ricard_canals_-_sick_child_octavi_the_artists_son_-_google_art_project

«Ήμουν πέντε χρονών / Υψηλός πυρετός / Κάθε τόσο / Από άγνωστη αιτία». (Richard Canals, Sick «Child»)

Τάσος Δενέγρης, «Υψηλός πυρετός»

Ήμουν πέντε χρονών
Υψηλός πυρετός
Κάθε τόσο
Από άγνωστη αιτία
Στο κρεββάτι τρεις μέρες
Με κρατούσε σε κώμα.

Κυριαρχούσε το κόκκινο εκεί
Το πιο κόκκινο που ’χω γνωρίσει
Αποσύνδεση πλήρης από
Το βασίλειο της μέρας το οικείο
Δεν υπήρχαν παιχνίδια, γλυκά
Ούτε όμως και λέξεις που φέρνουν ναυτία
Ένα βύθισμα κι όλα ζεστά.

Ετελείωνε κάποτε αυτό
Κι ήταν μέρα συνήθως
Φθινοπώρου απόγευμα
Που νυχτώνει νωρίς να βαραίνουν
Οι καρδιές των παιδιών.
Ο πατέρας ορθός στη γωνία
Του μικρού κρεβατιού
Βοηθούσε ν’ ανέβω
Μοναχά με το βλέμμα
Στον επάνω τον κόσμο.

(Από την ανθολογία «Τα ωραιότερα ποιήματα για το παιδί» –ανθολόγηση Θανάσης Α. Καστανιώτης, Θανάσης Θ. Νιάρχος–, εκδ. Καστανιώτη, 2004)

Στην επόμενη σελίδα: «Στη χώρα του Ποτέ Ξανά τα παιδιά δεν μεγαλώνουν».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top