«Ψυχή είναι η ιδιότητα του ανθρώπου να γεννά πνευματικά έργα χάρη στα οποία νικά τον θάνατο. Σήμερα, με την επικράτηση της λογικής επί της ψυχής, οδηγηθήκαμε μπροστά στο χάος. Όμως πιστεύω ότι πλησιάζει η ώρα της ψυχής. Αυτή θα είναι η στιγμή της οριστικής απογείωσής του από το ζωικό βασίλειο και η είσοδός του στη σφαίρα της αρμονίας». (Φωτογραφία: mikis-theodorakis.net/).

[…] Μπορεί η απόκρυφη φύση να γέννησε αυτό το απροστάτευτο πλάσμα, τον άνθρωπο, και να το έριξε εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια χωρίς γούνα, δόντια, νύχια και φτερά, ένα κομμάτι κρέας γυμνό μέσα στους λύκους, στις αρκούδες και στα υπόλοιπα σαρκοφάγα ζώα, μέσα στο απόλυτο ψύχος και στην απόλυτη ζέστη. Μπορεί να αντιμετώπισε όλα αυτά που τον ανάγκασαν να ζει για χιλιάδες χρόνια συντροφιά με την ανασφάλεια και τον φόβο. Όμως τελικά κυριάρχησε χάρη στην προσφορά της λογικής αλλά και της υπερλογικής, αυτού του αχανούς κόσμου που με μια λέξη ονομάζουμε «ψυχή». Ψυχή είναι η ιδιότητα του ανθρώπου να γεννά πνευματικά έργα χάρη στα οποία νικά τον θάνατο. Από τον φόβο του θανάτου ως την κατάκτηση της αθανασίας προσμετράται η αγωνιώδης προσπάθεια του ανθρώπου να μπορέσει να γίνει άξιος της δωρεάς της ζωής!

Σήμερα, με την επικράτηση της λογικής επί της ψυχής, οδηγηθήκαμε μπροστά στο χάος. Όμως πιστεύω ότι πλησιάζει η ώρα της ψυχής. Αυτού του γρανιτένιου βράχου που η φύση δώρισε αποκλειστικά στον άνθρωπο.

Η σκέψη και το έργο του Μίκη μας βοηθά «να ξαναμιλήσουμε αληθινά μέσα από τη Μοναδικότητα, του εσωτερικού κόσμου» και, ταυτόχρονα, μας υπενθυμίζει «την ανάγκη του πάθους, της φαντασίας και του συναισθήματος», σημειώνει σε ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου «Η Διαλεκτική της Αρμονίας» ο Κώστας Γουλιάμος.

Πότε και πώς θα γίνει αυτό, δεν το γνωρίζω. Έχω όμως εμπιστοσύνη στην πανούργα φύση που ξέρω ότι γνωρίζει καλά πώς να προστατεύει τα έργα της. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η δωρεά της ικανότητας να κάνει όνειρα για το μέλλον του, πράγμα άγνωστο στο ζωικό βασίλειο, θα οδηγήσει κάποτε τον άνθρωπο σε ατραπούς που δεν μπορεί σήμερα να συλλάβει η πεπερασμένη λογική του. Αυτή θα είναι η στιγμή της οριστικής απογείωσής του από το ζωικό βασίλειο και η είσοδός του στη σφαίρα της αρμονίας, δηλαδή η τελική του νίκη επί του χάους, το τέλος της νηπιακής ηλικίας της ανθρώπινης παρουσίας επάνω στον πλανήτη Γη, της παρουσίας του ανθρώπου, του μοναδικού, του εκλεκτού μέσα στον αχανή χώρο όλων των Γαλαξιών που απαρτίζουν τη Συμπαντική Δημιουργία.

 

//Τα αποσπάσματα που φιλοξενεί η στήλη είναι από τον διάλογο του Μίκη Θεοδωράκη με τον Κώστα Γουλιάμο και το βιβλίο τους «Στη Διαλεκτική της Αρμονίας», εκδόσεις Gutenberg, Οκτώβριος 2018. Την έκδοση σχεδίασε και επιμελήθηκε ο Γιάννης Μαμάης. Το εξώφυλλο κοσμεί το έργο του Χρήστου Μποκόρου «Φωτεινή χαρακιά», Κύπρος, 2012. Η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου έγινε –παρουσία των συγγραφέων του– στις 15 Οκτωβρίου στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης».

 

Διαβάστε ακόμα: Κώστας Γουλιάμος, «Το βιβλίο που μου άλλαξε τη ζωή».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top