Η φωτογραφία του Jean-Michel Basquiat που χρησιμοποιήθηκε στο εξώφυλλο του New York TimesI Magazine, τον Φεβρουάριο του 1985.
Ο Jean-Michel Basquiat, οι ζωγραφιές του οποίου παραμένουν ζωντανές και σημαντικές έως και σήμερα, γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1960- η μητέρα του ήταν από το Πουέρτο Ρίκο και ο πατέρας του από την Αϊτή. Η πρώτη μάλιστα ήταν αυτή που τον «οδήγησε» στο Μουσείο Τεχνών του Μπρούκλιν και σε ηλικία μόλις 6 ετών έγινε μέλος του. Έντεκα χρόνια μετά θα τον βρούμε να σχεδιάζει γκράφιτι με σπρέι στο μετρό της Νέας Υόρκης και να γεμίζει με ποιήματα τους τοίχους στους δρόμους, υπογράφοντας πάντα ως SAMO- ένα αρκτικόλεξο, γενόμενο από τη φράση «Same Old Shit» . H εφημερίδα της πόλης Village Voice τον ανακαλύπτει, τον κατανοεί και τον “υιοθετεί”. Η αντισυμβατική αισθητική του κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα και τον βγάζει από την ανωνυμία.
Η Νέα Υόρκη και ο Τύπος της, τον αγκάλιασαν αμέσως- από την εποχή που “κρυβόταν” μέσα στο ψευδώνυμο SAMO.
Ο μύθος του Jean-Michel Basquiat συνώνυμος με τη πόλη που ποτέ δεν κοιμάται, σχηματίστηκε στην δεκαετία του ’80, αν κι ο καλλιτέχνης είχε εμφανιστεί ήδη από την προηγούμενη. Υπήρξε μέλος και κεντρική φωνή μιας underground σκηνής , πέρα από το κάθε πρότυπό της εποχής. Τα visuals, το graffiti, το hip hop, το post-punk αλλά και η do it yourself κινηματογράφηση του δρόμου, ήταν τα κεντρικά πιάτα ενός μενού που ο χώρος της τέχνης θα συναντούσε για πρώτη φορά. Ως ζωγράφος με ισχυρή προσωπική νέο-εξπρεσιονιστικη φωνή, ο Basquiat, σύντομα θα έσπαγε το καθιερωμένα και με ανέλπιστη και ιλιγγιώδη ταχύτητα, θα άρχιζε να εκθέτει σε γκαλερί, σε όλα τα σημεία του πλανήτη .
Το εκφραστικό στυλ του Basquiat βασισμένο στις ωμές φιγούρες και τις παράξενες λέξεις, έκρυβε έξυπνα το πολύπλοκο dna του: Αφρική, Καραϊβική και σύγχρονη Αμερική. Το έργο του, ένα πάνθεον από νέον φωτιστικά, μουσική τζαζ, στοιχεία της πυγμαχίας και του μπάσκετ αλλά και αναφορές σε απόκρυφες στιγμές την ιστορίας, της πολιτικής και της ζωής του δρόμου, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη έβλεπε τον εαυτό της και έγινε το κομβικό αυτό σημείο που κάθε δεκαετία περιμένει να έχει. Το 1983 γνωρίζεται με τον άρχοντα της ποπ-αρτ, Άντι Γουόρχολ και γίνεται μέρος του κύκλου του, έως τον θάνατο του Γουόρχολ, το 1987. Ένα χρόνο μετά θα πεθάνει και ο ίδιος από υπερβολική δόση ναρκωτικών, σε ηλικία μόλις 27 ετών.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά κολάζ του, στα οποία ανακατεύονται λέξεις, φράσεις και φιγούρες.
Στο βιβλίο αυτό, από τις εκδόσεις Tuschen, βρίσκουμε συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα έργα του Basquiat μαζί με κείμενα του Hans Werner Holzwarth αλλά και αυτά του επιμελητή και ιστορικού τέχνης Eleanor Nairne. Επιτρέπει μια άνευ προηγουμένου βουτιά στην εικόνα της τέχνης του Basquiat, με παρθένες αναπαραγωγές των πιο ζωηρόχρωμων ζωγραφιών, σχεδίων και σημειωματάριων του. Σε μορφή μεγάλης κλίμακας, το βιβλίο παρακολουθεί τη ζωή του καλλιτέχνη, βήμα προς βήμα.
–Για όσους τυχερούς βρεθούν στο Παρίσι ως τις 14 Ιανουαρίου του 2019: Το ίδρυμα Louis Buitton κάνει μια μεγάλη αναδρομική έκθεση τους τέσσερις ορόφους του κτιρίου που σχεδιάστηκε από τον Frank Gehry, με 100-περίπου- έργα από την περίοδο -1988
Διαβάστε ακόμα: Annie Leibovitz: Τα πρώτα χρόνια μιας θρυλικής κάμερας
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
