Mamakaki

Η Πόλυ Μαμακάκη φωτογραφημένη από τον Δημήτρη Κοιλαλούς.

Υπάρχει μια γωνία από την άκρη του παραθύρου
στο τρένο
όπου μπορείς να δεις το τούνελ της διαδρομής
–προκαθορισμένης βεβαίως–
αν γείρεις το κεφάλι λοξά
και ακολουθήσεις με το βλέμμα τα φώτα
που δίνουν το στίγμα
–με τεχνητό φωτισμό ασφαλώς–
μιας βοηθητικής όρασης

(Αφού ένα σκοτάδι από μόνο του θα έμενε σταθερό
στο ίδιο σημείο
ή άλλο σημείο αλλά και πάλι αυτό
εκεί δηλαδή όπου τίποτα και κανείς δεν διαφέρει)

Και αν αφαιρέσεις τις στάσεις
θα μετρήσεις συνεχείς τάσεις φωτός
κάθετες στις παράλληλες ράγες
με ταχύτητα κανονική
αφθονία υπόγειου αέρα
βάθος γης
ηλεκτροφόρες δονήσεις στην ευθεία
αποκλίσεις μικρές
–προς ανεύρεση άλλης ευθείας αναπόφευκτα–
και μόνη περίπτωση ανατροπής τον εκτροχιασμό,

Ίσως αναίμακτο

 

Η Πόλυ Μαμακάκη γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα και κατάγεται από την Τύλισο Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Αστικό Δικονομικό Δίκαιο. Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία ποίησης: Σαν άλλη Αριάδνη (εκδόσεις Μέδουσα, 2006), urban poetry (διαδικτυακές εκδόσεις blurb.com, 2009 – επανέκδοση από εκδόσεις Vakxikon.gr, 2013), εν(d)oς (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2012), Περίπατοι στον κήπο για δύο (εκδόσεις poema, 2013). Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα.

Διαβάστε ακόμα: Νίκος Δήμου: Περί τεχνοφοβίας –και άλλων δαιμονίων

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top