«Η μόνη του χαρά να βλέπει τις γυναίκες / της γενιάς γύρω απ’ το τριάντα. / Με κείνα τα βαθιά καπέλα, / Σαν τη μητέρα, αλήθεια∙ / σαν τη μάνα του / των πρώτων παιδικών του χρόνων...» (Pierre-Auguste Renoir, «Madame Monet and her son», National Gallery of Art)

«Η μόνη του χαρά να βλέπει τις γυναίκες / της γενιάς γύρω απ’ το τριάντα. / Με κείνα τα βαθιά καπέλα, / Σαν τη μητέρα, αλήθεια∙ / σαν τη μάνα του / των πρώτων παιδικών του χρόνων…» (Pierre-Auguste Renoir, «Madame Monet and her son», National Gallery of Art)

1. Γιώργος Ιωάννου, «Σαν τη μητέρα, αλήθεια»

Πηγαίνει αργά στο σινεμά,
μάλιστα στον εξώστη.
Σ’ έργα κατά προτίμηση, βουβά
και θαμπωμένα. Κι εκεί
– μέσα στους τόσους εξευτελισμούς –
η μόνη του χαρά να βλέπει τις γυναίκες
της γενιάς γύρω απ’ το τριάντα.
Με κείνα τα βαθιά καπέλα,
με τις σειρές τα περιδέραια,
τα μάτια, τα κοντά μαλλιά∙
με τις ψιλές γλυκιές φωνές,
με τις κινήσεις τους τις μητρικές.

Σαν τη μητέρα, αλήθεια∙
σαν τη μάνα του
των πρώτων παιδικών του χρόνων…

Τότε που τον φωνάζανε μοναχογιό.

(Από τη συγκεντρωτική έκδοση «Τα Χίλια Δέντρα και άλλα ποιήματα», εκδ. Κέδρος 1973)

Ακούστε εδώ, στην αυθεντική του εκτέλεση, το παραδοσιακό τραγούδι του Πόντου «Η μάνα εν κρύον νερόν» από τον Ν. Παυλίδη, σε στίχους και μουσική Γ. Βλασταριάδη (Τσανάκαλη):

 

Στην επόμενη σελίδα: «Τι γυρεύαμε σ’ αυτό το υπόγειο!»

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top