Στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου: παραδόσεις και πειραματισμοί

Για πρώτη φορά, οι τέσσερις βραδυνές συναυλίες στο Κάστρο του Μολύβου μεταδόθηκαν ζωντανά από το Τρίτο Πρόγραμμα και την ΕΡΑ Αιγαίου. (Φωτογραφίες: Όλγα Σαλιαμπούκου)

Κυρίαρχο ιδιοσυστατικό του Διεθνούς Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου (ΔιΦεΜΜ), όπως το οραματίστηκαν οι ιδρυτές του Δημήτρης Τρύφων και Δανάη και Κυβέλη Ντέρκεν, είναι ότι δεν προσκαλεί υφιστάμενα σχήματα, αλλά εμψυχώνεται από μια διεθνή συντροφιά καταξιωμένων μουσικών, έναν πυρήνα που μαζί με τους κατ΄ έτος προσκεκλημένους τους συνδυάζονται ποικιλοτρόπως για να ερμηνεύσουν το πρόγραμμα, το οποίο διαμορφώνεται γύρω από ένα κεντρικό θέμα· για το φετινό, τέταρτο φεστιβάλ (16-19 Αυγούστου 2018), αυτό ήταν η «Γένεσις».

Για πρώτη φορά, οι τέσσερις βραδυνές συναυλίες στο Κάστρο του Μολύβου μεταδόθηκαν ζωντανά από το Τρίτο Πρόγραμμα και την ΕΡΑ Αιγαίου, και διοργανώθηκε Ημερίδα με καταξιωμένους ομιλητές, που προσέγγισαν το θέμα της Γενέσεως από διαφορετικές προοπτικές, με ταυτόχρονη αγγλική διερμηνεία, στο Συνεδριακό Κέντρο Μηθύμνης (ΣΚΜ 16/8), όπου δόθηκε και η μεσημεριανή συναυλία, το Σάββατο 18 Αυγούστου.

Ο χαρισματικός ελληνοϊάπωνας βιολονίστας Νώε Ινούι, ως πρώτο βιολί, απογείωσε το κομψό Σεπτέτο του Αντόλφ Μπλαν.

Οι συναυλίες ξεκίνησαν όλες με έργα Μπαχ σε όλα τα δυνατά σχήματα: σόλο παρτίτα για φλάουτο, μεταγραφές για τρία βιολοντσέλα (εξαιρετική τριανδρία Μπένεντικτ Κλέκνερ, Γκούσταβ Ριβίνιους, Μαξιμίλιαν Χόρνουνγκ) ή για φαγκότο και έγχορδα, άρια για βαρύτονο, κοντσέρτο για όμποε. Από αυτή την ασφαλή εκκίνηση το πρόγραμμα περιπλανήθηκε κάθε φορά προς διάφορες αναπάντεχες κατευθύνσεις.

Έτσι η Μπαλάντα του Ανρί Τομαζί για Σαξόφωνο (ΣΚΜ 18/8) δραματοποιήθηκε από την εξαιρετική παντομίμα της Ματίνας Βελιμαχίτη πάνω σε ένα πρωτότυπο ποίημα του σαξοφωνίστα Θεόδωρου Κερκέζου, η βαθιά βιωμένη ερμηνεία του οποίου έκαναν σαφή την προσωπική σχέση του με το έργο. Είχε προηγηθεί μια υποβλητικότατη απόδοση του μινιμαλιστικού Βιατόρε του Πέτερις Βάσκις από όλο το ανσάμπλ των εγχόρδων του φεστιβάλ, μια 12μελή καμεράτα, με επικεφαλής τον χαρισματικό ελληνοϊάπωνα βιολονίστα Νώε Ινούι.

Ως πρώτο βιολί αυτός απογείωσε το κομψό Σεπτέτο του Αντόλφ Μπλαν (16/8) και το σπαρακτικό, ημιτελές Κουαρτέτο με πιάνο του Γκούσταβ Μάλερ(19/9), ενσταλάζοντας σε πολλούς την ανομολόγητη επιθυμία να είχε ηγηθεί περισσότερων έργων. Ελληνική συμμετοχή είχαμε επίσης με τον εξαιρετικό πιανίστα Βασίλη Βαρβαρέσσο και τον βαρύτονο Δημήτρη Τηλιακό (18/8), ο οποίος επέλεξε ένα οπερατικό πρόγραμμα που δυστυχώς αποδείχθηκε ξένο και προς το πνεύμα του φεστιβάλ και προς τη φωνή του· ισοφάρισε με τα τέσσερα εκτός προγράμματος ελληνικά δημοτικά τραγούδια του Γιάννη Κωνσταντινίδη.

Ο Θεόδωρος Τρύφων και ο Γερμανός πρέσβης στην Αθήνα Γενς Πλέτνερ.

Η Schöpfung (Δημιουργία) του Κορνήλιου Σελαμσή μουσικά είχε λιγότερη σχέση με το ομώνυμο ορατόριο του Χάυντν και περισσότερη με το Grand Macabre του Λίγκετι, αξιοποιώντας τις μουσικές ποιότητες της πεζής απαγγελίας. Η εξαιρετική Μαρία Σκουλά, η εύστοχη επιλογή κειμένων από τον Αριστοφάνη, αλλά και η σύντομη, κατατοπιστική απεύθυνση του συνθέτη εξασφάλισαν ότι η παγκόσμια πρώτη (16/8) του απαιτητικού ακροάματος έγινε δεκτή με ιδιαίτερη ευμένεια από το κοινό.

Δανάη και Κυβέλη Ντέρκεν, Λαρς Φογκτ, Βασίλης Βαρβαρέσος.

Για το έργο διατέθηκαν δύο πιάνα κοντσέρτου, στα οποία επίσης ακούστηκε ο Μακάβριος Χορός του Σαιν-Σανς σε εκδοχή για οκτώ χέρια (αυτά ανήκαν στις αδελφές Ντέρκεν, τον Βασίλη Βαρβαρέσσο και τον διάσημο πιανίστα και αρχιμουσικό Λαρς Φογκτ, που ερμήνευσε με εξαιρετική λεπτότητα το μέρος του πιάνου στο τρίο έργο 70 του Λούντβιχ φαν Μπετόβεν που έκλεισε τις συναυλίες)· και την επόμενη μέρα το Καρναβάλι των Ζώων, με σαντούρι αντί για ξυλόφωνο στα Απολιθώματα και εμβόλιμα κείμενα του σκηνοθέτη Δήμου Αβδελιώδη. Παραμερίζοντας την παιγνιώδη φύση του έργου, αυτός φαντάστηκε μια νέα κοσμογονία, ένα μακροσκελές «υπερμπαλέτο από φωτόνια». Απήγγειλε πάλι η Μαρία Σκουλά, αν και χωρίς την χαρακτηριστική εκφορά της αβδελιωδείου μεθόδου.

Οι μικροί εθελοντές συμβάλλουν ουσιαστικά στην πραγματοποίηση του φεστιβάλ. (Φωτογραφία: Έρβις Ζίκα)

Σπουδαίο ήταν το κουιντέτο των πνευστών: Σεμπάστιαν Μαντς (κλαρινέτο), Μάτβεϊ Ντέμιν (φλάουτο), Τεό Πλατ (φαγκότο), Φιλίπ Τοντρ (όμποε), Κρίστιαν Κάτσενμπέργκερ (κόρνο). Σε πλήρη σύνθεση ερμήνευσαν το πνευματώδες Κουιντέτο του Καρλ Νήλσεν (19/8), και στο ηλιοβασίλεμα της προηγούμενης μέρας μια χορταστική, σχεδόν εικοσάλεπτη «Μουσική στιγμή» στο λιμάνι του Μολύβου με μεταγραφές από άριες του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Η σύμπνοια, η ορθοτονία, η μουσικότητα και των πέντε ήταν καταπληκτική, καθώς οι μελωδίες ταξίδευαν στο μούχρωμα για να συναντήσουν την θαλασσινή αύρα, προσελκύοντας ένα συνεχώς αυξανόμενο πλήθος ακροατών. Αν και γράφτηκε στην Mitteleuropa, αυτή η μουσική τελικά ακούγεται τόσο ωραία και στο Αιγαίο.

Απολαύστε την και εσείς:

Διαβάστε ακόμα: Όλη η (καλλιτεχνική) ζωή του Γιάννη Μόραλη μέσα από 200 έργα του

TAGS :
Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου μουσική φεστιβάλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook