Λέοναρντ Κοέν: Έτσι βρήκε την ευτυχία στην ακινησία

«Γιατί άνθρωποι από όλο τον πλανήτη ζητούσαν να εξασφαλίσουν ένα τόσο πένθιµο µουσικό άλµπουµ µε έναν τόσο ανεπίκαιρο τίτλο; Το είχα απορία. Μήπως έβρισκαν µια καθαρότητα και µια σοφία στα λόγια εκείνου που είχε πάει στο Πουθενά, που καθόταν ακίνητος για να κοιτάξει την αλήθεια του κόσµου και του εαυτού του;» (Φωτογραφία: leonardcohenforum.com)

[…] Το 2012 κυκλοφόρησε ένας καινούριος δίσκος µε τον μη ελκυστικό τίτλο Old Ideas. Όλα σχεδόν τα τραγούδια του δίσκου είχαν εξαιρετικά αργό ρυθµό και ως θέµα τους το σκοτάδι ή τον πόνο ή τη βαρυφορτωµένη καρδιά ενός ανθρώπου ο οποίος «δεν έχει καµία διάθεση για τίποτα». Όπως συµβαίνει µε τα περισσότερα από τα πρόσφατα άλµπουµ του τραγουδιστή, όλα τα τραγούδια µιλούσαν στην ουσία για το θάνατο, λέγοντας αντίο όχι µόνο σε µια νέα γυναίκα, αλλά και σε ό,τι εκείνος αγαπούσε, και φυσικά στην ίδια τη ζωή.

Μια µέρα ξύπνησα σε ένα ξενοδοχείο στο Λος Άντζελες σε μια νέα περιοχή γεμάτη με αστραφτερά µπαρ για εργένηδες, γιγαντοοθόνες, ουρανοξύστες και ένα αµφιθέατρο συναυλιών. Κατέβηκα στο ισόγειο για να πάρω το πρωινό τσάι μου και άκουσα να παίζει ένα κομμάτι από το άλµπουµ που θα παρουσιαζόταν εκείνη την εβδοµάδα στο ξενοδοχείο. Ένας εβδοµηνταεφτάχρονος µοναχός Ζεν τραγουδούσε µε βραχνή φωνή «θα πάω σπίτι» και στο άκουσμά του νόμιζες πως το µέρος αυτό έµοιαζε πολύ µε το θάνατο.

Ακούστε: Leonard Cohen – Going Home

Το άλπμπουμ Old Ideas, κατά έναν εκπληκτικό τρόπο, είχε ήδη φτάσει στην κορυφή του καταλόγου των επιτυχιών σε δεκαεφτά χώρες και σε εννέα άλλες µπήκε στην κορυφαία πεντάδα. Το ψυχρό και θλιµµένο «Αλληλούια» του τραγουδιστή από το 1984 πρόσφατα είχε καταλάβει την πρώτη, τη δεύτερη και την τριακοστή έκτη θέση ταυτόχρονα στην κορυφαία 40άδα της Βρετανίας και έγινε το τραγούδι με τις περισσότερες ψηφιακές πωλήσεις στην ιστορία της Ευρώπης. Πολύ µετά από την ηλικία που θεωρείται ηλικία αποµάκρυνσης από την ενεργό δράση, ο Λέοναρντ Κοέν έγινε πάλι ξαφνικά ό,τι πιο σύγχρονο, ό,τι πιο μοντέρνο.

Στην «Τέχνη της Ηρεμίας» ο Βρετανός δοκιμιογράφος και συγγραφέας Πίκο Άγιερ ερευνά τη ζωή ανθρώπων που αναζήτησαν την ηρεμία μέσω της ακινησίας. «Στην εποχή της αδιάκοπης κίνησης, τίποτα δεν είναι πιο επιτακτικό από το να στέκεσαι ακίνητος», γράφει.

Γιατί άνθρωποι από όλο τον πλανήτη ζητούσαν να εξασφαλίσουν ένα τόσο πένθιµο µουσικό άλµπουµ µε έναν τόσο ανεπίκαιρο τίτλο; Το είχα απορία. Μήπως έβρισκαν µια καθαρότητα και µια σοφία στα λόγια εκείνου που είχε πάει στο Πουθενά, που καθόταν ακίνητος για να κοιτάξει την αλήθεια του κόσµου και του εαυτού του, πράγµα που δεν έβρισκαν στους δίσκους πολλών άλλων καλλιτεχνών; Ο Κοέν έδινε την εντύπωση ότι µας έφερνε µαντάτα με πολύ πιο βαθιές ρίζες από αυτά που μπορείς να βρεις στην αίθουσα ειδήσεων του CNN, και ότι µας µιλάει, όπως κάνουν οι καλοί φίλοι, χωρίς φτιασιδώµατα ή υπεκφυγές ή σχέδιο. Και γιατί ήταν τόσο πολλοί αυτοί που έτρεχαν στις συναυλίες ενός µοναχού που πλησίαζε τα ογδόντα; Ίσως ποθούσαν πολύ να τους ξαναγυρίσει πίσω σε έναν χώρο εµπιστοσύνης –που στην ουσία είναι το Πουθενά–, όπου θα µπορούσαν να µιλήσουν και να ακούσουν κάτι πιο ουσιαστικό από τον κοινωνικό εαυτό τους και να επιστρέψουν σε µια βαθιά οικειότητα.

Στην εποχή της ταχύτητας, άρχισα να σκέφτοµαι, τίποτα δε θα µπορούσε να είναι περισσότερο αναζωογονητικό από το να κινείσαι αργά.

Στην εποχή της διάσπασης της προσοχής, τίποτα δεν µπορείς να νιώσεις ως πιο πολύτιµο από το να εστιάζεις κάπου την προσοχή σου.

Και στην εποχή της συνεχούς κίνησης, τίποτα δεν είναι πιο επείγον από το να κάθεσαι ακίνητος.

Σε τρεις µήνες από τώρα µπορεί να πας διακοπές στο Παρίσι ή στη Χαβάη ή στη Νέα Ορλεάνη και να περάσεις καταπληκτικά, είµαι σίγουρος. Όµως, αν θέλεις να γυρίσεις πίσω και να νιώθεις νέος –γεµάτος ζωντάνια, νέες ελπίδες και ερωτευµένος µε τον κόσµο–, νοµίζω ότι το µέρος που πρέπει να επισκεφτείς είναι το Πουθενά.

Δείτε τον Πίκο Άγιερ να μιλά στο TED για την «Τέχνη της Ηρεμίας» στη ζωή του:

//Τα δυο αποσπάσματα από το βιβλίο του Πίκο Άγιερ «Η Τέχνη της Ηρεμίας – Μια Περιπέτεια Χωρίς Κίνηση» που φιλοξενεί η στήλη είναι από την Εισαγωγή του βιβλίου (με τίτλο «Πηγαίνοντας στο Πουθενά», σελ. 15) και από το Κεφάλαιο 6 με τίτλο «Επιστροφή στο σπίτι» (σελ. 87). Το βιβλίο (μετάφραση Ανδρέας Σοκοδήμος) κυκλοφόρησε στα ελληνικά τον Οκτώβριο του 2017 από τις εκδόσεις Key Books κατόπιν συμφωνίας με την Ted Books/Simon & Schuster, Inc.

Διαβάστε ακόμα: Λέναρντ Κόεν – Έτσι γνώρισε στην Ύδρα τη μούσα της ζωής του

1 2

TAGS :
βιβλίο ηρεμία Λέοναρντ Κοέν Πίκο Άγιερ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook