«Συγγνώμη / που ερχόμαστε με μισή καρδιά / να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά». (Ilya Glazunov, «New Year’s Eve»)

Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, «Ξύλινη Πρωτοχρονιά»

Συγγνώμη
που ερχόμαστε με μισή καρδιά
να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα και
την Πρωτοχρονιά
τη στιγμή που εσύ δεν μπορούσες να βγεις καν απ’ το σπίτι.

Συγγνώμη
που καθόμαστε μια γύρα
στο σαλόνι
παρατεταγμένοι στις σκληρές καρέκλες
σαν σ’ αναμμένα κάρβουνα.
Που κι αυτή, η μόνη
χαρά ήταν ξύλινη κι άβολη.
Κι ας το ξέραμε πως ήταν η μοναδική στιγμή
που το σπίτι γέμιζε φωνές –
μια φορά το χρόνο.

Συγγνώμη
που η Αθήνα που έχασκε απ’ έξω
δεν ξεγλύστρισε ποτέ μέσ’ απ’ τις γρίλιες
παρά έμεινε εκεί, ζεστή,
εγκλωβισμένη στο μπαλκόνι
να χαζεύει τη ζωή μαζί με τις ζωές μας.

(Από τη συλλογή «Λονδίνο-Ιστανμπούλ», εκδ. Πόλις, 2009)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Ρεβεγιόν (Αγρυπνία)».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top