«Να αγαπάτε τους ποιητές./ Αντιληφθείτε ότι δεν είναι τίποτε άλλο/ από μία δεξαμενή έρματος/ για να ισορροπούν οι υπερθαλάσσιοι θάλαμοι/ του πλοίου με το οποίο ταξιδεύετε». (Κώστας Νταής, «Πλοίο»).

Γιώργος Χ. Θεοχάρης, «Υπέρ των ποιητών»

Να αγαπάτε τους ποιητές.
Προς όψελός σας διαθέτουν την ψυχή τους·
την ειρηνική αυτή επαρχία εκρηξιγενών πετρωμάτων,
επιδιδόμενοι σε διαρκή εκβραχισμό
ώστε να σας προσφέρουν τις πολύτιμές τους λέξεις.

Αποτελούν, από μιαν άποψη,
ένα είδος θαλάμου ακροάσεων
των επιθυμιών και των καημών σας·
μία διώρυγα προσαγωγής της προσδοκίας σας
για κάτι το ωραίον·
ένα ακάτιο που σας διασώζει
από την αγκυλωτικήν αγκίστρωση
στους παγετώνες της ακαλαισθησίας.
Σας παρέχουν την ευκαιρία να ενωθείτε μαζί τους
με δεσμούς ετεροπολικούς,
αν αξιοποιήσετε τα ψυχικά τους αναβλήματα.

Να αγαπάτε τους ποιητές.
Αντιληφθείτε ότι δεν είναι τίποτε άλλο
από μία δεξαμενή έρματος
για να ισορροπούν οι υπερθαλάσσιοι θάλαμοι
του πλοίου με το οποίο ταξιδεύετε.

Κάθε φορά που τους πληγώνετε
υφίστανται μικρά εγκάρδια ραγίσματα
μη επισκευάσιμα.

 

(Από τη συλλογή «Αμειψισπορά», Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λεβαδείας, 1996. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Γιώργος Χ. Θεοχάρης, «Πιστοποιητικά θνητότητας», εκδ. Βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Έκφραση, 2014)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top