Την Κυριακή 1 Ιουλίου, η Δανάη Παπαματθαίου στο βιολί και ο Ούβε Μάτσκε στο πιάνο (φωτογραφία) συναντούν την Κέρστιν Φελτς στο τσέλο, για να δώσουν μια συναυλία μουσικής δωματίου στο Βουλευτικό του Ναυπλίου.

Την Κυριακή 1 Ιουλίου η Αυστρία αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το β΄ εξάμηνο του 2018, με σύνθημα «Μια Ευρώπη που προστατεύει». Το μεσημέρι της ίδιας μέρας (και όταν λέμε μεσημέρι, εννοούμε το ευρωπαϊκό μεσημέρι twelve o’clock) το Ευρωπαϊκό Σύνολο -Δανάη Παπαματθαίου, βιολί, Κέρστιν Φελτς, τσέλο, και Ούβε Μάτσκε, πιάνο- θα δώσει συναυλία μουσικής δωματίου στο Βουλευτικό του Ναυπλίου, στο πλαίσιο του 27ου Φεστιβάλ της πόλης.

Η συναυλία εντάσσεται στο πρόγραμμα του Ελληνοαυστριακού Μουσικού Καλοκαιριού, το οποίο οργανώνεται φέτος για 3η χρονιά, και είναι ουσιαστικά η κληρονομιά που αφήνει στη χώρα μας ο αναπληρωτής επικεφαλής της αυστριακής πρεσβείας στην Ελλάδα, κος Alexander Wojda, ο οποίος αυτό το καλοκαίρι ολοκληρώνει την εδώ θητεία του και αφήνει τη χώρα μας με την ειλικρινή λύπη που χαρακτηρίζει όλους τους διπλωματικούς υπαλλήλους που εγκαταλείπουν ετούτον τον ευλογημένο (για τους επισκέπτες) τόπο.

H πρέσβειρα της Αυστρίας στην Ελλάδα κα Andrea Ikic-Böhm και ο Επιτετραμμένος Dr. Alexander Wojda πλαισιώνουν τους καλλιτέχνες του Ελληνοαυστριακού Μουσικού Καλοκαιριού στην αυστριακή πρεσβευτική κατοικία στο Ψυχικό.

Χαρακτηριστικό του Ελληνοαυστριακού Μουσικού Καλοκαιριού είναι ότι τιμά το όνομά του στο ακέραιο, και έτσι όχι μόνο προβλέπει την σύμπραξη Ελλήνων και Αυστριακών καλλιτεχνών, αλλά φροντίζει κάθε συνεργασία να περιλαμβάνει και τουλάχιστον ένα ελληνικό έργο.

Για αυστριακή μουσική, φυσικά, δεν το συζητάμε, αφού, ως γνωστόν, όταν εμείς χορεύαμε καρσιλαμάδες, οι βιεννέζοι είχαν ακόμα τον Μότσαρτ και τον Μπετόβεν, οπότε και στην κυριακάτικη συναυλία, ανάμεσα στη Σονάτα για βιολί και πιάνο Κ454 και το Τρίο έργο 97, λεγόμενο «του Αρχιδούκα», θα παιχτεί η «Μικρή Σουίτα πάνω σε λαϊκές μελωδίες των Δωδεκανήσων» του Γιάννη Κωνσταντινίδη (1903 – 1984). Μακάρι συμπράξεις όπως αυτή να γίνουν αφορμή ώστε η λεπταίσθητη μουσική του σπουδαίου μικρασιάτη συνθέτη γίνει περισσότερο γνωστή και στη δική μας χώρα, αλλά και στο ευρύτερο ευρωπαϊκό και διεθνές ακροατήριο.

Το Ελληνοαυστριακό Μουσικό Καλοκαίρι προβλέπει όχι μόνο την σύμπραξη Ελλήνων και Αυστριακών καλλιτεχνών, αλλά φροντίζει κάθε συνεργασία να περιλαμβάνει και τουλάχιστον ένα ελληνικό έργο.

Η συναυλία θα επαναληφθεί τις επόμενες μέρες σε Κορώνη και Θεσσαλονίκη, ενώ άλλες συναυλίες θα δώσουν στις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο οι Danube Symphonic Winds, σύνολα τζαζ, το έθνικ τρίο Die Wandervögel, τα έγχορδα Strings in Motion, η Ακαδημία Μουσικής Δωματίου Εγχόρδων του καθ. Χρήστου Κανέττη, κ.α. Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί στις 30 Αυγούστου στο Cotsen Hall της Αμερικάνικης Σχολής στην Αθήνα. Ενημερώσεις σχετικά με το πρόγραμμα μπορεί να παρακολουθεί κανείς εδώ.

Ο Παντελής Πολυχρονίδης στο πιάνο, η Eva-Maria Schmid και ο Martin Friedrich Lechleitner στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.

Για την ποιότητα των συμμετεχόντων είχαμε μια πρόγευση ήδη από τις 9 Μαΐου, ημέρα της Ευρώπης, χάρις στη συναυλία που δόθηκε στο Ίδρυμα Θεοχαράκη από δύο αξιόλογους νέους αυστριακούς καλλιτέχνες, την σοπράνο Eva-Maria Schmid και τον τενόρο Martin Friedrich Lechleitner, με συνοδό στο πιάνο τον Παντελή Πολυχρονίδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών της Βιέννης. Οι τραγουδιστές ερμήνευσαν μία ενδιαφέρουσα επιλογή από ευρωπαϊκά λυρικά τραγούδια, των Τόστι, Ντβόρζακ, Κλάρα Σούμαν, Σιμπέλιους, κ.α. Η Σμιτ είναι ήδη μια καταξιωμένη καλλιτέχνης που έχει εμφανιστεί στο περίφημο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ και εύκολα κέρδισε τις εντυπώσεις με την ακμαία φωνή της και την εμπειρία της, και ήταν εύκολο να την φανταστεί κανείς να ερμηνεύει σε ένα μεγάλο θέατρο όπερας. Ο Λεχλάιτνερ ακόμα είναι τελειόφοιτος και βρίσκεται στο τελικό στάδιο της πλήρους κατάκτησης των ικανοτήτων του, ήδη όμως απέδειξε ότι έχει πολύ ωραία φωνή και εξαιρετική άρθρωση, τραγουδώντας πάντα με μεγάλο δόσιμο, αν και μερικές φορές οι επιλογές του ήταν λίγο ιδιόρρυθμες, όπως για παράδειγμα το τραγούδι «Chemins d’amour» του Πουλενκ, που συνήθως ακούμε για γυναικεία φωνή. Θα πρέπει επίσης να σμειώσουμε ότι και οι δύο δεν είχαν καμια δυσκολία να κυριαρχήσουν στην ιδιαίτερη ακουστική της αίθουσας, που συχνά κάνει καλλιτέχνες που δεν αισθάνονται τονικά απολύτως ασφαλείς να αναζητούν κάποια μικρή τεχνική ενίσχυση για τη φωνή τους.

Ο Πολυχρονίδης συνόδευσε υποδειγματικά στο πιάνο, με ευαισθησία και άριστη υποστήριξη προς τους τραγουδιστές ενώ επωμίστηκε και το ελληνικό ρεπερτόριο της βραδιάς, ανοίγοντας τη συναυλία με ένα κομμάτι για πιάνο του Μάνου Χατζηδάκι. Τολμά κανείς να αποδώσει στην συστηματική ενασχόληση του πιανίστα με την φωνητική συνοδεία το πόσο ωραία ανέδειξε την μελωδία, σαν να ήταν μια ανεξάρτητη φωνή, με τη δική της πλαστικότητα και ελευθερία. Μας εντυπωσίασε όμως και με ένα ωραίο subito piano στην κατάληξη μιας προσεκτικής κλιμάκωσης που ήξερε, σαν έμπειρη ντίβα επί σκηνής, να τραβήξει όλη την προσοχή του ακροατηρίου.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο Άρης Σερβετάλης ψάχνει να βρει τον χαμένο δονκιχωτισμό του

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top