Η μοναδική κοινή φωτογραφία των δυο οικογενειών, σε μια προσπάθεια να έρθουν πιο κοντά τα μέλη της και τα δυο αγόρια να «μάθουν» τους νέους τους γονείς. Η ταινία του Χιροκάζου Κόρε- Έντα τιμήθηκε με το βραβείο κριτικής επιτροπής στις Κάννες και τα βραβεία κοινού στα Φεστιβάλ του Βανκούβερ, του Σαν Σεμπαστιάν και του Σάο Πάολο.

Η μοναδική κοινή φωτογραφία των δυο οικογενειών, σε μια προσπάθεια να έρθουν πιο κοντά τα μέλη της και τα δυο αγόρια να «μάθουν» τους νέους τους γονείς. Η ταινία του Χιροκάζου Κόρε- Έντα τιμήθηκε με το βραβείο κριτικής επιτροπής στις Κάννες και τα βραβεία κοινού στα Φεστιβάλ του Βανκούβερ, του Σαν Σεμπαστιάν και του Σάο Πάολο.

Ενας πετυχημένος και οικονομικά εύπορος αρχιτέκτονας, ο Ριότα, αντιμετωπίζει τρομερό δίλημμα όταν ανακοινώνεται σε αυτόν και τη σύζυγό του ότι ο εξάχρονος γιος τους δεν είναι δικό τους παιδί, καθώς είχε γίνει λάθος στο μαιευτήριο. Ο πραγματικός γιος τους, πάντως, ζει ευτυχισμένος σε μια πολύτεκνη λαϊκή οικογένεια. Μην μπορώντας να απαρνηθεί το παιδί που μεγάλωνε τόσα χρόνια σαν δικό του, αλλά και αδυνατώντας να αφήσει το «αίμα» του να μεγαλώσει σε ξένα χέρια, ο Ριότα θα επιχειρήσει να «εξαγοράσει» τους φτωχούς γονείς του πραγματικού γιου του, προτείνοντάς τους να μεγαλώσουν τα δύο αγόρια στη δική του οικογένεια…

Σε αντίθεση με τον ευκατάστατο αρχιτέκτονα, ο φτωχός οικογενειάρχης περνάει περισσότερες ώρες με τα παιδιά του και δεν διστάζει να μοιραστεί τη μπανιέρα μαζί τους.

Σε αντίθεση με τον ευκατάστατο αρχιτέκτονα, ο φτωχός οικογενειάρχης περνάει περισσότερες ώρες με τα παιδιά του και δεν διστάζει να μοιραστεί τη μπανιέρα μαζί τους.

Ο 52χρονος Ιάπωνας σκηνοθέτης Χιροκάζου Κόρε- Έντα πριν από μια δεκαετία είχε αφήσει άριστες εντυπώσεις στο διεθνές κοινό με το αριστουργηματικό και συγκινητικό «Κανείς δεν ξέρει», που αφηγούνταν την αληθινή και τραγική ιστορία τεσσάρων παιδιών που ζούσαν μόνα τους σε ένα διαμέρισμα του Τόκιο ύστερα από την εγκατάλειψη της μητέρας τους. Εδώ το μοτίβο της «εγκατάλειψης» επανέρχεται για τον Κόρε- Έντα, που δείχνει να τον ενδιαφέρει άμεσα η εύθραυστη παιδική ψυχολογία και οι δοκιμασίες που υφίσταται λόγω της ανευθυνότητας των ενηλίκων.

Το «Πατέρας και γιος» όμως δεν είναι τόσο δραματικό όσο ακούγεται. Αντιθέτως, διατηρεί μια νηφάλια και κατασταλαγμένη άποψη γύρω από το θέμα της σχέσης γονιού-παιδιού και την έννοια της «κληρονομιάς». Όταν ο Ριότα μαθαίνει ότι ο Κέιτα δεν είναι ο αληθινός γιος του αντιδρά με τη φράση καταπέλτης «τώρα εξηγούνται όλα». Η εξήγηση δεν αφορά μόνο στην ανυπαρξία ομοιότητας, αλλά και στην παθητική στάση ενός αγοριού που δεν επιδεικνύει επιδεξιότητα στο πιάνο, δεν θέλει να είναι πάντα νικητής, δεν παρουσιάζει ηγετικές ικανότητες. Το αντίθετο δηλαδή από τον νεοφιλελεύθερο, καριερίστα και σκληρό «πατέρα» του, που επιλέγει να δουλεύει αμέτρητες ώρες στο γραφείο, αντί να βρίσκεται περισσότερο στο σπίτι και να παίζει μαζί του, με την ευτελή δικαιολογία ότι όλα τα κάνει «για αυτούς».

Μια σχέση που δοκιμάζεται συνεχώς μέχρι το σημείο που ένας πατέρας γίνεται πραγματικά γονιός.

Μια σχέση που δοκιμάζεται συνεχώς μέχρι το σημείο που ένας πατέρας γίνεται πραγματικά γονιός.

Συναισθηματικό αλλά ούτε στιγμή μελό, και κυρίως χωρίς να ηθικολογεί, το «Πατέρας και γιος» μιλάει για πράγματα απλά και ανθρώπινα, με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια και πάντα υπό το πρίσμα της ιαπωνικής ιδιαίτερης ματιάς, όπου η «καθαρότητα» της κληρονομιάς και η περηφάνια πάνε χέρι-χέρι. Βραβείο κριτικής επιτροπής στις Κάννες, αλλά και βραβεία κοινού στα Φεστιβάλ του Βανκούβερ, του Σαν Σεμπαστιάν και του Σάο Πάολο.

Διαβάστε ακόμα: Θοδωρής Τσεκούρας: Πώς να είσαι σωστός πατέρας όταν είσαι παιδί και ο ίδιος

 

Πατέρας και γιος (Like Father, Like Son): Σκηνοθεσία: Χιροκάζου Κόρε- Έντα. Παίζουν: Φουκουγιάμα Μασαχάρου, Όνο Ματσίκο, Μάκι Γιόκο. Διανομή: Seven-Spentzos.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top