«Η μεγαλύτερη δυσκολία στο βιβλίο ήταν συνδυάσω την ρεπορταζιακή γραφή που μου έβγαινε ενστικτωδώς με λογοτεχνικές πινελιές. Και να συνεννοηθώ με το σπασμένο λάπτοπ μου». (Όλες οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Νίκου Παπαδογιάννη)

– Αν κι έχετε συμμετάσχει και σε άλλες εκδόσεις παλιότερα, Ο Νίκος λείπει είναι το πρώτο σας βιβλίο. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να το γράψετε;
To σχέδιο υπήρχε από χρόνια στο μυαλό μου, καλλιεργημένο από προτροπές φίλων, γνωστών και αγνώστων. Ο κύβος ερρίφθη μόλις βρέθηκε ένας εκδοτικός οίκος (Key Books) πρόθυμος να μου στρώσει κόκκινο χαλί για να γράψω ένα βιβλίο όπως το θέλω εγώ, άνευ όρων. Δεν ήθελα δηλαδή να βγω στη γύρα για να «πουλήσω» το βιβλίο τυφλά σε υποψήφιους εκδότες. Το «εγώ» μου παραείναι ευαίσθητο για να αντέξει απορρίψεις!

– Πόσο καιρό σας πήρε να το ολοκληρώσετε και ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε κατά τη συγγραφή του;
Το βιβλίο γράφτηκε μέσα σε ένα τρίμηνο, χειμωνιάτικα απογεύματα στα καφέ του Μεταξουργείου και κυρίως στο «Αlphaville» με παρέα τον γάτο του, τον Αντωνάκη. Ευτυχώς το υλικό υπήρχε όλο στο μυαλό μου και δεν χρειάστηκε έρευνα, παρά μόνο μία υποτυπώδης ταξινόμηση. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν συνδυάσω την ρεπορταζιακή γραφή που μου έβγαινε ενστικτωδώς με λογοτεχνικές πινελιές. Και να συνεννοηθώ με το σπασμένο λάπτοπ μου.

«Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να τύχει σε κάποιον, είναι να μη ξεφύγει ποτέ από τα σύνορα του τόπου του. Κυριολεκτικά και μεταφορικά».

Ο Νίκος Παπαδογιάννης στο Νεπάλ.

– Από το βιβλίο φαίνεται ότι και έχετε ταξιδέψει πολύ και τα αγαπάτε τα ταξίδια. Τι είναι για εσάς το ταξίδι: διασκέδαση, φυγή, περιπέτεια, τρόπος ζωής ή κάτι άλλο;
Όλα τα ανωτέρω! Πάνω απ’ όλα, το ταξίδι είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει το μυαλό. Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να τύχει σε κάποιον, είναι να μη ξεφύγει ποτέ από τα σύνορα του τόπου του. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

– Υπάρχει το ταξίδι που σας άλλαξε τη ζωή; Αν ναι, πότε και ποιο ήταν;
Η Κόστα Ρίκα. Διότι με έκανε να πιστέψω, ότι υπάρχουν τόποι που δίνουν προτεραιότητα στο περιβάλλον και στην αγνή ζωή, την pura vida που είναι και σλόγκαν της χώρας, δίχως να παραμελούν τις ανέσεις, τις υποδομές και τη διασκέδαση. Και χωρίς να εκπορνεύονται στον τουρισμό. Είναι ό,τι κοντινότερο υπάρχει σε επίγειο παράδεισο, όπως τον φαντάζομαι εγώ.

«Ο Νίκος Γκάλης είναι ο κορυφαίος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών. Δεν χρειάζεται εξήγηση. Αυτός είναι ο μεσσίας του ελληνικού μπάσκετ και όλοι οι υπόλοιποι, οι απόστολοί του».

– Ποιους 3 προορισμούς θα προτείνατε σε κάποιον που αγαπάει τα ταξίδια και γιατί;
Τα Ιμαλάια, όπου με λίγη εύκολη πεζοπορία ανακαλύπτει κάποιος πώς ήταν η ζωή πριν τα κινητά και τα αυτοκίνητα. Την Κόστα Ρίκα, για τους λόγους που εξήγησα πιο πάνω. Και την Καραϊβική, για πολυήμερο island-hopping, αφού κάθε νησί είναι πολύ διαφορετικό από τα διπλανά του και από το στερεότυπο του κοκκοφοίνικα που έχουμε στο μυαλό μας.

Στο Βελιγράδι, για τον τελικό του Ευρωμπάσκετ, το 2005.

– Ποια είναι η πιο όμορφη πόλη κατά τη γνώμη σας και γιατί την αγαπάτε;
Αγαπώ πόλεις μεσαίου μεγέθους, που διατηρούν το χρώμα και την ψυχή τους και οχυρώνονται απέναντι στον μαζικό τουρισμό. Τη Λιουμπλιάνα, το Πόρτο, το Βίλνιους, την Κοπεγχάγη. Δεν αντέχω πια τις θορυβώδεις μεγαλουπόλεις, με παντοτινή εξαίρεση το Λονδίνο, που είναι η συνήθης τριήμερη απόδρασή μου για συναυλίες, θέατρα, μπάλα και πραγματική ζωή.

Το 1991, στο TD Garden στη Βοστόνη, σε αγώνα των Σέλτικς.

– Να μιλήσουμε και λίγο για το μπάσκετ. Ποια ήταν η εμπειρία που έχετε ζήσει σε κάποια από τις αποστολές σας και δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Η νίκη της Εθνικής επί των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στο Τόκυο. Ήταν μία εμπειρία ζωής, εκείνη η μέρα, ένα όνειρο, το οποίο μάλιστα συνδυάστηκε με έναν από τους πιο σαγηνευτικούς προορισμούς του πλανήτη. Θα ήθελα πολύ να μπω σε χρονομηχανή και να ξαναζήσω τον ιστορικό αγώνα, την περιγραφή που έκανα για τον Σπορ FM, τα πανηγύρια και το μεθύσι του θριάμβου.

Το βιβλίο του Νίκου Παπαδογιάννη «Ο Νίκος λείπει» κυκλοφορεί από την Key Books.

– Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο κορυφαίος Έλληνας μπασκετμπολίστας όλων των εποχών και γιατί;
Τι εννοείτε; Ο Νίκος Γκάλης. Δεν χρειάζεται εξήγηση. Ο Γκάλης είναι ο μεσσίας του ελληνικού μπάσκετ και όλοι οι υπόλοιποι, οι απόστολοί του. Εμείς δε, το ποίμνιο.

– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να περιμένουμε και ένα νέο βιβλίο σύντομα;
Το μελλοντικό μου σχέδιο είναι να συνεχίσω το ταξίδι. Και να απολαύσω το ταξίδι του παρθενικού βιβλίου μου, στα χέρια γνωστών και αγνώστων, εισπράττοντας και αξιολογώντας την κριτική και τα συναισθήματα. Όσο για τη συνέχεια, υπάρχουν ιδέες και γόνιμο έδαφος, αλλά θα πρέπει και να στρώσω τα οπίσθιά μου στη δουλειά!

– Ποιος είναι ο επόμενος ταξιδιωτικός προορισμός σας;
Ελπίζω η Κίνα, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μπάσκετ του 2019. Και νωρίτερα η Βιτόρια, αγαπημένη πόλη και αυτή, για το φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας. Όχι ότι υπάρχει περίπτωση να καθίσω να κλωσάω τα αυγά μου στους μήνες που μεσολαβούν. Την Ισλανδία έχω σημαδέψει…

 

Διαβάστε ακόμα: Λέοναρντ Κόεν – «Γεννήθηκα φορώντας κοστούμι»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top