Το «Suspiria» του 1977 αποτελούσε το πρώτο μέρος της Τριλογίας των Τριών Μητέρων. Τα άλλα δύο ήταν το «Inferno» (1980) και το «Tenebre» (1982).

«Suspiria: Η ντεμέκ αποτυχημένη.

Που το έχω ξαναδεί: Ήταν 1977 όταν ο Ντάριο Αρτζέντο, εμφάνισε την πιο εξωφρενική υπερφυσική ταινία τρόμου και ξάφνιασε τον κινηματογραφικό πλανήτη με τα γκορ πλάνα του, την εφιαλτική χρήση της μουσικής, και την αβανταδόρικη σκηνοθεσία τους.  Από τις πιο κλασσικές ταινίες τρόμου, εκπρόσωπος του Giallo, ενός είδους λογοτεχνίας και ταινιών που εμφανίστηκε στην Ιταλία και υμνούσε τον τρόμο, την φαντασία και τον ερωτισμό, ζούσε και ζει, μεγάλες δόξες εκτίμησης από τα φαν που έπιναν και πίνουν… αίμα στο όνομα της.

Τι βλέπουμε τώρα: Τη Ντακόντα Τζόνσον ως Αμερικανίδα χορεύτρια στην σχολή χορού Μάρκος, σε ένα Βερολίνο χαμένο στα 70’ς. Την Τίλντα Σουίντον ως διευθύντρια της σχολής. Τον Λουτζ Έμπερσντορφ (δηλαδή πάλι την Τίλντα Σουίντον, σε κρυφό ρόλο αυτή τη φορά) στον ρόλο του ερευνητή που προσπαθεί να ανακαλύψει, τι υπερφυσικό κρύβεται πίσω από το pliè, το étendre και το sauté στην κεντρική σάλα.

Μια απόφαση, παρακαλώ: Μην αναφέρεις στον Γκουαντανίνο τη λέξη διασκευή, ή ριμέικ, θα σε χαστουκίσει. Πες επανεκτέλεση και θα έχεις τη προσοχή του. Το οποίο και σημαίνει πως αν το αντιμετωπίσεις ως μια «ελεύθερη προσαρμογή» στο γνωστό θέμα, μπορεί να πεις πως έχει και τις στιγμές του. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, το φάντασμα/άρωμα του Ντάριο στοιχειώνει κάθε πλάνο και η σύγκριση με το πρωτότυπο, κυκλοφορεί παιχνιδιάρικα σε κάθε σου σκέψη. Ο Thom Yorke των Radiohead υπογράφει τη μουσική και διασώζεται- όχι πως είχαμε και καμιά ανησυχία.

Στην επόμενη σελίδα: «Halloween: Η επιτυχημένη.»

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top