«Όνειρο άγιο, / όνειρο του τόπου που δεν υπάρχουν όνειρα, / λάγιασε. / Κι αν δεν στέρξει ο άνθρωπος, θα στέρξει, / θα γείρει το κεφάλι, θα / κοιμηθεί. / Μα η μηχανή / αγρυπνά και ταξιδεύει».

«Γαλάζια μηχανή – V»

Ξύπνησα
με μιαν αφή αλαφριά στο πρόσωπο
από χέρι ανθρώπινο.
Σχίζαμε τον κάμπο,
ένα ύφασμα γεμάτο μπαλώματα
– του ήρωα η ψυχή.
Με σταλαγμένη στα μάτια μου τη στάλα
του κήπου.
Με δυο λόγους που μόχλευαν το μάγμα στα σωθικά μου·
κι αν δεν στέρξει ο άνθρωπος, θα στέρξει,
θα γείρει το κεφάλι,
θα κοιμηθεί.
Μα η μηχανή
αγρυπνά και ταξιδεύει.

Να μη φοβάσαι τα σκυλιά που αλυχτάνε
στη λάμψη ενός ξοδεμένου φεγγαριού,
να μη φοβάσαι τα σκυλιά που γρυλίζουν
απ’ τα βάθη του στέρφου πηγαδιού,
να μη φοβάσαι τα σκυλιά που ξεσχίζουν
κάθε αφανέρωτου λογισμού τις σάρκες.

Ταξίδι άγιο
απάνω στα σίδερα σπινθηρίζοντας φωτιά,
άγιο ταξίδι, ταξίδι της Γυναίκας με
τα ραγισμένα μάτια, που όλο θέλει να τραγουδά·
γυρνώντας στ’ οκτώ των βουνοσειρών
με το σημάδι του απείρου,
σκορπώντας μέθη
ενός αλλόκοτου μύρου.
Όνειρο άγιο,
όνειρο του τόπου που δεν υπάρχουν όνειρα,
λάγιασε.
Κι αν δεν στέρξει ο άνθρωπος, θα στέρξει,
θα γείρει το κεφάλι, θα κοιμηθεί.
Μα η μηχανή
αγρυπνά και ταξιδεύει.

 

//Τα ποιήματα είναι από τη συλλογή του Γιώργου Φιλιππίδη «Γαλάζια Μηχανή» (γαλάζια, όπως η μηχανή του αυτόχειρα ποιητή), εκδόσεις Καστανιώτη. Την τρίτη της έκδοση, το 2000 –που περιλαμβάνει πάντα τον πρόλογο του Νάσου Βαγενά και το κείμενο του Γιώργου Χειμωνά της πρώτης έκδοσης του 1999–, προλογίζει ο ποιητής Γιάννης Στίγκας.
Η φωτογραφία (λεπτομέρεια) του Γιώργου Φιλιππίδη είναι από τη σειρά ντοκιμαντέρ «Παρασκήνιο» της ΕΤ1 (προβλήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2012), που του αφιέρωσε ο στενός φίλος του, ο σκηνοθέτης Σύλλας Τζουμέρκας.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο Ηλίας Λάγιος για τους φίλους του και οι φίλοι του γι’ αυτόν.

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top