Μαίρη Κλιγκάτση, «το μήλο του Αδάμ»
Σε κάθε γιο που γένναγε χάριζε κι από ’να ασημένιο
μήλο. Του το κρεμούσε με λεπτή κλωστή απ’ το λαι-
μό. Κι έπειτα εξηγούσε:
Νά η φωνή σου, και νά η διαφορά μας και νά η
απόσταση που μας χωρίζει, αλλά για στάσου λίγο
εκεί, λίγο στο δέντρο αυτό ακούμπησε να σας τρα-
βήξω μια φωτογραφία.
Νόμιζε η Γυναίκα πως αυτό εκεί το φίδι, αυτό
που πάντρεψε Άντρα και πειρασμό, αυτό θα γιάνει
και το σπλάχνο της.
Κι έπειτα χτύπαε την κοιλιά, άλλον γιο να μη γεν-
νήσει. Άλλη αμαρτία να μη δει, αφού οι παλιοί ξέ-
ρουν καλά και λένε πως το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά
του πάντα πέφτει.
(Από τη συλλογή «Πλευρικά», εκδ. Γαβριηλίδης, 2015)
* Οι ποιητές ανθολογούνται κατά αλφαβητική σειρά.
Διαβάστε ακόμα: Οι ποιητές μας για την Κίρκη.