Ο John Cazale στη «Σκυλίσια μέρα» του 1975.

Είναι κάποια πράγματα που σου κολλάνε στο μυαλό χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις το γιατί. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει για μένα η πρώτη φορά που είδα σε βιντεοκασέτα τον Νονό. Λάτρεψα το κλείσιμο του φιλμ και τη σκηνοθεσία στη μεγάλη σφαγή που διέταξε ο Michael Corleone, ερωτεύτηκα τη Σικελία, έβγαλα για μια ακόμη φορά το καπέλο στο υποκριτικό μεγαλείο του Marlon Brando.

Και στεναχωρήθηκα με τη σκηνή του πυροβολισμού του Vito Corleone – όχι τόσο επειδή πυροβόλησαν έναν αγαπημένο μου ηθοποιό, αλλά επειδή έβλεπα το ανήμπορο βλέμμα του γιου του Fredo, το όπλο να του γλιστράει από τα χέρια και μετά κλαίγοντας να ουρλιάζει «papa». Το έβλεπα, στεναχωριόμουν και σκεφτόμουν «καημένε» και «άχρηστε» συγχρόνως.

Μοιραία αυτές οι δύο σκέψεις ακολούθησαν τον Fredo. Τόσο στον Νονό 2, όσο και στις υπόλοιπες ταινίες του ηθοποιού που τον υποδύθηκε. Καλώς ή κακώς, για χρόνια, στο μυαλό μου, όποτε τον έβλεπα σκεφτόμουν «να ο καημένος και άχρηστος Fredo» – ακόμα και στη Σκυλίσια μέρα και στον Ελαφοκυνηγό. Έπρεπε να περάσουν τα χρόνια για να τον πω με το όνομά του και ζητάω συγγνώμη για αυτό. Άργησα να καταλάβω ότι ο John Cazale ήταν ένας μεγάλος ηθοποιός.

Ίσως να μην είχε εμφανισιακά όλα όσα χρειαζόταν ένας ηθοποιός για να γίνει σταρ του Hollywood, όμως το ταλέντο του συναγωνιζόταν τους καλύτερους. Γεννημένος στη Μασαχουσέτη το 1935 ο Cazale είχε αποφασίσει από νωρίς τι ήθελε να κάνει στη ζωή του. Σπούδασε υποκριτική στο Oberlin College του Οχάιο και στη συνέχεια έγινε μαθητής του Peter Kass στο Boston University. Στη Βοστόνη, μάλιστα, θα κάνει και τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στο θέατρο, καταφέρνοντας να πάρει εντυπωσιακές κριτικές. Οι κριτικές όμως δεν του έφεραν και χρήματα, με αποτέλεσμα να δουλεύει και ως οδηγός ταξί για να βγάλει στα προς το ζην.

Με τον Al Pacino δημιούργησαν ένα μοναδικό δίδυμο στον «Νονό 2».

Βλέποντας ότι το μέλλον του είναι στη Νέα Υόρκη θα μετακομίσει εκεί δουλεύοντας αρχικά ως φωτογράφος και στη συνέχεια ως υπάλληλος της Standard Oil. Εκεί θα γνωρίσει και έναν άλλο ηθοποιό που έψαχνε τη δική του ευκαιρία στο «Μεγάλο Μήλο», τον Al Pacino.

«Από την πρώτη φορά που τον είδα μου φάνηκε ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρων. Πάντα είχε πολύ κόσμο δίπλα του, καθώς είχε έναν μοναδικό τρόπο να εκφράζεται» θα πει μετά από χρόνια ο Pacino. Η γνωριμία τους δεν θα γεννήσει απλά μια δυνατή φιλία αλλά και ένα από τα πιο εντυπωσιακό δίδυμα της μεγάλης οθόνης – η χημεία τους στον Νονό 2 είναι μοναδική.

Και τα 5 φιλμ στα οποία έπαιξε ο Cazale ήταν υποψήφια για το Βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Έστω κι αν ο ίδιος δεν προτάθηκε ποτέ για το Χρυσό Αγαλματάκι.

Οι δυο τους θα ξεκινήσουν την αναζήτηση για τον ρόλο που θα τους άλλαζε τη ζωή, θα παλέψουν, θα μοχθήσουν για να τα καταφέρουν και η τύχη θα τα φέρει έτσι ώστε να παίξουν μαζί στον Νονό, αφού ο Pacino θα τον πείσει να περάσει από οντισιόν – η πρώτη εμφάνιση του Cazale στη μεγάλη οθόνη σε ηλικία 36 ετών. Ως Fredo θα διαπρέψει και όλες οι πόρτες άνοιξαν μπροστά του.

Με την Meryl Streep ήταν ζευγάρι για δύο χρόνια, μέχρι τον θάνατό του τον Μάρτιο του 1978.

Έγινε γνωστός, αλλά έδειξε ότι ποτέ δεν ήθελε να είναι. Έμοιαζε να προτιμάει τη σκηνή του θεάτρου από τις κάμερες του κινηματογράφου. Άλλωστε σε μια θεατρική παράσταση γνώρισε και την -τότε- 28χρονη Meryl Streep, την γυναίκα που θα μείνει στο πλευρό του μέχρι το τέλος.

Παρά την αναγνώριση ο Cazale συνέχιζε να ψάχνει τους ρόλους που θα έπαιζε. Υπέροχος στον Νονό 2, εντυπωσιακός στη Σκυλίσια μέρα, απαραίτητος στον Ελαφοκυνηγό. Κάθε του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη είναι και ένα μικρό διαμαντάκι – αυτές του οι ερμηνείες ως αδύναμου, κουτοπόνηρου, απατεωνίσκου, καθημερινού ανθρώπου μπορεί να μοιάζουν απλές αλλά ο Cazale σε έβαζε μέσα στον ρόλο, σε έκανε να νιώθεις ότι ένιωθε όσο τον κοίταζες στην μικρή οθόνη του σαλονιού σου.

Στα γυρίσματα του πρώτου «Νονού».

Και άτυχος, πολύ άτυχος. Το 1977 οι γιατροί θα βρουν ότι πάσχει από καρκίνο στον πνεύμονα. Παρά την αρρώστια του ο Robert DeNiro και η Streep τον θέλουν ως συμπρωταγωνιστή τους στον Ελαφοκυνηγό – και απειλούν να μην παίξουν αν δεν είναι στο φιλμ και ο Cazale. Τελικά θα πάρει τον ρόλο του Stas, αναγκάζοντας τον σκηνοθέτη Michael Cimino να γυρίσει πρώτα όλες τις δικές του σκηνές και θα διαπρέψει για ακόμα μια ταινία: την 5η και τελευταία του.

Ο John Cazale δεν θα προλάβει να δει το φιλμ στους κινηματογράφους – έχει «φύγει» από τη ζωή στις 12 Μαρτίου 1978, 9 μήνες πριν την προβολή της. Όμως μέσα σε μόλις 6 χρόνια καριέρας και 5 ταινίες, θα καταφέρει να αφήσει το στίγμα του τόσο στον κόσμο της 7ης Τέχνης όσο και στο μυαλό όλων όσων συνεργάστηκαν μαζί του.

Και κάτι για το τέλος:
(1) και τα 5 φιλμ στα οποία έπαιξε ήταν υποψήφια για το Βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Έστω κι αν ο ίδιος δεν προτάθηκε ποτέ για το Χρυσό Αγαλματάκι.
(2) 12 χρόνια μετά τον θάνατό του θα εμφανιστεί και στον Νονό 3, μέσα από αρχειακό υλικό. Και αυτό το φιλμ θα προταθεί για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

 

Διαβάστε ακόμα: Λέοναρντ Κόεν – «Γεννήθηκα φορώντας κοστούμι»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top