Το top 5 του Πέτρου Κλαμπάνη

«Ο τρόπος που έχει προκύψει η top 5 λίστα μου βασίζεται στις προσωπικές μου εμπειρίες ως λάτρης της μουσικής από την παιδική μου ηλικία μέχρι και σήμερα», γράφει ο Πέτρος Κλαμπάνης. Την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου θα φιλοξενηθεί στο Fougaro Jazz Festival #4, στο Ναύπλιο. (Φωτογραφία: Γιώργος Λιζάρδος)

Προτού παραθέσω την Τop 5 λίστα μου, θα ήθελα να πω κάτι για το οποίο όλοι μάλλον θα συμφωνήσουν: είναι πολύ δύσκολη μια τέτοια επιλογή! Πώς να επιλέξεις 5 κομμάτια μέσα από την άβυσσο της μουσικής που έχουμε ακούσει;

Ο τρόπος που έχει προκύψει αυτή η επιλογή, λοιπόν, είναι σαφώς υποκειμενικός και βασίζεται στις προσωπικές μου εμπειρίες ως λάτρης της μουσικής από την παιδική μου ηλικία μέχρι και σήμερα. Ενδεχομένως, όταν ξαναδιαβάσω αυτό το άρθρο κάποια στιγμή στο μέλλον, οι επιλογές μου μπορεί να μου φανούν «outdated». Σίγουρα, όμως, αυτά είναι μερικά από τα κομμάτια που έχουν «εδραιωθεί» στην εκάστοτε συσκευή αναπαραγωγής μουσικής μου και μπορώ να τα απολαύσω οποτεδήποτε και να τα ακούσω. Κάποιο/α ενδεχομένως να περιέχεται/ονται στις δικές σας «Τop 5» λίστες. (Η σειρά είναι τελείως τυχαία, παρεμπιπτόντως).

1. So What (Miles Davis-Kind Of Blue/1958)

Ένα από τα αριστουργήματα της μουσικής του 20ου αιώνα. Με το «Kind of Blue», ο Miles εισήγαγε ευθαρσώς το μινιμαλισμό στην τέχνη της Jazz. Είμαστε στο έτος 1958 και η Jazz είναι στο peak της εμπορικότητάς της. Το «Kind of Blue» εξακολουθεί να είναι το jazz album με τις περισσότερες πωλήσεις. Δεν ξέρω πόσες φορές έχω ακούσει αυτόν το δίσκο. Όταν σπούδαζα έκανα αυτό που λέμε «transcription», δηλαδή μάθαινα διάφορα σόλο και τα έπαιζα στο μπάσο ή τα έγραφα στο πεντάγραμμο. Τα περισσότερα transcriptions που έχω κάνει, λοιπόν, προέρχονται από το «Kind of Blue», με αποτέλεσμα να γίνομαι ο ενοχλητικός που σιγοτραγουδάει μαζί με τη μουσική κάθε φορά που ακούω το συγκεκριμένο album. Το «So What» είναι το πιο γνωστό κομμάτι του δίσκου, το οποίο ξαναήρθε στο προσκήνιο με μια διασκευή του κιθαρίστα Ronnie Jordan, το 1992.

Το video που έχω συμπεριλάβει είναι από μια εκπομπή του CBS που πραγματοποιήθηκε το 1959. Σε αυτή συμμετέχουν σχεδόν όλοι οι βασικοί συντελεστές του «Kind Of Blue», δηλαδή ο Miles Davis στην τρομπέτα, ο John Coltrane στο τενόρο, ο Paul Chambers στο κοντραμπάσο και ο Jimmy Cobb στα ντραμς. H διαφορά με το album είναι στο πιάνο –παίζει ο Wynton Kelly, αντί του Bill Evans– και δεν υπάρχει άλτο σαξόφωνο, το οποίο στην ηχογράφηση παίζει ο εκπληκτικός Cannonball Adderley. Η ιστορία λέει πως εκείνη τη μέρα είχε ημικρανία…

Στην επόμενη σελίδα: «Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια των Beatles –ίσως “Το” αγαπημένο μου».

1 2 3 4 5

TAGS :
top5 μουσική Πέτρος Κλαμπάνης

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook