Χάρης Ψαρράς, Διάρκεια

Ο χρόνος ξαπόστασε στον έλικα

αεροπλάνου παροπλισμένου.

Ωκεανός ήταν η αγάπη μου για σένα.

Πώς να χαρτογραφήσω

μια υδάτινη έκταση αχανή;

Μήνες θα ξόδευα και χρόνια.

Έπειτα γύρισε ο καιρός κι επέστρεψα στη χώρα

των πλωτών καναλιών, των εντόμων

που γεννιούνται πρωί και πεθαίνουν,

όταν η νύχτα ανοίξει τα βλέφαρά της.

Σαν να μην πέρασε ούτε μέρα από τότε

κι όμως οι ευκάλυπτοι έχουν υλοτομηθεί.

Του Σεπτέμβρη εκδρομείς να ξεχάσουν πασχίζουν

τη βροχή που θα ’ρθει να τους παραμερίσει

κι εγώ βάλθηκα ν’ αποσυναρμολογήσω

ρολόι ακριβείας ελβετικό.

Οι δείχτες του αλωνίζουν

στο σπίτι μας, απρόσκλητοι επισκέπτες

που ζήτησαν κατάλυμα μιας νύχτας

και ρίζωσαν για μια ζωή.

//Ο Χάρης Ψαρράς (Αθήνα, 1982) σπούδασε νομικά στo Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Έχει εκδώσει τέσσερα ποιητικά βιβλία –τελευταίο «Τα όντως όντα» (Κέδρος, 2012).

TAGS :
Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook