Niccolo

Ο Niccolò Ammaniti.

2. Η Ιταλία του «bunga bunga»

amaniti-nikolo

Αυτό που στιγματίζει ο συγγραφέας, μέσα από το βιβλίο του, είναι η μπερλουσκονική χυδαιότητα

Η πατρίδα του Niccolò Ammaniti μοιάζει με τεράστιο πάρτι «bunga bunga». Τα κορίτσια έχουν κάνει μποτοξάκια μέχρι τις πατούσες και οι άντρες περπατάνε στα τέσσερα ψάχνοντας το παντελόνι τους.

Το «Ας αρχίσει η γιορτή» βάζει μέσα όλες τις κοινωνικές τάξεις, σε μια διπολική αφήγηση. Απ’ τη μια, παρακολουθείς την ψυχολογική κατάσταση ενός τριαντάχρονου συγγραφέα πού ‘χει ξεμείνει από ιδέες και αναζητά την έμπνευση ανάμεσα στα πόδια μιας μεταφράστριας. Από την άλλη, μια σατανιστική σέκτα που ονειρεύεται τη νίκη των δυνάμεων της κόλασης.

Από κει και πέρα, ο Αμανίτι αρχίζει να ζωγραφίζει, με τρόπο απολαυστικά καυστικό. Συγκεντρώνει διανοούμενους της πλάκας και θαυμαστές της «Επιστροφής των ζόμπι 2» σ’ ένα σουαρέ που θέλει να είναι το event του αιώνα, αλλά θυμίζει οργιαστική Ντισνέιλαντ.

Η γιορτή λαμβάνει χώρα στην έπαυλη ενός νεόπλουτου μεγιστάνα, με καλεσμένους ποδοσφαιριστές και πορνοστάρ, νομπελίστες και πολιτικάντηδες. Και γίνεται της τρελής…

Φυσικά, αυτό που στιγματίζει ο συγγραφέας είναι η μπερλουσκονική χυδαιότητα. Τη δεκαετία του ’90, ο Αμανίτι (γ. 1966) ήταν ενεργό μέλος του λογοτεχνικού κινήματος «Cannibali», το οποίο παρουσίαζε την Ιταλία με μελανά χρώματα. Τόσα χρόνια μετά, δεν έχει χάσει τίποτα από το προκλητικό του στυλ που σε κάνει να πεθαίνεις στα γέλια.

Απόδειξη αυτή η κορυφαία σάτιρα, φωσφορίζουσα, κυνική και ανελέητη. Που ξέρει επιδέξια να χρησιμοποιεί και του κώδικες του μαύρου μυθιστορήματος.

//Νικολό Αμανίτι, «Ας αρχίσει η γιορτή», εκδ. Καστανιώτη, 2016, μτφ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, Δήμητρα Δότση, σελ 352, €14,84.

Στην επόμενη σελίδα: Ντέιβιντ Έγκερς, «Ένα ολόγραμμα για τον βασιλιά».

1 2 3 4

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top