Τσεμπερόπουλος και Δεληβοριάς παρουσιάζουν τα «αισθηματικά κείμενα» του Σωτήρη Κακίση

Ο Σωτήρης καθ’οδόν για το Μεσολόγγι, στο εξώφυλλο του νέου του βιβλίου.

Την Παρασκευή 3 Ιουνίου, στο βιβλιοπωλείο “Περιπλανήσεις” στην οδό Μάρκου Μουσούρου 22 στο Μέτς και ώρα 20:30, ο Σωτήρης Κακίσης περιμένει τους φίλους του και κάθε φίλο του βιβλίου. Για την παρουσίαση του νέου, ενενηκοστού απ’ ό,τι μας είπε, αν και ο ίδιος έχει χάσει το μέτρημα(!) πονήματός του.

Την παρουσίαση θα κάνουν δύο φίλοι του και “συμπρωταγωνιστές” του βιβλίου, ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος και ο Φοίβος Δεληβοριάς. Ας πάρουμε μια μικρή γεύση από λόγια που έχουν αφιερώσει, ο τραγουδοποιός και ένας άλλος φίλος και σκηνοθέτης -ο Γιώργος Πανουσόπουλος- στον συγγραφέα:

Γιώργος Πανουσόπουλος: Στον Σωτήρη

Ο Σωτήρης με καταχώρησε στους φίλους του πριν από τριάντα χρόνια. Αυτό πολύ με τιμά, γιατί ξέρω πως φίλους δεν έχει όποιους κι όποιους. Και τους έχει όλους γύρω του. Εμάς κοντά του κι άλλους μακριά – αν και τους βλέπει κάθε μέρα… Κάποιοι είναι πολύ μακριά. Σ’ άλλη πόλη, σ’ άλλη χώρα, σ’ άλλη ήπειρο, μέχρι και στον Παράδεισο.

Κάλλας, Χατζιδάκις, Μπάστερ Κίτον, Κουμανούδης, Χατζηγιακουμής, Χουλιαράς, Βαρβέρης, Χίτσκοκ, Τσέχωφ, Ηρώνδας, Τζέρι Λούις, Βέγγος, Πανούσης, Περάκης, Τσεμπερόπουλος, Γούντι Άλεν, Φελλίνι, Κουροσάβα, Εγγονόπουλος, Σαπφώ. Δηλαδή, πηγαινοέρχεται στον Παράδεισο ο Σωτήρης. (Στην Κόλαση έχει άλλους. Μήπως είναι που τον άφησε η μάνα του ανάδελφο;)

Ο Σωτήρης δεν έχει φίλους παντού, είναι ο ίδιος παντού! Και δεν τον τρομάζουν ούτε τα χιλιόμετρα ούτε οι αιώνες. Ξέρω, γιατί τον έχω δει με τα μάτια μου!

Καμιά φορά με παίρνει κι εμένα μαζί.

Διαβάστε ακόμα – Σωτήρης Κακίσης: Στο Lycabettus με τη Σάρλοτ Ράμπλινγκ 

Φοίβος Δεληβοριάς : Ο Τζέρι Λούις της Αρχαιότητας ή ο Κακίσης Μετά το Μεταμοντέρνο 

Μπορώ να υποθέσω πως κι εσείς -όπως εγώ- έχετε πεθάνει πολλές φορές από υπερβολική δόση μεταμοντερνισμού τα τελευταία 20 χρόνια. Προτού προλάβετε να διαβάσετε προσωπικά τον Σέξπιρ, τον είδατε άπειρες φορές διακεκομμένο μέσα απ’ το όνειρο κάποιου φιλόδοξου κατοίκου της Αθήνας. Και όχι μέσα απ’ το ίδιο του το όνειρο –αυτό που περιέχει την Αθήνα και τον ίδιο–, αλλά μέσα απ’ τα ανακατεμένα του διαβάσματα, τις τσιγκούνικες εντυπώσεις του απ’ την τηλεθέαση, το μίζερο αφτί του. Κάπως έτσι μπήκε στη ζωή σας και η τζαζ –μέσα από τα remix. Κάπως έτσι –μέσα από εικόνες διαφημίσεων– είδατε και Φελλίνι.

Ε, λοιπόν, για όλα τα παραπάνω υπάρχει στη νεοελληνική γραμματεία ένα καλά κρυμμένο γιατρικό: τα κείμενα του Σωτήρη Κακίση.

Ο Κακίσης, σε ανύποπτο χρόνο, υπήρξε λυτρωτικά μεταμοντέρνος και την ίδια στιγμή ταπεινός κλασικιστής. Από το 1978, που πρωτοεκδίδεται ποίησή του, βλέπουμε –βιβλίο το βιβλίο– λαμπερά πεταμένα όλα τα μαγικά θραύσματα των ταινιών, των τραγουδιών, των ποιημάτων, της παραλογοτεχνίας του 20ού αι. Όχι όμως ως επίδειξη πνευματικότητας, ούτε ως τετριμμένο σχόλιο για την αποξένωση της εποχής της κατανάλωσης ούτε ως ποπ σημειολογία.

Είναι η πρώτη φορά σε έργο Έλληνα λογοτέχνη που όλα αυτά γίνονται πρόσωπα και τοπία, αληθινή ζωή που διψάει να συμπληρωθεί με κάτι άλλο. Στα ποιητικά βιβλία του –αλλά και σ’ αυτά με τα μοναδικά πεζά του κείμενα– θα συναντήσεις άπειρες φορές τον Μπάστερ Κίτον, την Κάλλας, τον Κουροσάβα και τον Τσάντλερ (κι από κοντά το Βέγγο, τον Βαμβακάρη, τον Καρυωτάκη και τον Παπαδιαμάντη). Όχι ως αναφορές, ως πληκτικό name-dropping, αλλά ως ήρωες, ως φίλους του ποιητή, που θα του παρασταθούν στην πιο δύσκολη ή στην πιο σαχλή στιγμή του βίου. Επίσης ως τολμηρές μεταφορές («σαν Λόρκα και σαν Γκάτσος», λέει σε ποίημά του), που πάλι προϋποθέτουν μια συνενοχή με σένα που διαβάζεις.

Γίνεται, επίσης και το αντίστροφο: οι πραγματικοί συνοδοιπόροι του Κακίση, στη ζωή και γύρω απ’ τα ποιήματα (ο Χατζιδάκις, ο Χουλιαράς, ο Κουμανούδης, ο Πανούσης, ο Μπακιρτζής, ο Γιάννης Ιωάννου, ο Βακαλόπουλος, ο Πανουσόπουλος) γίνονται στα γραπτά του ήρωες μυθιστορημάτων του 19ου αι., ταινιών του Φορντ και του Ρενουάρ, σελίδων απ’ τα «Κλασικά Εικονογραφημένα».

Αντιστοίχως, τα κορίτσια Ελευθερία, Ελεάννα, Έλσα, Τασούλα γίνονται οι φαντασμαγορικοί εαυτοί των καθημερινών Τζέιν Μπίρκιν, Στεφάνια Σαντρέλι, Τίνας Σπάθη.

Ποιο είναι, όμως, το μυστικό που όλα αυτά δεν μένουν στα ρηχά, δεν είναι μίζερος και άτοπος μεταμοντερνισμός, όπως πολλοί ανυποψίαστοι ακόλουθοί τους;

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

TAGS :
βιβλίο παρουσίαση Σωτήρης Κακίσης φοίβος δεληβοριάς

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook