Οι ποιητές μας για την Εύα

«Ως εκ τούτου λένε εξεδιώχθη/ από τον έρωτα ο παράδεισος». (James Jacques Joseph Tissot, «Adam and Eve Driven From Paradise»).

Κική Δημουλά, «Οικολογικό»

Καθώς ξεφύλλιζα τον κήπο να διαβάσω
στη στήλη με τα πένθη των ανθέων
μη και χηρεύει κάποιος στήμονας
σε μιαν άκρη είδα τσαλακωμένο το νωπό
ανάστημα της χλόης.
Τράβηξα τα σκεπάσματα κι ένα φιδάκι
έφηβο ζωγράφιζε το κουλούριασμά του
επάνω στην κοιλιά της.

Την παραμύθιαζε κρυφάκουγα:
Αλήθεια είμαι γνήσιος απόγονος
του θρυλικού εκείνου όφι που άδικα
του επέρριψαν της άγνοιας τη διακόρευση.
Ουδέποτε ήτανε παρθένος η φύση των πραγμάτων
για να εισέρχεται στα βάθη της
ο φόβος.
Η Εύα από μια σταλιά κύτταρο
δόθηκε στον πόθο σκοτεινόν με σβηστό
το φως. Μαγευτικό ζευγάρι ταιριασμένο.
Κι όμως, από της εκπληρώσεως την ένωση
γεννήθηκε ένα σκιαγμένο πλάσμα διωχτικό
μοναξιά τούνομα. Κι είναι μυστήριο πώς
ενώ ουδείς την επεδίωξε
ποτέ δεν συνευρέθη με κανένα
πολλαπλασιάστηκε. Ως εκ τούτου λένε εξεδιώχθη
από τον έρωτα ο παράδεισος.

Με ζάλισες – το αποπήρε η χλόη.
Τι ωφελεί να βάζεις κατ’ αλφαβητική σειρά
τη στέρησή μας. Το ρεζουμέ είναι
πως δε γευτήκαμε παράδεισο κανέναν
μήτε δικής μας παραγωγής φυσικόν
μήτε του Άλλου με συντηρητικά.

(Από τη συλλογή «Ήχος απομακρύνσεων», εκδ. Ίκαρος, 2001)

Στην επόμενη σελίδα: «Το μήλο έλαμπε».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
Ημέρα της Γυναίκας ποιήματα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook