Λεωνίδας Κακάρογλου, «Φιξ Καρέ»
(μνήμη Χρήστου Βακαλόπουλου)
Ένα βράδυ του χειμώνα
Του χίλια εννιακόσια ενενήντα τρία
Ο φίλος μου ο Χρήστος
Άνοιξε τα τζάμια
Να μπει η υγρασία της νύχτας
Να μουσκέψει λίγο ο αέρας στο δωμάτιο
Ύστερα εξατμίστηκε
Ωσάν υγρό αλχημιστών
Ωσάν εικόνα του ονείρου μας
(Από τη συλλογή «Οι τίγρεις των δωματίων», εκδ. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 2017)
Στην επόμενη σελίδα: «για τον Χρήστο».