Top 5 ποιήματα για τη μύγα

«Ποια δύναμη σκέφτηκα σε σπρώχνει ν’ αφήσεις / τη δροσερή ασφάλεια της μισοσκότεινης κάμαρας / για το σίγουρο θάνατο της αυλής και του δρόμου». (Ruth Santee, «Time-out»)

Δημήτρης Χουλιαράκης, «Ταΐζοντας ζάχαρη μια μύγα»

Ό,τι έμεινε απ’ το ξεθυμασμένο καλοκαίρι εσύ
που ζουζουνίζεις άτονα συνήθειο της φυλής σου
μεσ’ απ’ τις τραβηγμένες κουρτίνες
στα στόρια τα κλειστά του παραθυριού.

Ποια δύναμη σκέφτηκα σε σπρώχνει ν’ αφήσεις
τη δροσερή ασφάλεια της μισοσκότεινης κάμαρας
για το σίγουρο θάνατο της αυλής και του δρόμου
όπου πουλιά του φθινοπώρου πεινασμένα
περιμένουνε λαίμαργα τα λιγοστά έντομα
όσα ξέμειναν και βέβαια εσένα.

Μιά παρόρμηση στο ψυχρό τζάμι απαλά
να σε πιέσω μου λέει κάτι όμως με κρατά
το τέλος αυτό στη ζωή σου να δώσω·
συμπόνια; ή μήπως η ψευδαίσθηση πως
δυό κόκκοι ζάχαρη ταϊσμένοι σε σένα
να φέρουν πίσω μπορούν τον καιρό
η πλάνη πως γίνεται μιά εποχή πεθαμένη
μεσ’ από τους νευρώνες των διάφανων
φτερών σου έστω για μια στιγμή
πίσω να φέρω ν’ αναστήσω.

(Από τη συλλογή «Ζωή κλεισμένη», εκδόσεις Το Ροδακιό, 2002)

Στην επόμενη σελίδα: «Η μύγα είναι».

1 2 3 4 5

TAGS :
Άυγουστος μύγα ποιήματα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook