10-new_year_poems

«Πρωτοχρονιές του κόσμου / Έξω να βγω κόσμο να δω / κι εσένα να ξεχάσω». (Monika Gloviczki, «Celebration»)

Αριστέα Παπαλεξάνδρου, «Άπαντες απόντες»

Είχε καλόν καιρό και μαύρη θλίψη στην Αθήνα
Χριστούγεννα του εννιά
Πρωτοχρονιά του δέκα
Κινητικότητα πολλή
Γιορτές που κλήθηκαν
κι οι πεθαμένοι να γιορτάσουν
Δείπνα μ’ ευχές και προτροπές
να σας ξεχάσω κάποιες μέρες
όλοι το λέγαν κι έλιωνα πως ίσως κάτι ξέραν
τόσο πικρό κι ανείπωτο
σαν νά ’ναι θάνατός μας

Ώσπου μου τό ’στειλες κι εσύ
το λυπημένο γράμμα
κι ό,τι κι αν πω θά ’ναι ϕαιδρό
σαν όλα τα θλιμμένα

Και θα κρατούν αιώνια
οι νύχτες που θα έρθουν
με δίχως την ανάσα σου
με δίχως την ϕωνή σου
σαν τις παλιές τις εποχές

Πρωτοχρονιές του κόσμου
Έξω να βγω κόσμο να δω
κι εσένα να ξεχάσω
Λες κι η ζωή μου δόθηκε
για να την διαγράψω

(Από τη συλλογή «Υπογείως», εκδ. Τυπωθήτω – Λάλον ύδωρ, 2012)

Ακούστε εδώ: Erik Satie – Trois Gymnopedies

 

Διαβάστε ακόμα: Δημήτρης Καλοκύρης – «Ακόμα στέκομαι στις βιτρίνες τις γιορτές…»

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top