέπει να τις κάνεις δικές σου. Όπως συνέβη με τις διασκευές των τραγουδιών στο άλμπουμ – έπρεπε να τις κάνω δικές μου, προτού αποφασίσω να τις δώσω στον κόσμο.

– Πόσο δύσκολο ήταν να μεταφράσετε τους ελληνικούς στίχους στα αγγλικά και τα γερμανικά;
Κάποιοι στίχοι ήταν πάρα πολύ δύσκολο να τους μεταφράσεις. Δυσκολεύτηκα πολύ με το «Θεέ μου, μεγαλοδύναμε», για παράδειγμα. Υπήρχαν λέξεις, όπως «τουμπεκί», «ντουμανιές» και «ναργιλές», που δεν μπορείς να βρεις αντίστοιχες λέξεις στα αγγλικά και τα γερμανικά. Μια μέρα άκουσα ένα ροκ κομμάτι της δεκαετίας του ’70 στο οποίο ο τραγουδιστής έλεγε «Mary Jane» αντί για «μαριχουάνα» και τότε κατάλαβα πώς έπρεπε να το κάνω. Όλα τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσα να είμαι όσο το δυνατόν πιο κοντά στον αρχικό στίχο και, ταυτόχρονα, η μετάφραση μου θα μπορούσε να διαβαστεί κι ως ένα τραγούδι για μια γυναίκα – μου αρέσει αυτή η ασάφεια.

– Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε στη δημιουργία του «Greece is mine»;
Ξεκινήσαμε τις ηχογραφήσεις αμέσως μετά το δημοψήφισμα, το καλοκαίρι του 2015. Τα capital controls είχαν κάνει την εμφάνισή τους, με αποτέλεσμα η Violins Productions πολλές φορές να μην ξέρει αν μπορούσε να στηρίξει το εγχείρημά μας, καθώς εκείνη έβαζε τα λεφτά – όπως στις παλιές μέρες της μουσικής βιομηχανίας. Ευτυχώς τα καταφέραμε.
Ακόμα μια δυσκολία ήταν ότι εγώ ζούσα και δούλευα στη Γερμανία και το υπόλοιπο team στην Πάρο – και με αεροπλάνα και πλοία θέλεις μέχρι και 26 ώρες να φτάσεις. Έτσι δουλεύαμε όταν εγώ ήμουν διακοπές.

«Είμαι πολύ χαρούμενος που άρεσε σε πολλούς Έλληνες αυτό που έκανα, έστω κι αν δεν είχα στο μυαλό μου το ελληνικό κοινό όταν το ξεκινούσα».

– Ποιο τραγούδι ξεχωρίζετε από το άλμπουμ;
Είναι σαν να ρωτάς έναν πατέρα ποιο από 10 παιδιά του αγαπάει περισσότερο. Δεν μπορώ να αποφασίσω. Όμως υπάρχουν δύο τραγούδια που μου αρέσουν πολύ, εξαιτίας του τρόπου που ηχογραφήθηκαν. Το ένα είναι το «I Can’t Say How Much I Love You», που είχα φτάσει κοντά στο να το παρατήσω γιατί δεν ήξερα πώς να το κάνω. Μια μέρα ήρθε στο στούντιο ο Γιώργος Τσιατσούλης των Gadjo Dilo, μου ζήτησε να κάνει την παραγωγή σε ένα κομμάτι, επέλεξε αυτό και μου είπε να πάω σπίτι μου για το υπόλοιπο της ημέρας. Όταν έπαιξαν το τραγούδι την επόμενη ημέρα ένιωσα όλο μου το σώμα να ανατριχιάζει. Και ρώτησα τον Γιώργο, που δεν είχαμε συναντηθεί και δεν είχαμε μιλήσει ποτέ πριν, με ποιο τρόπο ήξερε πώς φανταζόμουν το τραγούδι χωρίς να με γνωρίζει; Και απλά μου απάντησε «αυτή είναι η μαγεία της μουσικής φίλε μου».
Το άλλο κομμάτι είναι το «Cherchez la Femme». Ο παραγωγός του δίσκου Σπύρος Μπάλιος το ήθελε σε πιάνο. Όταν το φτιάχναμε είπα στον πιανίστα Νίκο Γιανναράκη αν του άρεσε να το διασκευάσουμε σε στυλ Γερμανικό σανσόν. Μου λέει «εννοείς Kurt Weill ε; Μου αρέσει ο Kurt Weill. Αλλά το κομμάτι έχει γραφτεί για μπουζούκι. Θα το “σπάσω” και θα το μετατρέψω περισσότερο για πιάνο». Και μέσα σε πέντε λεπτά, ήρθε με την version που ακούτε στο άλμπουμ – απίστευτο. Αφού πρότεινα μια εισαγωγή στο ύφος ενός γερμανού κλασσικού συνθέτη, ήρθε με 6 αυτοσχεδιασμούς. Ωστόσο, επέμεινε να γράψει και έναν έβδομο, και όλοι αμέσως καταλάβαμε ότι αυτός ήταν που θέλαμε. Όταν τελείωσε, με κοίταξε και μου είπε: «Μου αρέσει – είναι Μπετόβεν». Πραγματικά, στο άλμπουμ δούλεψαν μερικοί καταπληκτικοί μουσικοί και νιώθω ευλογημένος για αυτό.

– Πώς αντέδρασαν οι φίλοι σας όταν άκουσαν τα τραγούδια;
Τελικά τα κατάλαβαν! Και τους άρεσαν. Τώρα ελπίζω να ακούσουν και τα αυθεντικά, ξανά και ξανά, μέχρι να συνηθίσουν τον ήχο και να νιώσουν την ομορφιά τους.

Ακούστε τη διασκευή του Christian Roning στο κομμάτι «Το μινόρε της αυγής»:

– Σκέφτεστε να κυκλοφορήσετε και ένα 2ο άλμπουμ, με διασκευές ελληνικών κομματιών;
Αυτή την περίοδο είμαι έκπληκτος, αν όχι σοκαρισμένος, από την τόσο μεγάλη ανταπόκριση που έχει το άλμπουμ. Κανείς μας δεν το περίμενε αυτό. Όμως είμαι πολύ χαρούμενος που άρεσε σε πολλούς Έλληνες αυτό που έκανα, έστω κι αν δεν είχα στο μυαλό μου το ελληνικό κοινό όταν το ξεκινούσα. Έχω ακόμα μερικά μεταφρασμένα κομμάτια, όμως πιστεύω ότι θα πρέπει να περάσει λίγος καιρός μέχρι να αποφασίσω αν θα προχωρήσω σε έναν δεύτερο δίσκο. Θα απολαύσω το «Greece is mine» για λίγο ακόμα.

– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Θέλουμε να παρουσιάσουμε τον δίσκο ζωντανά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και να κάνουμε μια περιοδεία στην Ελλάδα, ιδανικά το καλοκαίρι. Για αυτό ευχηθείτε μας καλή τύχη.

[Το άλμπουμ «Greece is mine» του Christian Ronig κυκλοφορεί από την Violins Productions]

Διαβάστε ακόμα: Θάνος Παπακωνσταντίνου – «Ο κόσμος ήταν πάντα ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης»

TAGS :
Christian Ronig Greece is mine λαϊκά μουσική ρεμπέτικα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook