O Λεωνίδας Καβάκος σε παλαιότερη εμφάνισή του στο Carnegie Hall (4/10/2018) υπό τη διεύθυνση του Michael Tilson (Photo by Hiroyuki Ito/Getty Images).

Κάθε χρόνο οι εμφανίσεις της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης στο Carnegie Hall της Νέα Υόρκης αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η ιστορική ορχήστρα είναι η μοναδική η οποία έχει σταθερή ετήσια παρουσία στο Stern Auditorium, η οποία είναι εξασφαλισμένη για πολλά ακόμα χρόνια και δίνει και η ίδια ιδιαίτερη βαρύτητα στις επισκέψεις της αυτές, προετοιμάζοντας με επιμέλεια στη Βιέννη και σε άλλες πόλεις που προηγούνται της επίσκεψής της στην Αμερική τα προγράμματα αυτά. Τα εισιτήρια αυτών των συναυλιών που συνήθως εξαντλούνται αρκετό καιρό πριν τις εμφανίσεις και είναι και τα πιο ακριβά όλης της σεζόν.

Για τους αναγνώστες που βρίσκονται στη Νέα Υόρκη, και με δεδομένο το ελληνικό ενδιαφέρον για τον Καβάκο, καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, ελάχιστα εισιτήρια ήταν ακόμα διαθέσιμα, συνήθως από τις ακριβότερες κατηγορίες και πολύ λίγα στις τελευταίες θέσεις του πάνω διαζώματος, οι οποίες όμως, έχουν και αυτές εξαιρετική ακουστική.

Ελάχιστα εισιτήρια έχουν απομείνει για τη συναυλία που θα δώσει ο Λεωνίδας Καβάκος στο Carnegie Hall.

Κατά κανόνα οι εμφανίσεις αυτές πραγματοποιούνται στα τέλη Φεβρουαρίου, αρχές Μαρτίου, την εποχή που στη Βιέννη η Κρατική Όπερα, της οποία τα μέλη της Φιλαρμονικής αποτελούν επίσης την ορχήστρα, διακόπτει για λίγες μέρες το οπερατικό της ρεπερτόριο για το κοσμικό Opernball. Μόνο το 2010 οι εμφανίσεις των Βιεννέζων μετατέθηκαν στις αρχές της σεζόν, μια και η ορχήστρα κλήθηκε να ανοίξει τη σεζόν, ενώ και η ερχόμενη σεζόν φαίνεται να αποτελεί μια εξαίρεση, αφού όπως ήδη είναι γνωστό οι συναυλίες της είναι προγραμματισμένες για τα τέλη Ιουνίου του 2020. Φέτος υπάρχει όμως μια ακόμα μικρή εξαίρεση, ότι οι συναυλίες θα είναι τέσσερις αντί για τρεις.

Στη δεύτερη από αυτές, το μεσημέρι της Κυριακής 3 Μαρτίου, θα πραγματοποιηθεί το αμερικανικό ντεμπούτο του Λεωνίδα Καβάκου με την ορχήστρα. Ο Καβάκος, του οποίου η σχέση με την Αυστρία είναι γνωστή και μακροχρόνια, ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια, έκανε το ντεμπούτο του με τη Φιλαρμονική της Βιέννης το 2014 με τα αισθήματα θαυμασμού και εκτίμησης να είναι αμοιβαία, και την πρόσκληση προς τον Καβάκο να συμμετέχει στη νεουρκέζικη εβδομάδα εύγλωττη!

H Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης σε παλαιότερη εμφάνισή της στο Carnegie Hall (Photo by Chris Lee).

Το πρόγραμμα της Κυριακής περιλαμβάνει έργα των δύο από τους τρεις μεγάλους της «Κλασσικής» εποχής της Βιέννης, του Joseph Haydn και του  Wolfgang Amadeus Mozart. Από τον Haydn θα παρουσιαστεί μία από τις λονδρέζικες συμφωνίες του, η Αρ. 97 σε Ντο μείζονα, ενώ από τον Μότσαρτ η επονομαζόμενη συμφωνία του Διός, η τελευταία του συνθέτη. (Αρ. 41, επίσης σε Ντο μείζονα). Ο Καβάκος θα ερμηνεύσει το Πέμπτο Κοντσέρτο για Βιολί του συνθέτη, το επονομαζόμενο και «Τουρκικό», (σε Λα μείζονα, Κ. 219).

Στον τρίτο μεγάλο από τους κλασικούς της Βιέννης, τον Ludwig van Beethoven θα είναι αφιερωμένη η βραδιά του Σαββάτου 2 Μαρτίου. Η συναυλία θα ξεκινήσει με ένα πολύ ιδιαίτερο για την ορχήστρα κομμάτι, από την καρδιά του ρεπερτορίου της, το οποίο η ορχήστρα έχει μια ιδιαίτερη σχέση. Πρόκειται για την Εισαγωγή Leonore III (επίσης σε Ντο μείζονα) του Μπετόβεν. Η μία από τις τέσσερις συνολικά εκδοχές ή προσπάθειες του Μπετόβεν για της εισαγωγή της μοναδικής του όπερας, του «Φιντέλιο» αποτελεί ένα από τα σπουδαία αριστουργήματα της μουσικής ιστορίας.

Ο σπουδαίος συνθέτης αλλά και μεγάλος ερμηνευτής της παράδοσης Gustav Mahler δημιούργησε στην Κρατική Όπερα της Βιέννης, ως διευθυντής της, την παράδοση να παίζεται η Leonore III ως εισαγωγή στην τελευταία πράξη του Φιντέλιο, κάτι που συμβαίνει ακόμα. Τα μέλη της Φιλαρμονικής είναι προφανώς και εξ αιτίας αυτού του λόγου εξοικειωμένα με έργο, από το οποίο υπάρχουν και πολλές ηχογραφήσεις, μια από τις πιο συγκλονιστικές υπό τον Leonard Bernstein.

Θα ακολουθήσουν οι Δύο Εικόνες (Op. 10) ένα πρώιμο έργο του Μπέλα Μπάρτοκ, με τους Βιεννέζους, αν και όχι πάντα στη μακρά ιστορία τους ενθουσιώδεις οπαδούς της μουσικής πρωτοπορίας, να δίνουν πάντα ένα ιδιαίτερο χρώμα στα έργα του 20ού αιώνα.

Οι συναυλίες θα ολοκληρωθούν την Πέμπτη 6 Μαρτίου, με το Κύκνειο άσμα του Gustav Mahler, την Ενάτη συμφωνία.

Το πρόγραμμα θα κλείσει με την Τρίτη συμφωνία του Μπετόβεν, την επονομαζόμενη και Ηρωική. Στην έδρα της Φιλαρμονικής, το κτίριο του Musikverein στη Βιέννη, φυλάσσεται η παρτιτούρα του έργου με τον Μπετόβεν να έχει σκίσει από την πρώτη σελίδα την αφιέρωση στο Μέγα Ναπολέοντα, όταν η απομυθοποίηση του Γάλλου ηγέτη, ακολούθησε τον αρχικό ενθουσιασμού του μεγάλου συνθέτη με το πολύπλευρο πνεύμα και τις πολιτικές και φιλοσοφικές αναζητήσεις.

Τις δύο πρώτες συναυλίες θα διευθύνει ένας, παρά το σχετικά χαμηλό προφίλ που διατηρεί, εξαιρετικός μουσικός, ο Adam Fischer (αδερφός του πιο γνωστού ίσως στο ελληνικό κοινό λόγω των πιο πρόσφατων εμφανίσεών του στην Αθήνα, Ivan). Και αν το έργο του Μπάρτοκ είναι μια αναφορά στην πατρίδα του, ο διακεκριμένος Ούγγρος αρχιμουσικός διατηρεί μια προνομιακή σχέση με τους «Βιεννέζους Κλασσικούς», μεταξύ άλλων γιατί, ως επικεφαλής της Austro-Hungarian Haydn Orchestra και του Φεστιβάλ Haydn στον τόπο που δημιούργησε, ο επονομαζόμενος και πατέρας του κλασσικού στιλ, στο Eisenstadt, πραγματοποίησε μια πλήρη ηχογράφηση των, πάνω από εκατό, συμφωνιών του συνθέτη. Ο Adam Fischer έχει επίσης μια μακροχρόνια σχέση με τους Philharmoniker, αφού η πρώτη του εμφάνιση στο πόντιουμ της Βιεννέζικης όπερας έγινε το 1973. Το 2017 ο Fischer ανακηρύχθηκε Επίτιμο Μέλος της Κρατικής Όπερας της Βιέννης.

Ο Tilson Τhomas ως artist in residence στην εναρκτήρια παράσταση της σεζόν.

Με διακοπή δύο ημερών τη σκυτάλη θα πάρει ένας άλλος προβεβλημένος αρχιμουσικός, ο Αμερικανός, για πολλά χρόνια διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του San Francisco και φετινός Perspective Artist του Carnegie Hall, Michael Tilson Thomas.

Το πρόγραμμα της Τετάρτης 5 Μαρτίου θα ξεκινήσει με το έργο του Charles Ives: “Decoration Day”, με το μαέστρο να τονίζει σε συνέντευξή του ότι ήταν οι Βιεννέζοι αυτοί που ζήτησαν να το περιλάβει στο πρόγραμμα, κάτι που συνέβη και πέρσι, όταν η Φιλαρμονική παρουσίασε τη Δεύτερη συμφωνία του συνθέτη, την οποία μάλιστα οι Βιεννέζοι είχαν ηχογραφήσει 9 χρόνια πριν την πρώτη αμερικανική ηχογράφηση του Leonard Bernstein, κάτι που υποδηλώνει ότι υπάρχει κάτι παραπάνω στη σχέση τους με το έργο του συγκεκριμένου συνθέτη πέραν από μια απλή «gesture» προς το αμερικανικό κοινό.

Στη συνέχεια ο δεύτερος προσκεκλημένος σολίστας της σειράς, ο νεαρός Ρωσικής καταγωγής, μεγαλωμένος στη Γερμανία πιανίστας, Igor Levit, ο οποίος μας άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις πριν από λίγους μήνες στο φθινοπωρινό του ρεσιτάλ στη μικρή αίθουσα Zankel του Carnegie Hall. Θα ερμηνεύσει ένα κόσμημα του ρεπερτορίου, το Τρίτο Κοντσέρτο για Πιάνο και ορχήστρα του Μπετόβεν (σε Ντο ελάσσονα, Op. 37), προτού η ορχήστρα αφήσει την κλασσική περίοδο, με ένα από τα πιο όμορφα έργα του Γερμανικού Ρομαντισμού, τη Δεύτερη Συμφωνία (σε Ρε μείζονα) του Johannes Brahms, με τη Φιλαρμονική της Βιέννης να διεκδικεί και εδώ ενός είδους αυθεντίας στην ερμηνεία της έχοντας στο ενεργητικό της, δύο από τις πιο σπουδαίες ερμηνείες των τελευταίων δεκαετιών (για να μην πάμε βέβαια πιο πίσω στον Furtwängler και άλλους), υπό τον Carlos Kleiber και τον Leonard Berstein. Και οι δυο είναι διαθέσιμες σε βίντεο, ενώ μια πρόσφατη επίσης εξαιρετική ερμηνεία από το φεστιβάλ του Salzburg υπό τον Riccardo Muti, είχε μεταδοθεί από την Αυστριακή τηλεόραση, δεν είναι όμως διαθέσιμη, ακόμα ελπίζουμε, σε DVD.

Οι προσδοκίες για τις επικείμενες συναυλίες είναι υψηλές βάσει της ποιότητας της ορχήστρας και των αρχιμουσικών (Photo by Chris Lee).

Οι συναυλίες θα ολοκληρωθούν την Πέμπτη 6 Μαρτίου, με το Κύκνειο άσμα του Gustav Mahler, την Ενάτη συμφωνία. Όταν υπάρχει μια, έστω και στοιχειώδης, «χημεία» μεταξύ του αρχιμουσικού και της ορχήστρας, κάτι που πιστεύουμε ότι συμβαίνει κατά κόρον με τον Tilson-Thomas, ο οποίος έχει εμβαθύνει στο έργο του συγκεκριμένου συνθέτη, οι ερμηνείες των έργων του Μάλερ από την Φιλαρμονική της Βιέννης μετατρέπονται σε μια, σχεδόν μεταφυσικών διαστάσεων εμπειρία, όπως μια αξέχαστη συναυλία της συγκεκριμένης συμφωνίας υπό τον Bernhard Haitink στη Βιέννη πριν μερικά χρόνια. Πάντως τις ευρωπαϊκές συναυλίες της Ενάτης που προηγήθηκαν της άφιξης στη Νέα Υόρκη, διηύθυνε ο Adam Fischer.

Η ποιότητα της ορχήστρας και των δύο αρχιμουσικών, καθώς και η επιλογή των έργων στα οποία η ορχήστρα έχει βάλει στο παρελθόν την ιδιαίτερη σφραγίδα της δημιουργούν ακόμα υψηλότερες προσδοκίες, για τις, έτσι κι αλλιώς, πάντα ιδιαίτερες βραδιές στο Carnegie Hall.

Σημείωση: Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης (Wiener Philharmoniker) και η, αριθμητικά μεγαλύτερη, Ορχήστρα της Κρατικής Όπερας, από την οποία αντλεί τα (πλήρη) μέλη της η πρώτη, στις εκτός Αυστρίας εμφανίσεις πρακτικά ταυτίζονται.

 

Διαβάστε ακόμα: Η Αθήνα απέκτησε δεύτερο Λυρικό θέατρο και το γιορτάζει.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top