mm_kolaz1

«Αν τα µυθιστορήµατα, µε ήρωα τον αστυνόµο Μπέκα, είχαν κυκλοφορήσει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, σήµερα ο Γιάννης Μαρής θα κατατασσόταν δίκαια στους πρωτοπόρους του ευρωπαϊκού αστυνοµικού µυθιστορήµατος», γράφει ο Πέτρος Μάρκαρης (αριστερά). Δεξιά, ο Γιάννης Μαρής σε κοινωνική συνάθροιση – πιθανόν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

1.

Ο Γιάννης Μαρής είχε την ατυχία να γράψει τα αστυνοµικά µυθιστορήµατά του σε λάθος τόπο και σε λάθος χρόνο. Αν τα µυθιστορήµατα, µε ήρωα τον αστυνόµο Μπέκα, είχαν κυκλοφορήσει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, σήµερα ο Γιάννης Μαρής θα κατατασσόταν δίκαια στους πρωτοπόρους του ευρωπαϊκού αστυνοµικού µυθιστορήµατος.

Ο Μαρής έγραψε αστυνοµικά µυθιστορήµατα σε µια εποχή κατά την οποία στην Ελλάδα ίσχυαν οι διαχωριστικές γραµµές όχι µόνο στην πολιτική αλλά και στη λογοτεχνία και στην τέχνη. Υπήρχε µια σαφής διαχωριστική γραµµή ανάµεσα στο µυθιστόρηµα ως «σοβαρή» λογοτεχνία και στο αστυνοµικό µυθιστόρηµα, το οποίο κατατασσόταν από το λογοτεχνικό κατεστηµένο (κριτική, εκδοτικοί οίκοι, λογοτεχνικά περιοδικά κ.λπ.) στην «παραφιλολογία».

Ο διαχωρισµός αυτός δεν ίσχυε µόνο στη λογοτεχνία, αλλά και στην υπόλοιπη τέχνη, εκτός από τις εικαστικές. Στο θέατρο, η διαχωριστική γραµµή ήταν µεταξύ «ελαφρού» και «σοβαρού» θεάτρου. Στον κινηµατογράφο, µεταξύ «εµπορικών» ταινιών και ταινιών «αξιώσεων». Και στη µουσική, µεταξύ «ελαφράς» και «σοβαρής» µουσικής. Και ας φώναζε την ίδια εποχή ένας σπουδαίος συνθέτης, ο Μάριος Βάρβογλης, πως δεν υπάρχει ελαφρά και σοβαρή µουσική, αλλά µόνον καλή και κακή µουσική.

Από αυτόν το γενικό διαχωρισµό προέκυψε µια αντίφαση. Ενώ ο Γιάννης Μαρής αγαπήθηκε, και συνεχίζει να αγαπιέται από ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό, η επίσηµη κριτική τον αγνόησε. Η εµπορική επιτυχία του µπήκε στην ίδια µοίρα µε εκείνην της Ιωάννας Μπουκουβάλα-Αναγνώστου. Την ίδια ακριβώς τύχη είχαν και πολλοί σπουδαίοι ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηµατογράφου, οι οποίοι αγαπήθηκαν και αγαπιώνται ακόµα και σήµερα από ένα µεγάλο κοινό, ενώ οι παραστάσεις και οι ταινίες όπου έπαιζαν αγνοήθηκαν από την κριτική, γιατί ήταν του «εµπορικού».

Στην επόμενη σελίδα: «Ο Μαρής κατάλαβε από πολύ νωρίς ότι οι αστυνοµικοί που ασχολούνται µε τη διαλεύκανση εγκληµάτων δεν είναι ούτε ιδιοφυείς ούτε περίεργοι…».

1 2 3 4 5 6

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top