Μιχάλης Σαράντης: «Η δυσκολία είναι να στέκεσαι ταπεινά σε αυτό που κάνεις»

Έως τις 11 Απριλίου, ο Μιχάλης Σαράντης θα εμφανίζεται στην παράσταση «Κύματα» στο Θέατρο Σφενδόνη (Μακρή 4, Αθήνα).

Όταν ήσασταν μικρός με τι θέλατε να ασχοληθείτε;
Ήθελα να παίζω μπάλα. Από το πρωί ως το βράδυ. Για πάντα. Παράλληλα στην εφηβεία μου σκεφτόμουν να σπουδάσω Ιατρική, όπως ο πατέρας μου, ο οποίος τα παράτησε στην ειδικότητα. Εκ των υστέρων αντιλαμβάνομαι ότι ήθελα να ασχοληθώ με κάτι μη μοναχικό.

Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με την υποκριτική;
Ήταν καλοκαίρι του 2004, Ολυμπιακοί Αγώνες, δουλεύω στις καντίνες του ΟΑΚΑ. 18 χρόνων. Ο Στέλιος, ένας φίλος που είχαμε πάει να δουλέψουμε μαζί, μου λέει ότι θα πάει να γραφτεί σε μια σχολή θεάτρου. Του λέω θα έρθω και εγώ. Ξαναδίνουμε πανελλαδικές και οι δύο για χάρη των γονιών μας. Εκείνη την περίοδο κάνω παρέα με ζωγράφους. Την άλλη χρόνια πάμε στη σχολή. Κάθομαι 6 μήνες και την επόμενη χρονιά έδωσα στο Θέατρο Τέχνης. Στέλιο σ´ευχαριστώ.

Θυμάστε ποια ήταν η πρώτη παράσταση που παίξατε; Ποια ήταν τα συναισθήματά σας;
Έκτη δημοτικού κάναμε τον Αρχοντοχωριάτη. Είχα ξεχάσει 3 φορές τα λόγια μου. Κοιτούσα τον κόσμο και μουρμούριζα «Εεεμμ εεεμμ Α! ναι!» τα θυμόμουνα και συνέχιζα να παίζω σαν να μην τρέχει τίποτα. Ούτε άγχος, ούτε ντροπή, σχεδόν χαιρόμουν που τα είχα ξεχάσει. Μάλλον γιατί δεν σκεφτόμουν ότι υπάρχει λάθος και σωστό. Γιατί μέχρι κάποια ηλικία δεν σκέφτεσαι έτσι. Δεν έχεις την ενοχή αγκαζέ, σε τίποτα.

«Σε πολύ αδρές γραμμές μπορώ να πω ότι στο θέατρο μου αρέσει που ο Χρόνος σε μια παράσταση αποκτά άλλες διαστάσεις από αυτές της ζωής».

Τι είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο στο θέατρο; Και τι αυτό που σας ενοχλεί;
Το θέατρο είναι ένα γήπεδο που μπορούν να σου αρέσουν όλα και να σε ενοχλούν όλα. Ταυτόχρονα. Είναι πολλές οι συνισταμένες που παίζουν ρόλο. Σε πολύ αδρές γραμμές μπορώ να πω ότι μου αρέσει που ο Χρόνος σε μια παράσταση αποκτά άλλες διαστάσεις από αυτές της ζωής. Και κάτι που με ενοχλεί βαθιά είναι το «δήθεν».

Φέτος σας βρίσκουμε στην παράσταση Κύματα της Virginia Wolf στο θέατρο Σφενδόνη. Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση του έργου;
Να ακουστεί όπως του αξίζει. Όπως σε όλα τα μεγάλα κείμενα έτσι και εδώ χρειάζεται ένας συγκεκριμένος συντονισμός των ανθρώπων που καλούνται να το μιλήσουν και μεταξύ τους αλλά και με κάτι πολύ προσωπικό τους, τεράστια ακρίβεια, όξυνση των εκφραστικών σου μέσων και καθαρή γραμμή από τον σκηνοθέτη. Ο Δημήτρης Καραντζάς έχει κάνει φοβερή δουλειά πάνω στο λόγο και στη σύνθεση της παράστασης και εμείς κάθε φορά που παίζουμε προσπαθούμε να είμαστε εκεί 100%.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες στον ρόλο σας;
Νομίζω ότι η δυσκολία είναι η ίδια σε όλους τους ρόλους. Πέραν των πρακτικών που λύνονται με προπόνηση και πρόβα, υπάρχει πάντα σχεδόν μια μεταφυσική δυσκολία η οποία με ενδιαφέρει περισσότερο. Και αυτή είναι το να αποδεχτώ ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλά. Κανένα ρόλο. Ότι δεν είμαι πιο έξυπνος από αυτό που παίζω, ότι δεν είμαι καλός σε αυτό που κάνω, ότι δεν το κάνω σωστά. Η δυσκολία είναι να στέκεσαι ταπεινά σε αυτό που κάνεις αλλιώς δεν μπορείς να το πλησιάσεις, να το δεις όπως είναι και όχι όπως θες εσύ να είναι. Όταν έρχεσαι σε σημεία που αποδέχεσαι κάτι τέτοιο, τότε είναι που μπορείς να εκπλήξεις και τον ίδιο σου τον εαυτό. Όταν δεχτώ ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι τότε κατευθείαν μου δίνω αέρα να το πλησιάσω. Η δυσκολία είναι η πίστη σε κάτι «άλλο» και όχι στο προφανές.

Τι θεωρείτε «φιλία»;
Την εμπιστοσύνη. Την ανιδιοτέλεια. Την αφοσίωση και την κατανόηση. Το να χαίρομαι στη χαρά σου. Το να καταλάβω, χωρίς να μου πεις τίποτα, ότι κάτι συμβαίνει. Το να είμαι δίπλα σου στη λύπη σου. Το να κάνω να σε δω δέκα χρόνια ή δέκα λεπτά και να είναι ακριβώς το ίδιο. Το να τα κάνουμε όλα λίμπα με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Το να μπορώ να μπω στο πιο σκοτεινό μου πηγάδι μπροστά σου και να μην νιώθω εκτεθειμένος. Το να μου λες βγες από κει γιατί θα πάθεις κακό και μετά να μπαίνεις εσύ στο δικό σου πηγάδι και να σε βγάζω εγώ.

Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους ανθρώπους;
Η υπέρμετρη υποκρισία. Κάνουμε και λέμε τα πάντα εκτός από αυτό που πραγματικά θέλουμε. Τόσο που ξεχνάμε και τι θέλουμε τελικά.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερό σας ελάττωμα;
Με έχω πιάσει να είμαι εύθικτος σε στιγμές που δεν χρειαζόταν. Και τζόρας.

«Δυστυχώς κάνουμε και λέμε τα πάντα εκτός από αυτό που πραγματικά θέλουμε. Τόσο που ξεχνάμε και τι θέλουμε τελικά».

Πώς βλέπετε το θέατρο σήμερα στην Ελλάδα;
Δεν έχω καθαρή εικόνα. Δουλεύω ασταμάτητα τα τελευταία χρόνια κάτι που αυτομάτως δεν με καθιστά νηφάλιο απέναντι στα πράγματα. Χρειάζομαι μια απόσταση για να μιλήσω για το τι συμβαίνει σε οτιδήποτε, ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό. Φυσικά υπάρχουν πράγματα που μου αρέσουν και πράγματα που δεν μου αρέσουν αλλά δεν έχει σχέση με το τι πιστεύω για το θέατρο στην Ελλάδα αλλά με το τι θέατρο θέλω εγώ να κάνω και να βλέπω.

Τηλεόραση βλέπετε; Έχετε κάποια σειρά «κόλλημα» αυτή την περίοδο;
Έχω καιρό να φάω κόλλημα με σειρά. Το Stranger Things ήταν η τελευταία που είδα.

Τι μουσική σας αρέσει να ακούτε στο σπίτι σας;
Από Άκη Πάνου μέχρι Arvo Part. Είναι εντελώς ετερόκλητα τα μουσικά μου γούστα, ευτυχώς.

Πώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Όποτε έχω πάνω από δυο μέρες παίρνω το αμάξι και φεύγω. Είναι μεγάλη μου ανάγκη πλέον.

«Κάτι που με ενοχλεί βαθιά είναι το “δήθεν”».

Έχετε σκεφτεί ποτέ να φύγετε από την Ελλάδα;
Δεν έχω καταλάβει εάν φοβήθηκα να φύγω ή αν δεν ήθελα να φύγω ποτέ έστω και για λίγο. Μάλλον και τα δυο.

Τι σας φοβίζει περισσότερο;
Η απώλεια και ο θάνατος.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ξεκινάμε αυτές τις μέρες τα Κύματα της Virginia Woolf σε σκηνοθεσία Δήμητρη Καραντζά έως 11/4 στο θέατρο Σφενδόνη σε παραγωγή της Στέγης. Ακολουθεί η Οπερρέτα του Γκομπρόβιτς σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου από 22/4 στο Εθνικό Θέατρο και το καλοκαίρι στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου στα πλαίσια του φεστιβάλ ο Δημήτρης Καραντζάς θα σκηνοθετήσει τη Μήδεια του Ευριπίδη με τρεις άντρες ηθοποιούς τον Γιώργο Γάλλο,το Χρήστο Λούλη και εμένα. Καλά να ‘μαστε.

Info
Κύματα της Virginia Wolf
Που: Θέατρο Σφενδόνη (Μακρή 4, Αθήνα)
Πότε: έως 11/4 (Βραδινές παραστάσεις για το κοινό: Δευτέρα & Τρίτη | 21:00 & Πρωινές παραστάσεις για σχολεία: Δευτέρα | 10:30)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Ερμηνεύουν: Γιώργος Βουρδαμής (Λούις), Ελίνα Ρίζου (Τζίννυ), Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Μαρίνα Αργυρίδου (Σούζαν), Μιχάλης Σαράντης (Μπερνάρντ), Ιωάννα Πιατά (Ρόντα), Βαγγέλης Αμπατζής – Αινείας Τσαμάτης (Νέβιλ)
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.

Διαβάστε ακόμα: Χρήστος Χωμενίδης – «Από τη μια επαίτες και από την άλλη δήθεν επαναστάτες δε γίνεται»

TAGS :
θέατρο Κύματα Μιχάλης Σαράντης φιλία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook