Πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο Miles Teller, ένας ηθοποιός που απολαύσαμε στο καταπληκτικό «Whiplash». (Φωτογραφίες: Universal Pictures)

Γενικότερα ο πόλεμος μου φαίνεται κάτι πολύ μακρινό. Η μεγαλύτερη σχέση που έχω είναι μέσω του Battlefield και του Call of Duty στο Playstation. Η μοναδική «εμπειρία» που έχω, όπως και εσύ φαντάζομαι, είναι μέσα από ταινίες όπως Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν. Και η αλήθεια είναι ότι έτσι θα έπρεπε να είναι η ζωή για όλους μας, σε όλο τον κόσμο. Αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και δεν είναι μόνο ο πόλεμος που σκοτώνει, αλλά και η ζωή μετά από αυτόν. Για τους στρατιώτες που πολέμησαν, για τους ανθρώπους που έζησαν στιγμές φρίκης, για τα 20χρονα παιδιά που μέσα σε μερικούς μήνες έγιναν μαχητές, η ζωή μετά το πόλεμο ίσως και να είναι δυσκολότερη.

Αυτό κατάλαβα μετά από τα περίπου 100 λεπτά τα οποία διάρκεσε το Thank you for Your Service, το οποίο καταπιάνεται με τα προβλήματα μαχητών του πολέμου του Ιράκ που προσπαθούν να επανενταχτούν στη καθημερινότητα της ζωής που είχαν πριν ζήσουν τη φρίκη του πολέμου. Αν ψάχνεις να βρεις στιγμές μάχης, η αλήθεια είναι ότι αυτές είναι λίγες και λειτουργούν περισσότερο για να ενώσουν κενά που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της ταινίας.

Ένα φιλμ που καταπιάνεται με τα προβλήματα στρατιωτών που προσπαθούν να επανενταχτούν στη καθημερινότητα της ζωής που είχαν πριν ζήσουν τη φρίκη του πολέμου.

Πρωταγωνιστής ένας ηθοποιός που απολαύσαμε στο καταπληκτικό Whiplash, ο οποίος βέβαια έχει στο βιογραφικό του και εντελώς διαφορετικές παρουσίες, όπως αυτές στη κινηματογραφική σειρά The Divergent. Εδώ παίρνει το ρόλο του Άνταμ Σούμαν, ενός Λοχία που γυρνάει στη γυναίκα και τα δυο παιδιά του, αφού τελειώνει η θητεία του στο Ιράκ. Κουβαλά τα βάρη του πολέμου, χωρίς ο ίδιος να γνωρίζει εξ αρχής ότι στη πραγματικότητα ζει έντονα το κλασσικό μετα-τραυματικό στρες. Προσπαθεί να σταθεί στους φίλους και συμπολεμιστές του που επίσης επέστρεψαν από το Ιράκ και έχουν τα δικά τους, αντίστοιχα προβλήματα, χωρίς ο ίδιος να αποδέχεται το φορτίο που κουβαλάει. Και εν τέλει, αφού έρχεται αντιμέτωπος με το εαυτό του, αντιλαμβάνεται ότι το ίδιο το σύστημα που τον έκανε καλό στρατιώτη και τον τίμησε σαν ήρωα, τον πετάει σαν στυμμένη λεμονόκουπα, γιατί πολύ απλά έκανε τη δουλειά του και δεν είναι πλέον χρήσιμος. Thank you for your Service λέγεται άλλωστε η ταινία.

Τι κάνει ένας άνθρωπος όταν αντιλαμβάνεται ότι το ίδιο το σύστημα που τον έκανε καλό στρατιώτη και τον τίμησε σαν ήρωα, τον πετάει σαν στυμμένη λεμονόκουπα, γιατί πολύ απλά έκανε τη δουλειά του και δεν είναι πλέον χρήσιμος;

Όλο το φιλμ προσπαθεί να αποδώσει έντονα αυτά τα συναισθήματα που ζει ένα τέτοιος άνθρωπος, ωστόσο η αλήθεια είναι πως δεν κατάφερε να με συγκινήσει. Όχι γιατί η πραγματικότητα δεν είναι τόσο σκληρή όσο τη δείχνει, είμαι πεπεισμένος πως είναι. Αλλά γιατί δεν μπόρεσε όλη η ταινία να κλιμακώσει με κάποιο τρόπο αυτά τα έντονα συναισθήματα. Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωταγωνιστής έχει ένα μηχανικό, σχεδόν στρατιωτικό, βλέμμα συνεχώς, το οποίο σίγουρα μπορεί να είναι απόρροια του πολέμου. Ίσως η μουσική να μη βοήθησε σε αυτή τη κλιμάκωση. Ίσως πάλι η ταινία να ήταν μεγαλύτερη από αυτό που θα ήθελα.

Σίγουρα πάντως έμαθα πολλά για το πώς ζουν και τι περνούν όλοι όσοι έζησαν από κοντά τη φρίκη του πολέμου και εξακολουθώ να πιστεύω πως η μόνη «εμπειρία» που θέλω να έχω είναι μέσω των video games.

 

Thank you for your service
Σκηνοθεσία: Τζέισον Χολ
Ηθοποιοί: Μάιλς Τέλερ, Έιμι Σούμερ, Χάιλι Μπένετ, Σκοτ Χέιζ, Κίσα Κάστλ Χιούζ, Τζο Κόουλ
Διάρκεια: 108 λεπτά
Είδος ταινίας: Δραματική
Καταλληλότητα ταινίας: Κατάλληλο 15
Διανομή: Odeon

 

Διαβάστε ακόμα: Με πόσο Σαίξπηρ γίνεσαι διάσημος;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top