Πώς η Πατρίτσια Χάισμιθ έγραψε τον «Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλεϊ» 
Έτσι γεννήθηκε η ταινία «Dr. No» και ο μύθος του James Bond 
«Μετά από μένα»: μια σπάνια ποιητική σπουδή από τον Γιάννη Τζανετάκη 
Αύγουστος Κορτώ: «Η ζωή είναι ζαριά, κι αν έχει κάποιο νόημα είναι το κυνήγι της ηδονής κι η αποφυγή του πόνου» 
Ποιος πάτησε πρώτος στην κορυφή του Έβερεστ; Ο Χίλαρι ή ο Νοργκάι; 
«Στις Μελάτες Άρτας, κάθε Σάββατο, ο δάσκαλος Παναγιώτης Κώτσης μας διάβαζε στην τάξη αποσπάσματα από ‘’Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου’’ της Πηνελόπης Δέλτα και διηγήματα από ‘’Τα ψηλά βουνά’’ του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Τότε μπήκε μέσα μου το πρώτο μπόλι της γραφής ‒κι ας παρέμεινε ύστερα εν υπνώσει για πολλά χρόνια».
Ανατρέχω στη σχολική χρονιά 1969-1970. Είμαι μαθητής της τετάρτης δημοτικού κι έχουμε νέο δάσκαλο στο χωριό· Μελάτες Άρτας. Το χωριό μικρό, εβδομήντα σπίτια, κι απομονωμένο σχεδόν από τον υπόλοιπο κόσμο. Δυο φορές την εβδομάδα ερχόταν το λεωφορείο και τον χειμώνα κόλλαγε στις λάσπες ανεβαίνοντας την ανηφόρα του Σταυρού. Οι μαθητές του σχολείου περί τους τριάντα κι ώσπου ν’ αποφοιτήσω μείναμε δεκαεπτά.
«Περίμενα πώς και πώς να έρθει το Σάββατο, να με συνεπάρει ο δάσκαλος με τη συνέχιση της ανάγνωσης…»
Η Χούντα άγνωστη λέξη-έννοια για τους μικρούς· χρόνια της φοβέρας, κανείς δε μιλούσε στο σπίτι ή στο καφενείο για πολιτική. Ο προηγούμενος δάσκαλος έδερνε αλύπητα. Ένα λάθος στην ορθογραφία και η βέργα, από κρανιά με κομψότατους ρόζους, έπρηζε τις απαλάμες, τσάκιζε τους κόμπους των δακτύλων ή φλόγιζαν τ’ αυτιά από το τράβηγμα. Περισσότερα λάθη συνεπάγονταν κλείδωμα στη σκοτεινή αποθήκη ή και στο τρομερό καγκελόφραχτο υπόγειο, ύψους ενός μέτρου· σκυφτοί επί ώρες. Φωτισμός στα σπίτια με λάμπες πετρελαίου, καταγδαρμένα ποδάρια, ρούχα γιομάτα μπαλώματα, κοντοκουρεμένα κεφάλια, μπάλες από κουρέλια, εξωσχολικά βιβλία ανύπαρκτα. Λίγο ως πολύ όσα περιγράφω στο νέο μου βιβλίο «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου».
Μοιραία οι λέξεις λογοτεχνία, διήγημα και μυθιστόρημα, παρέμεναν άγνωστες. Ο νέος δάσκαλος, Παναγιώτης Κώτσης, άρχισε να μας διαβάζει κάθε Σάββατο αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα «Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου» και διηγήματα από τη συλλογή του Ζαχαρία Παπαντωνίου «Τα ψηλά βουνά». Μαγεία! Τέρψη! Έκπληξη! Ένας άλλος κόσμος! Παράθυρο ζωής!
Π. Δέλτα «Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου», Ζ. Παπαντωνίου «Τα ψηλά βουνά»: και τα δυο εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Περίμενα πώς και πώς να έρθει το Σάββατο και να με συνεπάρει ο δάσκαλος με τη συνέχιση της ανάγνωσης, η οποία κράτησε μόνο για μια χρονιά. Την επόμενη μετατέθηκε ο δάσκαλος. Μετατέθηκε επ’ αόριστον και η επαφή μου με τη λογοτεχνία.
Τη συνέχεια του μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα τη διάβασα είκοσι πέντε ετών. Όμως θαρρώ ότι από τότε φυτεύτηκε μέσα μου ο πρώτος σπόρος της γραφής. Τότε μπήκε το πρώτο μπόλι κι ας παρέμενε εν υπνώσει για πολλά χρόνια. Γιατί τούτα τα μπόλια αντέχουν. Μεθούν τις ρίζες της ψυχής κι οραματίζονται να βρεθούν στα ψηλώματά της, να φέξει ο νους, να ξημερώσει. Να πάνε τον άνθρωπο ένα βήμα παρέκει.
//Ο Γιάννης Καλπούζος είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Διαβάστε ακόμα: Αυτά είναι το top 5 βιβλία για την «Αλητεία»
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
