Τα «δικά μας» Όσκαρ

Αυτά τα Όσκαρ ποιος θα τα πάρει; Ες αύριον 2 Μαρτίου τα σπουδαία. Credit: Lincoln Blues/Flickr

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

Oι υποψηφιότητες: «Οδηγός Διαπλοκής», «Philomena», «Gravity», «Nebraska», «Captain Phillips», «Dallas Buyers Club», «Δικός της», «12 Χρόνια Σκλάβος», «Ο Λύκος της Wall Street».
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στο «Nebraska». Γιατί μας αρέσει η «επίγευση» που αφήνουν τα road-movies του Αλεξάντερ Πέιν. Γιατί στο «Nebraska» δεν συναντήσαμε «ηρωικούς», αλλά καθημερινούς ανθρώπους, που ο μόνος ηρωισμός τον οποίο καλούνται να αναλάβουν είναι η διαχείριση των προβλημάτων της πραγματικής ζωής. Η Νεμπράσκα είναι ο τόπος που ζει σήμερα ο μέσος Αμερικανός –γι’ αυτόν το λόγο, άλλωστε, η ταινία θεωρείται η πιο αμερικανική απ’ όσες βρίσκονται στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας–, αλλά και η προσπάθεια χαρτογράφησης του νέου περιεχομένου του παλιού αμερικανικού ονείρου. Επίπεδο παραγωγής, καταπληκτικό, σκηνοθεσία, άρτια, σενάριο «κέντημα» ανθρώπινων σχέσεων, φωτογραφία (του Φαίδωνα Παπαμιχαήλ, επίσης υποψήφιου για Όσκαρ) ποιητική στα όρια του ρεαλισμού ή ρεαλιστική στα όρια της ποίησης, ερμηνείες υπογείως συγκλονιστικές. Άρα, «Nebraska» με κλειστά μάτια!
Πώς μπορεί να κερδηθεί αυτό το Όσκαρ: Μόνο αν για κάποιο σατανικό λόγο αποσυρθούν τελευταία στιγμή οι υποψηφιότητες του γυρίστηκα-για-να-πάρω-Όσκαρ «12 Χρόνια Σκλάβος» και «Gravity».
Ποσοστό επιτυχίας: 5%.

Έπειτα από πενήντα χρόνια καριέρας θα ήταν η ιδανική στιγμή για τα μέλη της Ακαδημίας να βραβεύσουν τον Μπρους Ντερν όχι μόνο για το σύνολο της προσφοράς του, αλλά και για την υποδόρια, συνταρακτική, ερμηνεία του στη δημιουργία στο «Nebraska» του Αλεξάντερ Πέιν.

Α΄ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Οι υποψηφιότητες: Κρίστιαν Μπέιλ («Οδηγός Διαπλοκής»), Μπρους Ντερν («Nebraska»), Λεονάρντο ντι Κάπριο («Ο Λύκος της Wall Street»), Τσιετέλ Ετζιοφόρ («12 Χρόνια Σκλάβος»), Μάθιου Μακ Κόναχι («Dallas Buyers Club»).
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στoν Μπρους Ντερν. Γιατί έπειτα από πενήντα χρόνια καριέρας και μόνο μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού ρόλου (το 1978 για το «Γυρισμό» – το έχασε από τον Κρίστοφερ Γουόκεν στον «Ελαφοκυνηγό»), θα ήταν η ιδανική στιγμή για τα μέλη της Ακαδημίας να τον βραβεύσουν όχι μόνο για το σύνολο της προσφοράς του, αλλά και για την υποδόρια, συνταρακτική, ερμηνεία του στη δημιουργία του Αλεξάντερ Πέιν. Και μόνο το γεγονός πως όλα αυτά τα χρόνια έχει συνεργαστεί με τα περισσότερα από τα μέλη της Ακαδημίας θα έπρεπε να προσθέτει πόντους στην υποψηφιότητά του. Κάτι ανάλογο, δηλαδή, που είχε συμβεί στην περίπτωση του Τζον Γουέιν το 1970, όταν βραβεύτηκε για το «Αληθινό Θράσος», αφήνοντας χωρίς Όσκαρ τον Ντάστιν Χόφμαν και τον Γιον Βόιτ («Ο Καουμπόι του Μεσονυχτίου»), τον Ρίτσαρντ Μπάρτον («Η Άννα των Χιλίων Ημερών») και τον Πίτερ Ο’ Τουλ («Goodbye, Mr. Chips»).
Πώς μπορεί να κερδηθεί αυτό το Όσκαρ: Απλώς, δεν μπορεί. Ο Λεονάρντο ντι Κάπριο, που κέρδισε στις Χρυσές Σφαίρες, και ο Μάθιου Μακ Κόναχι, που επιλέχθηκε για το Critics’ Choice Awards, είναι «σιγουράκια» για να ποντάρετε.
Ποσοστό επιτυχίας: 5%.

Δείτε εδώ το trailer της ταινίας:

Α΄ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Οι υποψηφιότητες: Έιμι Άνταμς («Οδηγός Διαπλοκής»), Κέιτ Μπλάνσετ («Θλιμμένη Τζασμίν»), Τζούντι Ντεντς («Philomena»), Μέριλ Στριπ («Αύγουστος»), Σάντρα Μπούλοκ («Gravity»).
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στην Κέιτ Μπλάνσετ. Την Μπλανς Ντιμπουά του Γούντι Άλεν, μια γνήσια αντι-ηρωίδα που τρέφεται με αυταπάτες και με το glam των περασμένων ημερών. Η Μπλάνσετ κατεβαίνει σκαλί σκαλί την κοινωνική βαθμίδα της απαξίωσης και έτσι από «πριγκίπισσα» της Παρκ Άβενιου καταλήγει μια no-name και no-future περσόνα της μεσοαστικής πλευράς του Σαν Φρανσίσκο. Φρίκη; Ναι, αν η ζωή σου ξετυλίχτηκε με άξονα το shopping therapy, τα λαμπερά πάρτι και την καθημερινή βουτιά στο κενό: μια ζωή πακεταρισμένη σε ιλουστρασιόν συσκευασία. Και όταν το λούστρο χάσει τη γυαλάδα του, η Μπλάνσετ-Τζασμίν-Ντιμπουά βιώνει τη νευρική κατάπτωση. Δηλαδή, από τις νευρώσεις της εφήμερης και επίπλαστης επιτυχίας, στις νευρώσεις της μόνιμης αποτυχίας. Έτσι, η Μπλάνσετ «χάνεται» στους διαδρόμους του λαβύρινθου του παρελθόντος, κλείνοντας ερμητικά τις πόρτες στην επικοινωνία με το παρόν. Κοινωνικός αυτισμός; Ούτως ή άλλως, αυτή δεν είναι η αντίδραση των ελίτ, είτε στον κολοφώνα της επιτυχίας είτε στο τελευταίο σκαλοπάτι της αποτυχίας τους; Όσκαρ, λοιπόν, και μόνο για το άδειο βλέμμα της Μπλάνσετ και το μονόλογό της στα τελευταία καρέ της «Θλιμένης Τζασμίν».
Πώς μπορεί να χαθεί αυτό το Όσκαρ: Αν, ενδεχομένως, το «σκάνδαλο Φάροου» –παρότι πλέον φαντάζει δύσκολο– επηρεάσει τα μέλη της Ακαδημίας να κατευθύνουν σε άλλη υποψήφια την ψήφο τους. Στα BAFTA (τα βρετανικά Όσκαρ), πάντως, η Κέιτ Μπλάνσετ ανταμείφθηκε για την ανεπανάληπτη ερμηνεία της.
Ποσοστό επιτυχίας: 80%.

Δείτε εδώ το trailer της ταινίας:

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Οι υποψηφιότητες: Έρικ Γουόρεν Σίνγκερ & Ντέιβιντ Ο. Ράσελ («Οδηγός Διαπλοκής»), Γούντι Άλεν («Θλιμμένη Τζασμίν»), Κρεγκ Μπόρτεν και Μελίσα Γουόλοκ («Dallas Buyers Club»), Σπάικ Τζονζ («Δικός της»), Μπομπ Νέλσον («Nebraska»).
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στον Σπάικ Τζονζ. Δυο δυνατές υποψηφιότητες είχε πάρει μέχρι τώρα ο Τζονζ, και οι δυο για σκηνοθεσία, και οι δυο για ταινίες του Τσάρλι Κόφμαν: για Όσκαρ το 2000 («Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς») και για Χρυσή Σφαίρα το 2003 («Adaptation»). Φέτος, με το «Δικός της» ήδη έχει κερδίσει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Σεναρίου, το ίδιο βραβείο και στα Critics Choice Award, όπως και σε αρκετές ενώσεις κριτικών στις ΗΠΑ. Στο φιλμ, αποτέλεσμα της οργιώδους φαντασίας του Τζονζ, συμβαδίζουν η καταγραφή των κοινωνικών ηθών και των σύγχρονων νευρώσεων αναφορικά με την οικειότητα, την επικοινωνία και την τεχνολογία, με έναν τόνο σουρεαλισμού και μια άκρως ρομαντική διάθεση. Δεν είναι τυχαίο που ο Τζονζ βραβεύτηκε και με το Writers Guild Award –από το 2000 οι επιλογές για το σενάριο τόσο στα Guild όσο και στα Όσκαρ συμπίπτουν απόλυτα.
Πώς μπορεί να χαθεί αυτό το Όσκαρ: Και δύσκολα και εύκολα, αφού με τον «Οδηγό Διαπλοκής» οι πιθανότητες είναι περίπου μοιρασμένες.
Ποσοστό επιτυχίας: 60%.

Δείτε εδώ το trailer της ταινίας:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Οι υποψηφιότητες: Αλφόνσο Κουαρόν («Gravity»), Στιβ ΜακΚουίν («12 Χρόνια Σκλάβος»), Ντέιβιντ Ο. Ράσελ («Οδηγός διαπλοκής»), Αλεξάντερ Πέιν («Nebraska»), Μάρτιν Σκορσέζε («Ο Λύκος της Wall Street»).
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στον Αλεξάντερ Πέιν. Έναν αυθεντικό δημιουργό που βρίσκεται σε σταθερή ανοδική πορεία τα τελευταία δέκα χρόνια («Σχετικά με τον Σμιντ», «Πλαγίως», «Οι Απόγονοι»), έχοντας μόνιμα στραμμένο το βλέμμα του στον άνθρωπο. Στο ασπρόμαυρο «Nebraska» επιστρέφει στα πάτρια εδάφη των μεσοδυτικών πολιτειών για να αφηγηθεί με απαράμιλλη δεξιοτεχνία μια ανθρώπινη περιπέτεια, αυτήν ενός γηραιού συνταξιούχου που επιμένει σθενερά –με το χαρακτηριστικό στιλ του– να εξαργυρώσει το «χρυσοφόρο» λαχείο του: βρίσκοντας το χιούμορ και την αισιοδοξία στα πιο απρόβλεπτα μέρη και μένοντας βουβός σε εκείνα τα ανείπωτα όπου το βάρος της ανθρώπινης ύπαρξης μετριέται με τραγωδίες, τσακισμένα όνειρα και χαμένες ευκαιρίες.
Πώς μπορεί να χαθεί αυτό το Όσκαρ: Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χαθεί. Το τεχνικό επίτευγμα του Κουαρόν, που έδωσε άλλη διάσταση στο 3D, λόγω εντυπωσιασμού και όχι ουσίας, δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα στο «Gravity». Αν γίνει η ανατροπή, θα αρπάξει το έπαθλο ο Μακ Κουίν με το «12 Χρόνια Σκλάβος», σαρώνοντας ταυτόχρονα στις περισσότερες από τις 9 κατηγορίες που είναι υποψήφια η ταινία του.
Ποσοστό επιτυχίας: 10%.

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας:

Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Οι υποψηφιότητες: Μπαρκάντ Αμπντί («Captain Phillips»), Μάικλ Φασμπέντερ («12 Χρόνια Σκλάβος»),Τζόνα Χιλ («Ο Λύκος of Wall Street»), Τζάρεντ Λίτο («Dallas Buyers Club»), Μπράντλεϊ Κούπερ («Οδηγός διαπλοκής»).
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στον Μπαρκάντ Αμπντί. Ομολογουμένως η πιο συγκλονιστική ερμηνεία της χρονιάς, που έκανε πολλούς να αναρωτιούνται μήπως ο 29χρονος σομαλοαμερικανός υποδύεται τον εαυτό του! Ο πρωτοεμφανιζόμενος Αμπντί, που δούλευε ως σοφέρ πριν τον εντοπίσει ο Πολ Γκρίνγκρας και τον περάσει από οντισιόν, υποδύεται τον αρχηγό των πειρατών, με μια ψυχολογικά φορτισμένη και ανατριχιαστική ερμηνεία, που επισκίασε ακόμη κι αυτή του Τομ Χανκς –που ήταν η κορυφαία του τα τελευταία χρόνια..
Πώς μπορεί να χαθεί αυτό το Όσκαρ: Δυστυχώς ο Αμπντί έχει ελάχιστες πιθανότητες να μην φύγει με άδεια τα χέρια από τη βραδιά των Όσκαρ. Το έπαθλο πιθανότατα θα πάει στον Τζάρεντ Λίτο λόγω της αβανταδόρικης μεταμόρφωσής του σε εντυπωσιακή τρανσέξουαλ για το «Dallas Buyers Club», την έκπληξη των φετινών Όσκαρ.
Ποσοστό επιτυχίας: 20%.

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας:

Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Οι υποψηφιότητες: Τζένιφερ Λόρενς («Οδηγός Διαπλοκής»), Λουπίτα Νιόνγκ’ο («12 Χρόνια Σκλάβος»), Τζουν Σκουίμπ («Nebraska»), Σάλι Χόκινς («Θλιμμένη Τζάσμιν»),Τζούλια Ρόμπερτς («Αύγουστος»).
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στην Τζένιφερ Λόρενς, που αν το κερδίσει θα γράψει ιστορία ως η πρώτη γυναίκα ηθοποιός που κερδίζει σε δυο συνεχόμενες χρονιές τα βραβεία Α’ και Β’ ρόλου. Σε μια από τις πλέον απρόβλεπτες κατηγορίες, όπου όλες οι υποψήφιες έχουν σχεδόν τις ίδιες πιθανότητες, πριμοδοτούμε την Λόρενς έναντι των υπολοίπων επειδή έχει φτιάξει μια μοναδική πληθωρική περσόνα, που δίνει το αληθινό στίγμα του «Οδηγού Διαπλοκής» και ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους –επίσης υποψήφιους– συμπρωταγωνιστές της στην ταινία του Ράσελ. Συγκινητική η Λουπίτα Νιόνγκ’ο στο «12 Χρόνια Σκλάβος», απολαυστική η Τζουν Σκουίμπ στο «Nebraska», πάντα άψογη η βρετανίδα Χόκινς είτε παίζει στα φιλμ του Μάικ Λι είτε στη «Θλιμμένη Τζάσμιν» του Γούντι Άλεν και απρόβλεπτα καλή στην τσαλακωμένη και δραματουργικά φορτισμένη ερμηνεία της η Ρόμπερτς ως μεγάλη κόρη της Στριπ στον «Αύγουστο» έχουν όλες τους δικαίωμα στο όνειρο.
Πώς μπορεί να χαθεί αυτό το Όσκαρ: Η ιστορία δείχνει ότι στην εν λόγω κατηγορία υπάρχουν εκπλήξεις που γράφουν ιστορία. Θυμάστε τη Μαρίζα Τομέι στο «Ξαδελφάκι μου ο Βίνι»;
Ποσοστό επιτυχίας: 40%

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας:

ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Οι υποψηφιότητες: «Πριν τα Μεσάνυχτα» των Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, Ίθαν Χοκ, Ζιλί Ντελπί, βασισμένο στους χαρακτήρες που έγραψαν οι Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ και Κιμ Κρίζαν. «Captain Phillips» του Μπίλι Ρέι, βασισμένο στο βιβλίο «A Captain’s Duty: Somali Pirates, Navy SEALS, and Dangerous Days at Sea» των Ρίτσαρντ Φίλιπς και Στέφαν Τάλτι. «Ο Λύκος της Wall Street» του Τέρενς Γουίντερ, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Τζόρνταν Μπέλφορτ. «12 Χρόνια Σκλάβος», Τζον Ρίντλεϊ, βασισμένο στο «12 Years a Slave» του Σόλομον Νόρθαπ. «Philomena» των Στιβ Κούγκαν και Τζεφ Πόουπ, βασισμένο στο «The Lost Child of Philomena Lee» του Μάρτιν Σίξμιθ.
Το δικό μας Όσκαρ πηγαίνει… στους Κούγκαν και Πόουπ για το υποδειγματικό σενάριο της «Philomena», που στηρίζεται κυρίως στο φλεγματικό χιούμορ δύο εξαιρετικά σκιαγραφημένων χαρακτήρων παρά στη δραματική ιστορία της μητέρας που την αναγκάζουν να αποχωριστεί το παιδί της. Επιπλέον ο Στιβ Κούγκαν σε τριπλό ρόλο (παραγωγός, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής) δένει άψογα τόσο με την 79χρονη Ντεντς όσο και με τον απαιτητικό Στίβεν Φρίαρς, που φτιάχνει την πιο μεστή και φινετσάτη ταινία του εδώ και καιρό.
Πώς μπορεί να χαθεί αυτό το Όσκαρ: Μιλήσαμε και πριν για τη σαρωτική τάση που μπορεί να αναπτύξει ο «Σκλάβος». Οπότε…
Ποσοστό επιτυχίας: 40%.

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας:

TAGS :
oscar αλεξάντερ πέιν νεμπράσκα όσκαρ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook