The Food Gang: Μια παρέα που μας θυμίζει ότι η μαγειρική είναι πάνω από όλα διασκέδαση και μοιρασιά 
Για αυτό ο George Clooney είναι ο κολλητός που όλοι θα θέλαμε να έχουμε 
Μόνος ή με παρέα; Ιδού η απορία 
Στο «Καφεδάκι» –στα Ιλίσια, στην Παπαδιαμαντοπούλου… 
Ηλίας Λάγιος – 16 χρόνια από τον θάνατό του 
Εκεί, εδώ κρυβόμαστε. Σε δική μας όπερα επαναληπτική, δικό μας έργο στα παρασκήνια όλου αυτού του εξωτερικού κι ανελέητου πια γενικευμένου θορύβου κι ασυναρτησίας… / Κι από δίπλα, από τη γωνία, σουβλάκια και μπύρες και πατάτες τηγανητές μας κερνάει αφεύκτως ο Γιωργάκης ο Μυρεσιώτης ο καλός. (Φωτογραφία Σωτήρης Κακίσης).
Όχι πως έχουμε τίποτα να φοβηθούμε. Οι καθαρές ψυχές, άλλωστε, μ’ αστραπές προχωράνε! Αλλά να, από καιρού εις καιρόν μας ευχαριστεί να βρισκόμαστε, παρέα συναισθηματική και διαλογιζόμενη στης «Όπερας» τα ενδότερα, στον εκδοτικό οίκο πίσω από το βιβλιοπωλείο κάνα μεσημέρι, όπως παλιά γινότανε αλλού με …συγγραφείς και οδοιπόρους. Κι από δίπλα, από τη γωνία, σουβλάκια και μπίρες και πατάτες τηγανητές μας κερνάει αφεύκτως ο Γιωργάκης ο Μυρεσιώτης ο καλός, κι ο Στέλιος του ο Λάρδης ο… σύννους, και η Ελμίρα τώρα πια η Μυρεσιώτη η νεοτέρα, η ημετέρα.
Κι ο εκδοτικός αυτός οίκος, όπου κανένα μου βιβλίο δεν έχει εκδοθεί, άρα ανιδιοτελώς μπορώ να τους αγαπάω, να μιλάω γι’ αυτούς και γι’ αυτόν και δημόσια, πολλά, αμέτρητα πια, βιβλία περιλαμβάνει, μ’ επικεφαλής μεταφραστή τους τον Αχιλλέα τον Κυριακίδη βέβαια, κι από Έλληνες, πλην ελαχίστων ως τώρα εξαιρέσεων, μόνο του Τζίμη του Πανούση την ισχυρότατη συγγραφική προέκταση καλοτυπώνει, διακινεί και κατέχει.
Μας αρέσει των ανδρών ημών, των εσαεί αγοριών άγουρων εντός μας, σαν παιδιά χαρούμενοι να ξαναβλεπόμαστε, σ’ ένα τρίωρο-τετράωρο τα θέματα όλα, τα πολιτικά, τ’ αθλητικά, τα λογοτεχνικά ευτυχώς σχεδόν καθόλου, πιο πολύ όμως απ’ όλα τα της ζωής τα δύσκολα να διαπλέουμε, να συζητάμε χωρίς φόβο, είπαμε, αλλά συχνά με πάθος, με όλα –κι όλους μας– εκτός ευτυχώς οποιασδήποτε ημερήσιας διάταξης, ελεύθερους κι ωραίους πάντα, τρελούς και… αδέκαστους, παρ’ όλη την παράξενη κάποια χρόνια τώρα διαμορφωθείσα μεταξύ μας ιδιαίτερη συμπάθεια και κάποιου είδους αδυναμία και προσήνεια.
Κι ο δικός μου εκδότης εκεί πάντα, ο Μανώλης ο Μανουσάκης της Ερατώς. / Από αριστερά: Ο Δημήτρης Δημόπουλος του Εναλλακτικού βιβλιοπωλείου και των εκδόσεων Κουκκίδα κι ο Γιώργος Γαλίτης των Ραδικιών Ανάποδα και όχι μόνο… (Φωτογραφία Σωτήρης Κακίσης).
Διαβάστε ακόμα: Στην ταβέρνα του Οικονόμου, στα Πετράλωνα.
Η απόλαυση ενός ποτηριού κρασιού ή μπίρας μας φτάνει, και, μια και το κοντοσούβλι άριστο γευστικά είναι, ήρεμα και καλά στον καναπέ, στις πολυθρόνες, στις καρέκλες μας, όχι σαν γέροι του Μάπετ σόου, ούτε σαν εκείνους του Αστερίξ στην Κορσική, παιδιά ξαναλέω, αεί παίδες, μένουμε και ξεμένουμε, μ’ ακόμα κάποια όνειρα, με το χρόνο τέτοιες ώρες απέναντί μας, όχι εναντίον μας, όχι πάνω μας, όχι μέσα μας.
Ακόμα κι όταν ο Φώτης ο Μπατσίλας ο γλυκός από τη μια στιγμή στην άλλη δυο χρόνια πριν στα δικαστήρια ένα πρωί μέσα πέρασε στην Άλλη Όχθη νέος, νεότατος αυτός, ακόμα κι από τότε, φιλοσοφώντας όσο γίνεται, τη δική του μαζί μας παρουσία σαν να συνεχίζουμε, σαν αόρατο να τον έχουμε επίμονα δίπλα μας, γελαστό και πρώτον-πρώτον να ξανάρχεται, κι όλους να μας κοιτάζει όπως μας κοίταζε, μ’ αγάπη ιδιαίτερη, αγνή, πολλή.
Εκεί, εδώ κρυβόμαστε. Σε δική μας όπερα επαναληπτική, δικό μας έργο στα παρασκήνια όλου αυτού του εξωτερικού κι ανελέητου πια γενικευμένου θορύβου κι ασυναρτησίας, έργο ταπεινό, ένα τίποτα ίσως για τον κόσμο τον όλο και πιο ξιπασμένο και μεγαλομανή, στων Εξαρχείων κι εμείς απελεύθεροι την καταφυγή, στο Village το αθηναϊκό, το εντελώς διάφορο από το νεοϋορκέζικο, το δικό μας. Πόσω μάλιστα όταν σημειώνουν την έκπληξη και μας συντροφεύουν καμιά φορά η Γαρουφαλιά, η Βανέσσα, η Ραλλού, Νεοϋορκέζα αυτή πια κανονική τώρα…
Αλλά, προπαντός, όταν είναι μαζί μας ο Θεοδόσης ο συγκινητικός ο Βονόρτας. Ως κι ο Βονόρτας!
Και τον Φώτη Μπατσίλα σαν αόρατο να τον έχουμε επίμονα δίπλα μας, γελαστό και πρώτον-πρώτον να ξανάρχεται…(Αριστερά ο ζωγράφος Χρήστος Κεχαγιόγλου, / Πόσο μάλιστα όταν σημειώνουν την έκπληξη και μας συντροφεύουν καμιά φορά η Γαρουφαλιά, η Βανέσσα, η Ραλλού…(Κώστας Ριζόπουλος, Γαρουφαλλιά Λυγερού, φωτογραφία Σωτήρης Κακίσης).
//Οι εκδόσεις «Οpera»
Διαβάστε ακόμα: Με τον Διονύση Σαββόπουλο στο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι»
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
