Είναι κάτι σαν άτυπος κανόνας στις ΗΠΑ: αν θέλεις να γίνεις σταρ στις τέχνες πας στο Λος Άντζελες, αν θέλεις να γίνεις αυθεντία τότε ο δρόμος σε βγάζει στη Νέα Υόρκη. Κάπως έτσι πρέπει να το σκέφτηκε και ο Ryan Weideman το 1980, ο οποίος αποφάσισε να αφήσει την Καλιφόρνια και να μετακομίσει στο «Μεγάλο Μήλο» για να ανακαλύψει τα μυστικά της φωτογραφίας.
Βέβαια, σύντομα, το πρώτο πράγματα που ανακάλυψε ήταν ότι έπρεπε να πιάσει μια δουλειά για να βγάζει τα έξοδά του. Μια οποιαδήποτε δουλειά. Η ανάγκη για χρήματα τον οδήγησε στο τιμόνι ενός ταξί – και μάλλον ούτε ο ίδιος δεν θα περίμενε ότι αυτή ήταν η μεγάλη ευκαιρία που έψαχνε.
Για τα επόμενα 30 χρόνια, ο Weideman μετέτρεπε κάθε μέρα από τις 5 το απόγευμα έως τις 5 τα ξημερώματα το πίσω κάθισμα του ταξί του σε ένα περίεργο φωτογραφικό στούντιο. Με λίγα λόγια αποφάσισε να εξελίξει την τέχνη του, έχοντας ως μοντέλα τους επιβάτες του.
«Μετά την πρώτη εβδομάδα που δούλευα το ταξί κατάλαβα ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες για ένα όμορφο φωτογραφικό project» δήλωσε ο Weideman. «Κάθε μέρα έπαιρνα τόσους διαφορετικούς και ασυνήθιστους ανθρώπους, που το μόνο πράγμα που ήθελα να κάνω ήταν να τους φωτογραφίζω».
Φυσικά από αυτές τις διαφορετικές κούρσες δεν έλειψαν και κάποια διάσημα πρόσωπα, όπως ο Allen Ginsberg, που έψαχναν για ένα μεταφορικό μέσο στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
Βέβαια ο Ryan Weideman δεν έγινε ποτέ ο μεγάλος φωτογράφος που ονειρευόταν όταν πήγε στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο πριν λίγο καιρό είδε τους κόπους του να ανταμείβονται, καθώς παρουσίασε αυτό του το project στην Bruce Silverstein Gallery. Ενώ η φωτογραφία του με τον Ginsberg βρίσκεται στο Μουσείο του Μπρούκλιν.
Διαβάστε ακόμα: Φωτογραφίζοντας τον David Bowie στην καλτ ταινία «The Man Who Fell to Earth»