κονερι

Σον Κόνερι (1962-1983)

-Δεν ξέρω αν είμαι ο ιδανικός Μποντ. Νομίζω πάντως ότι έκανα τη δουλειά μου καλά, με δεδομένο ότι κανένας δεν ζήτησε τα λεφτά του πίσω.

-Πολλοί λένε πως γνώριζαν εκ των προτέρων ότι οι περιπέτειες του Μποντ θα αποτελούσαν τεράστιες επιτυχίες. Όμως, λένε ψέματα!

-Η αλήθεια είναι ότι πληρώθηκα καλά, αλλά όχι περισσότερα απ’ ό,τι αξίζω. Στην τελική, υπήρξαν φορές που μου συμπεριφέρθηκαν λες και ήμουν πόρνη.

-Έβγαινα στο δρόμο και όλοι με φώναζαν Μποντ. Ήταν αδύνατον να αποφύγω το πλήθος και τα φλας των φωτογράφων που ξεφύτρωναν από παντού. Το ίδιο συνέβαινε και με τους Beatles, αλλά τουλάχιστον αυτοί ήταν τέσσερις!

-Σκέφτομαι καμιά φορά ότι ο χαρακτήρας του 007 σε σχέση με μένα αποτελεί τον ιδανικό συνδυασμό. Τουλάχιστον για κάποιον που θέλει να γελάσει!

-Υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στον Τζέιμς Μποντ και σε μένα: αυτός ξέρει πώς να ξεμπλέκει από τα προβλήματα.

-Αγαπούσα πολύ τις γυναίκες και ως Μποντ και ως Σον. Μελαχρινές, ξανθιές, δεν έδινα ποτέ σημασία σε αυτά. Αρκεί να ήταν ξένες. Οι Βρετανίδες είναι κάπως ξενέρωτες.

-Δεν είμαι Άγγλος, ποτέ δεν ήμουν και ούτε και θα ήθελα. Είμαι Σκοτσέζος και αυτό θα είμαι πάντα.

-Ποτέ δεν μίσησα τον Μποντ, όπως πιστεύουν πολλοί. Απλώς το να δημιουργήσεις ένα χαρακτήρα σαν αυτόν απαιτεί ιδιαίτερη τέχνη. Και είναι φυσικό στην πορεία να αναζητήσεις ρόλους που θα σε απομακρύνουν από την επιρροή του.

-Ένας από τους λόγους που παραιτήθηκα από το ρόλο του Μποντ ήταν επειδή βαρέθηκα όλα αυτά τα ειδικά εφέ. Με τον καιρό αποκτούσαν όλο και περισσότερο χώρο στα φιλμ του. (Για την περιβόητη παραίτησή του στα γυρίσματα του «You only live twice»).

-Το κεφάλαιο Μποντ έχει κλείσει οριστικά για μένα. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά. Ο ρόλος απαιτεί ένα νεότερο ηθοποιό με περισσότερες αντοχές – κάποιον σαν τον Μελ Γκίμπσον. (Δίνοντας ιδέες για τον επόμενο, μετά από αυτόν, «licence to kill»).

-Ο Τζέιμς Μποντ πρέπει να σχετίζεται πάντα με έναν ηθοποιό κοντά στα 35. Τόσο εγώ όσο και ο Ρότζερ Μουρ είμαστε πολύ μεγάλοι πια για αυτά!». (Σε ερώτηση πώς του φαίνεται ο Ρότζερ Μουρ στο «On a View to a Kill»).

«Δεν ξέρω αν είμαι ο ιδανικός Μποντ. Νομίζω πάντως ότι έκανα τη δουλειά μου καλά. Kανένας δεν ζήτησε τα λεφτά του πίσω».

-Ο Πιρς Μπρόσναν ήταν ιδανικός ως Τζέιμς Μποντ. Μου άρεσε πολύ στο «GoldenEye» (1995). Ο Τίμοθι Ντάλτον, από την άλλη, δεν κατάφερε να μπει στο ρόλο. Τον πήρε πολύ σοβαρά, με λάθος τρόπο. Ο ηθοποιός που ενσαρκώνει τον Μποντ πρέπει να μοιάζει επικίνδυνος. Αν δεν υπάρχει η ψευδαίσθηση της απειλής στην αύρα του, τότε δεν θα είναι πραγματικά cool, ό,τι κι αν κάνει.

-Ο Ντάνιελ Κρεγκ είναι μια εξαιρετική επιλογή. Ενδιαφέρουσα, διαφορετική. Είναι υπέροχος ηθοποιός, μια ολότελα νέα άφιξη. (Σε ερώτηση για την επιλογή του Ντάνιελ Κρεγκ ως νέου Τζέιμς Μποντ).

-Το γεγονός ότι έχασα τα μαλλιά μου σχετικά νωρίς έκανε τα πράγματα πιο εύκολα. Άρχισα να παίρνω ρόλους μεγαλύτερους από την ηλικία μου. Έχω υποδυθεί τον πατέρα του Χάρισον Φορντ και του Ντάστιν Χόφμαν. Μπορεί την εποχή του Μποντ να είχα ένα από τα καλύτερα σώματα στον πλανήτη, αλλά αυτή η εποχή έχει παρέλθει οριστικά για εμένα και το έχω αποδεχθεί πλήρως.

-Παρακολουθώ ανελλιπώς τις εξελίξεις στη φιλμογραφία του Μποντ. Δεν γίνεται να συνδέεσαι με ένα χαρακτήρα για καιρό και να μη διατηρείς το ενδιαφέρον σου γι’ αυτόν αμείωτο.

-Μόνο με έναν τρόπο θα γλιτώσω από το παρελθόν μου ως Τζέιμς Μποντ. Βέβαια, για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να πεθάνω.

 

Στην επόμενη σελίδα: Ρότζερ Μουρ, ένας Μποντ ερωτικός κι αστείος. 

1 2 3 4

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top