Σε ένα πλοίο με τον Βιζυηνό: Ανηλεής ταξική σάτιρα και αυτοσαρκασμός

Η υπόθεση εκτυλίσσεται επί του ατμοπολοίου Rio Grande κατά τη διάρκεια ενός ακτοπλοϊκού ταξιδίου από τον Πειραιά της Ελλάδος μέχρι την Νεάπολη της Ιταλίας.

Είναι μεταφορά, είναι απόδοση, ή είναι δραματοποίηση; Στη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρακολουθήσαμε την παράσταση «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως», βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού, το οποίο χρησιμοποιείται αυτούσιο ως κείμενο της παράστασης. Ο σκηνοθέτης Κώστας Παπακωνσταντίνου και η ομάδα «Ξανθίας» (υπενθυμίζουμε, κατά τον Αριστοφάνη, Ξανθίας ήταν ο Δούλος του Διονύσου, θεού του θεάτρου, στους  “Βάτραχους” αλλά και σε άλλες κωμωδίες) έχουν μετατρέψει σε θεατρική παράσταση το διήγημα του κοσμοπολίτη και κοσμογυρισμένου θρακιώτη ραφτάκου, που έγινε ποιητής προτού καταλήξει τρόφιμος ψυχιατρικού καταστήματος.

Ο σκηνοθέτης Κώστας Παπακωνσταντίνου και η ομάδα «Ξανθίας» έχουν μετατρέψει σε θεατρική παράσταση το διήγημα του Βιζυηνού.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται επί του ατμόπλοιου Rio Grande κατά τη διάρκεια ενός ακτοπλοϊκού ταξιδίου από τον Πειραιά της Ελλάδος μέχρι την Νεάπολη της Ιταλίας. Εν πλω θα υπάρξουν συμπτώσεις, θα αναθησαυριστούν αναμνήσεις, θα καλλιεργηθούν ανόητες ελπίδες, θα προσημειωθούν υποθήκες για χρόνο μεταγενέστερο. Μακριά από την ηθογραφία που χαρακτηρίζει πολλά κείμενα της εποχής, ο Βιζυηνός γράφει μια ανηλεή ταξική σάτιρα για τον κόσμο των μεγιστάνων του χρήματος και της κοινωνικής καταξίωσης, αλλά και μια αυτοσαρκαστική πραγματεία για την κοινωνική αφέλεια του λογίου στην επαφή του με τον κόσμο των δυνάμει μαικήνων του.

Ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται τις γλαφυρές έως σχοινοτενείς περιγραφές του Βιζυηνού για να δημιουργήσει εικόνες και καταστάσεις χρησιμοποιώντας τόσο τον λόγο, όσο και την κίνηση των ηθοποιών. Δεν υπάρχει ένας κεντρικός αφηγητής, αλλά το κείμενο μοιράζεται μεταξύ των τριών ηθοποιών, όσοι δηλαδή και οι τρεις πρωταγωνιστές του διηγήματος. Αυτό δεν περιορίζεται μόνο στους διαλόγους που διανθίζουν την αφήγηση, αλλά και στα αφηγηματικά μέρη, και ο κάθε πρωταγωνιστής αναλαμβάνει και το κομμάτι της αφήγησης που τον αφορά, συχνά περνώντας από το διαλογικό στο αφηγηματικό και τανάπαλιν.

Η Χαρά Δημητριάδη (δεξιά) και η Αγγελική Μαρίνου (αριστερά) υποδύονται, σε διπλή διανομή, τη Μάσιγγα.

Αν αυτό φέρνει στον νου τη διαδικασία αποστασιοποίησης που προξενεί η παρεμβολή της ανακοίνωσης των σκηνικών οδηγιών σε ένα θεατρικό έργο (σκέφτεται κανείς τον τρόπο του Μιχαήλ Μαρμαρινού), εδώ το σκεπτικό και το αποτέλεσμα είναι το ακριβώς ανάποδο, η αφήγηση δηλαδή δραματοποιείται και γίνεται και αυτή μέρος της δράσης. Αυτό το πετυχαίνουν οι ηθοποιοί Ελισσαίος Βλάχος (αφηγητής), Χαρά Δημητριάδη (Μάσιγγα, σε διπλή διανομή με την Αγγελική Μαρίνου) και  Κώστας Παπακωνσταντίνου (Κος Π.) χάρις στην υποδειγματικά νοηματοδοτημένη ψυχολογικά απόδοση του λόγου και την εξαιρετική κίνηση, με τις οποίες ο λόγος του Βιζυηνού πραγματικά ζωντανεύει και ενσαρκώνεται επάνω στη σκηνή.

Ο Ελισσαίος Βλάχος (δεξιά) έχει το ρόλο του αφηγητή και ο Κώστας Παπακωνσταντίνου του Κου Π. (αριστερά)

Στην παράσταση ο ρυθμός υποβάλλεται επίσης και από την μουσική, την οποία έχει γράψει ειδικά για την παράσταση και ερμηνεύει ζωντανά σε πιάνο επάνω στη σκηνή ο Νίκος Κολλάρος· αφήνει μια εντύπωση μεταξύ μινιμαλισμού και ραγκ-τάιμ, ενθαρρύνοντας, όπως και άλλα στοιχεία της κίνησης και του ενδυματολογίου, έναν συσχετισμό με την αισθητική των πρώτων δεκαετιών του βωβού κινηματογράφου. Εκτός από το πιάνο, μοναδικό αντικείμενο επάνω στη μικρή σκηνή είναι η κουπαστή, η οποία όμως αρκεί για να επιτρέψει στους ηθοποιούς να αναδημιουργήσουν ολόκληρη τη ζωή ενός ατμόπλοιου. Πάντως σε αντίθεση με τους πρωταγωνιστές, για τους θεατές το ταξίδι και διαρκεί και τελειώνει ευχάριστα.

Οι τελευταίες παραστάσεις θα δοθούν την Δευτέρα 7 και Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019 στις 21:00

Εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε εδώ

Τηλεφωνικές αγορές 210 72 34 567

Πληροφορίες την ημέρα της παράστασης από τις 20:00 στο 210 72 82 554. 

Διαβάστε ακόμα: Μπένεντικτ Κλέκνερ: «Έχω τον Μόλυβο στην καρδιά μου, σαν ένα δεύτερο σπίτι!».

TAGS :
Γεώργιος Βιζυηνός θέατρο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook