Νέα από τα παλιά –και νέα κορίτσια, σαν τα παλιά…

Η μυθική Annette Haven…

Είχα μπλέξει με το θέμα από τα παλιά, από πολύ παλιά, και την πρώτη επιλεκτική φιλμογραφία του αμερικανικού πορνό στην Ελλάδα θυμάμαι πως την παρουσίασα μια φορά κι έναν καιρό, τέλη της δεκαετίας του ’70-αρχές ’80 πια νομίζω, στο τότε άλλης κοπής «Περιοδικό».

Αλλά και χρόνο από το χρόνο των νιάτων μου, από το Γυμνάσιο τον κατανάλωσα κι εγώ όπως τότε πολλά παιδιά στα σκοτεινά πρωινά σινεμά, των «τσοντών» την… πιονέρικη εποχή από τις αρχές του ’70, ακολουθώντας την πιστά. Στον Αρίωνα, στο Ομόνοια, στο Αλάσκα, στο Λίνα, παντού, ακόμα και στο Ελυζέ αργότερα, μιαν άλλη ένδοξη περίοδό του εκτροπής, αλλά και περισυλλογής.

Και η Τίνα Σπάθη…

Κι εκτός από κείμενα στα βιβλία μου, σε έντυπα περί το θέμα, με αναφορές στις υπερπόντιες γυναίκες που τότε μας οδηγούσαν, ακόμα και στην Τίνα Σπάθη, τη δική μας διεθνών οπτικών προδιαγραφών obsession, (βλέπε «Οι Καλές Γυναίκες», Ίκαρος 1986), εκτός από όλα αυτά, δοκιμάστηκα και με τον τρόπο των εγγράφων πορνό, ως Έλσα Ροζάκη, αλλά και ως Δάφνη Φοίβου ψευδωνύμως και διασκεδαστικά, στο αρκετά μεγάλης κυκλοφορίας Open, ένα-ένα δημοσιεύοντας τότε τα κείμενά μου εκείνα τα ιδιαίτερα, τα κάπως για τα ντόπια φιλολογικά γούστα δύσκολα κι αποσυνάγωγα.

Και τώρα, εδώ και κάποια χρόνια, τα έχω αφήσει πολύ πίσω όλ’ αυτά, μεγαλώνοντας, αλλάζοντας κι εγώ εποχές, μαζί με των ερωτικών ταινιών τους τρόπους, τις αλλεπάλληλες εκπτώσεις, τις άθλιες κι αυτών πια βιομηχανικές ισοπεδώσεις. Κι όμως: ακόμα και σήμερα, μες στο χάος όλης αυτής της αμερικάνικης προπαντός υπερ-έκθεσης και υπερ-προσφοράς, διάδοχοι άλλης τάξεως από τις πολλές, διάδοχοι ενδιαφέρουσες της μυθικής Annette Haven να που υπήρξαν, να που υπάρχουν.

Η Nina Hartley…

Κι από τη Nina Hartley την απτόητη πάντοτε, από την Tamara Longley την αδυναμία μου (μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά…), την Ona Zee που πάντα κι αυτή ζει, τη Γαλλίδα σούπερ-σταρ και υπερ-χυμώδη Brigitte Lahaie, να και στο μεσο-διάστημα η θαυμάσια Dee, η Dee Baker η κρεολή, η με τρυφερότητα και στυλ ισάξιο της Haven επί αρκετά χρόνια πρωταγωνίστρια, η ικανή για κάτι πολύ παραπάνω από τις υπόλοιπες να διαδίδει, να καταφέρνει: εδώ, στο προχωρημένο χαράκωμα των ολόγυμνων σωμάτων, των έτοιμων για όλα υποκρισιών, αίσθημα ερωτικό να μπαίνει ξαφνικά πρώτο και καλύτερο στις κινήσεις, στις δικές της επί της οθόνης σημασίες και συμπεριφορές.

Η Dee Baker…

Αυτή, λοιπόν, ανάμεσα. Αλλά και σήμερα, ακόμα και τώρα, κάποιες πιο δικές μου μπορώ να πω πως έχω, πως υπάρχουν, κορίτσια άγνωστά μου στον αιώνα τον άπαντα, στα έργα όμως, στο You Tube συχνά πια, στα τόσα video τα τόσο αλλιώς πια: η baby-face Chastity Lynn, η παράξενη, αλλά εξαιρετικά πειστική με τη δήθεν αθωότητα και την απρόσμενα τολμηρή της δράση. Και, βέβαια, το ξανθό κεφάλι της πανταχού πια παρούσας Sammie Rhodes, της αποκλειστικά πια δημόσια λεσβιακής, της ιδιαίτερα έτοιμης για πολλά, έτοιμης για όλα όσα εκείνη προσωπικά μοιάζει να ενδιαφέρεται και να επιθυμεί. Πείθοντάς σε πως αυτό είναι και γι’ αυτές το κόλπο όλο: πως απολαμβάνουν πραγματικά όσα ενώπιον μας κάνουν, όλη αυτήν την παγκόσμια έκθεσή τους μεταμορφώνοντάς τη σε ιδιωτεία πειστική, πείθοντας τους τόσο πια πολλούς, κι εμένα μαζί, πως μόνο για μένα, μόνο για μας, κάνουν ό,τι κάνουν, επιδίδονται σε όσα επιδίδονται, τα κορίτσια, οι γυναίκες αυτές.

H Sammie Rhodes…

Πάλι κάτι θέλω να πω: πως και τα κορίτσια αυτά κάποια ιεραρχία κάποιας τέχνης αόρατης ίσως στο γυμνό μάτι (τι λογοπαίγνιο εδώ κι αυτό!) δημιούργησαν και δημιουργούν, κόντρα μάλιστα στην τόση όπου Γης πια παγκόσμια έσχατη, αλλά κι από καταβολής του Κόσμου τούτου -το είπαμε- υποκρισία, τον επιθετικότατο ανέκαθεν και άγριο πουριτανισμό.

Τα σώματά τους με τον τρόπο αυτόν μεταφυσικά σχεδόν θυσιάζοντας σε κάποιας άλλης ελευθερίας το σκοπό, το βωμό, τη θέα, τη Θεά…

Διαβάστε ακόμα: Στο Lycabettus με τη Σάρλοτ Ράμπλινγκ

H Chastiny Lynn…

TAGS :
Κακίσης πορνό πορνοστάρ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook