Οι ποιητές για τους γιους τους

«Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ / Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι». Στη φωτογραφία δεξιά ο Μανόλης Αναγνωστάκης με τον γιο του Ανέστη μπροστά στα γραφεία της εφημερίδας «Μακεδονία», 1961 – από το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου).

Μανόλης Αναγνωστάκης, «Στο παιδί μου»

Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί
Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο

Μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω
Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.

Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.

(Από τη συλλογή «Ο στόχος», 1970. Συγκεντρωτική έκδοση «Τα ποιήματα 1941-1971», εκδ. Νεφέλη, 2000)

Ακούστε τον Μανόλη Αναγνωστάκη να διαβάζει το ποίημα «Το παιδί μου»:

Στην επόμενη σελίδα: «α! πανίδα της μνήμης / α! χλωρίδα της ευτυχίας / που κάποτε άνθισε»».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
γιοι Ημέρα του Πατέρα παιδια ποιητές

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook