Χλόη Κουτσουμπέλη, «Πού πάνε οι ποιητές τις νύχτες; – IV»
Όλοι οι ποιητές κουβαλούν
πάνω τους κάτι αιχμηρό.
Είτε μια παλιά καρφίτσα στη γραβάτα,
είτε μανικετόκουμπα ασημένια
που μπήγονται στη σάρκα,
ή κοχύλια μυτερά, ξυράφια,
σπασμένα μπουκάλια από αψέντι,
αλεξανδρινούς κονδυλοφόρους
ή σουγιάδες ναυτικούς
ή μία μόνο λέξη
όπως «λείπεις» ή «μάνα» ή «ποτέ».
(Από τη συλλογή «Η αποχώρηση της Λαίδης Κάπα», εκδ. Ν. Πορεία, 2004)
* Οι ποιητές ανθολογούνται κατά ηλικιακή σειρά.
Διαβάστε ακόμα: Ράινερ Μαρία Ρίλκε – «Για να γεννηθεί ένας στίχος…».