Μαγειρεύοντας με τον Νανούρη: Μερικές σκέψεις με αφορμή την «Κουζίνα» του

Η «Κουζίνα» του Γιώργου Νανούρη ήδη έχει γίνει η πιο διαδεδομένη στις θεατρικές συζητήσεις, παράσταση της σεζόν. (photo: Νίκος Πανταζάρας).

Από το φως και το σκοτάδι τι προτιμάς; «Το φως. Δεν έχω πατζούρια στο σπίτι μου»…

Ο Γιώργος Νανούρης δεν έχει πατζούρια στο σπίτι του, όπως μου είχε πει σε παλιότερη συνέντευξη. Και η ψυχή του ακόμα έχει φως. Φωτίζει τα μικρά αυλάκια του νου μας, θεραπεύει με τη δουλειά του τα σκοτάδια, απαλύνει τον φόβο. Από την Κατερίνα στον Αφέντη, στο Χειρόγραφο της Χαρούλας, στη Μαρινέλλα, στην Όλια, την τελευταία πενταετία.

Ο Γιώργος δουλεύει πολύ, σαν να μην ξέρει άλλον δρόμο. Σκληρή δουλειά, ώρες δουλειάς, προσωπική επένδυση. Για την «Κουζίνα» του που παρουσιάζει στο Θέατρο Αποθήκη έκανε πρόβες για περισσότερους από 5 μήνες. Στο σκοτεινό θέατρο, η ομάδα των 11 νέων ηθοποιών δέθηκε, πόνεσε, έμαθε, προετοιμάστηκε για εκείνο που το θεατρόφιλο κοινό περίμενε.

Η «Κουζίνα» έχει ανέβει σε περισσότερες από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο. (photo: Νίκος Πανταζάρας).

Η κουζίνα είναι θορυβώδης. Όχι η παράσταση, η κάθε κουζίνα. Τηγάνια, φωνές, κουδούνια, κι άλλες φωνές, πόρτες φούρνων και συρτάρια που ανοιγοκλείνουν. Οι εργασίες της κουζίνας είναι σωματικές, όλοι δουλεύουν στο κόκκινο, κινείται ο ένας δίπλα στον άλλο, αγγίζονται, δεν μπορείς να δουλέψεις μόνος. Ντύνονται, γδύνονται, περνούν γιορτές μαζί, βρίζονται, αγαπιούνται, κάνουν σχέσεις, φιλίες, κλίκες. Σε κάθε κουζίνα του πλανήτη.

Έντεκα νέοι ηθοποιοί, έντεκα προσωπικότητες σ’ έναν μυστικό δείπνο όπου το ζητούμενο είναι η αναρρίχηση από την επιβίωση στο ευ ζην,  η καλύτερη ζωή όπως την έχει ο κάθε μαθητής στο νου του. Λεφτά, έρωτες, φίλοι, καταξίωση, ισότητα. Διότι, η «Κουζίνα» του Νανούρη, όπως αναφέρεται και στην παράσταση, είναι σαν ΟΗΕ. Όλοι χωράνε. Όλοι πρέπει να χωράνε.

Η «Κουζίνα» του Γιώργου είναι θορυβώδης γιατί έτσι είναι οι κουζίνες, γιατί έτσι είναι οι νέοι. Φωνάζουν. Η νιότη έχει ενθουσιασμό, υπερβολή, έχει εμμονές, τις οποίες συντηρούμε σαν ευαγγέλια. Έχει αίμα στη φωνή, έχει ρώμη. Πάθος, μεγάλες ιδέες που σε μας, τους μεγαλύτερους μοιάζουν πλέον αφελείς. Η «Κουζίνα» κάνει κρότο κι αυτό είναι το μεγάλο ταλέντο του Γιώργου: να δημιουργεί θόρυβο ρυθμικό στην αταραξία, να φωτίζει το άπειρο μ’ έναν φακό, να ανάβει φωτιές με τις λέξεις.

Έργο άγρια ωμό, με αρκετές δόσεις χιούμορ, πιάνει με τις κουτάλες του αγαπημένα θέματα μας όπως την εκμετάλλευση στον εργασιακό χώρο, τον κοινωνικό ρατσισμό και τους μετανάστες. Αλλά και την αγάπη που πάντα βρίσκει τρόπους να ανθίζει εκεί που πρέπει. (photo: Νίκος Πανταζάρας).

Info:
Θέατρο Αποθήκη: Σαρρή 40, Ψυρρή
Θεατρικό έργο του Άγγλου συγγραφέα Arnold Wesker
Μετάφραση-προσαρμογή-σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης

Διαβάζουμε ακόμα: Γιώργος Παπαγεωργίου: «Όταν μένω μόνος με τον εαυτό μου τρομάζω»

TAGS :
Γιώργος Νανούρης θέατρο κουζίνα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook