Στιγμιότυπο από το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου, Λέσβος 16 Αυγούστου 2016 (Charis Akriviadis).

Το 2015 ένα μοναδικό φεστιβάλ γεννήθηκε στον Μόλυβο, τη γραφική κωμόπολη της Λέσβου, χαρακτηρισμένου παραδοσιακού οικισμού. Από τότε κατάφερε να καθιερωθεί ως πόλος έλξης κορυφαίων καλλιτεχνών και πιστών ακροατών. Μετά από την επιτυχημένη “πειραματική” 4η χρονιά, το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσική Μολύβου φέτος επανέρχεται με ένα εξαιρετικά ελκυστικό μουσικό πρόγραμμα, χωρισμένο στις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις με ελεύθερη είσοδο σε Λέσβο και Χίο (8-13 Αυγούστου) και το κυρίως πρόγραμμα με τις “μουσικές στιγμές” και τις καθιερωμένες 4+1 συναυλίες στον Μόλυβο (16-19 Αυγούτσου), ενώ στους προσκεκλημένους συγκαταλέγεται και ο διάσημος Γερμανός βιολονίστας Κρίστιαν Τέτσλαφ. (Πλήρες πρόγραμμα εδώ) Λίγο πριν ετοιμάσουμε τις αποσκευές για το ετήσιο συναπάντημα, μιλήσαμε με τον Δημήτρη Τρύφωνα, υπεύθυνο ανάπτυξης και συνιδρυτή του φεστιβάλ, σχετικά με τη μουσική και τις προκλήσεις που θέτει μια τέτοια διοργάνωση.

– Ξεκινήσατε το Φεστιβάλ το καλοκαίρι των capital controls, όταν άλλες πιο μεγάλες πρωτοβουλίες επηρεάστηκαν (κρατικοί καλλιτεχνικοί θεσμοί ανέβαλαν για το επόμενο καλοκαίρι κάποιες παραγωγές τους). Εσείς δεν επηρεαστήκατε, ή αποθαρρυνθήκατε;
Υπάρχουν αποφάσεις που παίρνονται ορθολογικά και άλλες με αυτό που λέμε gut feeling.  Η δημιουργία οποιουδήποτε εγχειρήματος εν μέσω κρίσης προϋποθέτει πολύ από το δεύτερο.  Πιστέψαμε στην ιδέα, δουλέψαμε σκληρά και καταφέραμε όχι μόνο να επιβιώσουμε άλλα και να διακριθούμε.

«Ο ντόπιος πληθυσμός, καθώς και οι άνθρωποι που έχουν καταγωγή από το νησί και παραθερίζουν το καλοκαίρι έχουν αγκαλιάσει το φεστιβάλ».

– Είστε και φιλόμουσος και μουσικός (πιανίστας). Προτιμάτε κάποιους συνθέτες ή καλλιτέχνες;
Ξεκίνησα να μαθαίνω πιάνο από το YouTube όσο ήμουν φοιτητής στην Αγγλία. Μετά από ενάμιση χρόνο έδωσα την πρώτη μου συναυλία παίζοντας το πρώτο νυχτερινό του Σοπέν σε μια αγγλικανική εκκλησία. Πέρασα μια φάση που θεωρούσα ότι η κλασική μουσική είναι το ανώτερο είδος μουσικής. Τότε άκουγα πολύ Μπετόβεν, Σούμπερτ, Μότσαρτ και Σοπέν. Πλέον είμαι αρκετά πιο διαλλακτικός. Μου αρέσει πολύ η μουσική της Λατινικής Αμερικής και της Κούβας, η Τζαζ αλλά και η ηλεκτρονική για χορό. Είναι γνώρισμα της γενιάς μου το να έχουμε πολλά διαφορετικά ακούσματα. Σε αυτό έχει συμβάλλει πολύ το YouTube και γενικώς το Internet.

«Είμαστε μια ιδιωτική πρωτοβουλία και βιώνουμε από πρώτο χέρι το πόσο δύσκολο είναι να είναι βιώσιμο ένα φεστιβάλ στην Ελλάδα σήμερα».

– Ποιες είναι οι άλλες σας δραστηριότητες, και συνδέονται αυτές με το φεστιβάλ;
Ξεκίνησα σχεδόν παράλληλα με το φεστιβάλ και με την βοήθεια του πατέρα μου ένα επενδυτικό γραφείο που πλέον ονομάζεται Charamida Investments. Σκοπός του γραφείου είναι να συμβάλλει στην ανάπτυξη εταιριών τεχνολογίας αλλά και τουριστικών εγχειρημάτων. Έως τώρα έχουμε κάνει επενδύσεις σε νεοφυείς επιχειρήσεις από διάφορους κλάδους όπως η βιοτεχνολογία, το ψηφιακό marketing, και τα χρηματοοικονομικά. Σε σχέση με τον τουρισμό μας ενδιαφέρει πολύ ως επενδυτικό γραφείο να απευθυνθούμε στο δημογραφικό της γενιάς των Baby Boomers, 65+.  Είναι καταναλωτές που έχουν διαθέσιμο εισόδημα και μέχρι το 2030 θα αποτελούν το 30% της τουριστικής δαπάνης.  Αυτοί ενδιαφέρονται για ιατρικό τουρισμό, τουρισμό ευεξίας αλλά και ιδιαίτερα για τον πολιτιστικό τουρισμό. Με αυτό το κομμάτι ενώνεται και η προσπάθεια μας στη Λέσβο. Η Λέσβος που διαθέτει ιαματικές πηγές, καλό αεροδρόμιο, νοσοκομείο και οδικό δίκτυο μπορεί να αποτελέσει τουριστικός προορισμός για τους baby boomers της Ευρώπης. Από την άλλη, το Φεστιβάλ προσπαθεί να συμβάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση αναδεικνύοντας τον Μόλυβο, ένα παραδοσιακό οικισμό με εντυπωσιακή αισθητική, σε ένα πολιτιστικό κέντρο για το καλοκαίρι.

Ο Δημήτρης Τρύφωνας.

– Ποια είναι ως τώρα η ανταπόκριση του κοινού; Από που έρχονται οι ακροατές σας;
Ο ντόπιος πληθυσμός, καθώς και οι άνθρωποι που έχουν καταγωγή από το νησί και παραθερίζουν το καλοκαίρι έχουν αγκαλιάσει το φεστιβάλ. Οι τελευταίοι προγραμματίζουν τις διακοπές τους πλέον ώστε να βρίσκονται στο νησί τις ημέρες του φεστιβάλ. Πέρα από αυτούς, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό του κοινού που έρχεται από το εξωτερικό ειδικά για το φεστιβάλ. Αυτοί έρχονται κυρίως από Γερμανία, Αυστρία, Αγγλία και Ολλανδία. Σκοπός μας είναι σταδιακά να αυξήσουμε το ποσοστό των ξένων που έρχονται για το φεστιβάλ και ενισχύουν την οικονομία του νησιού.

«Την πρώτη χρονιά θυμάμαι πιο έντονα τις παρτιτούρες που πετούσαν στον αέρα από τον ισχυρό άνεμο, την Μάρλις Πέτερσεν να τραγουδάει στα σοκάκια του Μολύβου το Memories».

– Είστε μια ιδιωτική πρωτοβουλία. Οι ιδιωτικοί και δημόσιοι φορείς σας στήριξαν; Θα περιμένατε κάτι περισσότερο; Είχατε πρόβλημα με την γραφειοκρατία ή την μικρονοϊκότητα;
Είμαστε μια ιδιωτική πρωτοβουλία και βιώνουμε από πρώτο χέρι το πόσο δύσκολο είναι να είναι βιώσιμο ένα φεστιβάλ στην Ελλάδα σήμερα. Έχουμε λάβει μεμονωμένα βοήθεια από διάφορους δημόσιους φορείς. Αυτό από μόνο του όμως δεν αρκεί. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα συντονισμένο πλαίσιο από την κυβέρνηση που θα στηρίζει και θα ενθαρρύνει την δημιουργία και βιωσιμότητα των φεστιβάλ. Από φοροαπαλλαγές μέχρι χορηγικά κίνητρα. Δεν πρέπει να υποτιμάμε την σημασία των φεστιβάλ. Είναι ένα μέσον για να αναδείξουμε τους αρχαιολογικούς μας χώρους* καθώς και να αναπτύξουμε θεματικό τουρισμό υψηλού εισοδήματος.

Υπάρχει κάποια στιγμή που ξεχωρίζετε με ιδιαίτερη συγκίνηση;
Την πρώτη χρονιά θυμάμαι πιο έντονα τις παρτιτούρες που πετούσαν στον αέρα από τον ισχυρό άνεμο, την Μάρλις Πέτερσεν να τραγουδάει στα σοκάκια του Μολύβου το Memories κατεβαίνοντας από το Βυζαντινό κάστρο μετά την παράστασή της και το χειροκρότημα του κοινού στο τέλος της πρώτης βραδιάς.

[1]              Οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε αρχαιολογικούς χώρους σε όλο το νησί και οι συναυλίες του Φεστιβάλ στο Κάστρο του Μολύβου, ένα μνημείο της μεσαιωνικής και νεώτερης ιστορίας μας.

 

Διαβάστε ακόμα: Οι Νέοι της Ὀπερας τραγουδούν Μπελίνι.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top