Το εξαιρετικό μέλι ερείκης της Icaria Pure εξάγεται σε πολλές χώρες και έχει όψη, υφή και άρωμα καραμέλας.

Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Παρότι το μέλι είναι από τα προϊόντα που δεν επιδέχονται ωρίμανση αφού δεν βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός, αυτός εδώ ο θησαυρός έχει ιδιόρρυθμη σχέση με το χρόνο, διότι παράγεται στην Ικαρία. Στο νησί που έχει γίνει παγκοσμίως διάσημο για τη μακροβιότητα των κατοίκων του, οι οποίοι μοιάζουν να «σνομπάρουν» το χρόνο. Η δημιουργός του brand Icaria Pure, Έρση Ξενάκη, κατάγεται από το νησί και έχει άποψη για το «μυστικό» της μακροζωίας. Όπως μας είχε πει πριν δύο χρόνια, «οι Ικαριώτες πιθανόν να ζουν περισσότερο λόγω του ιδιαίτερου τρόπου που αντιλαμβάνονται και αντιμετωπίζουν τον χρόνο και την ζωή (…) δεν υπάρχει καμία συνειδητή αγωνία στους κατοίκους της να πεθάνουν στα βαθιά γεράματα. Και πιθανόν ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο προκύπτει η μακροζωία».

Σκεφτείτε το: Η ευεξία, η υγεία και εν τέλει η μακροζωία δεν είναι προϊόντα που αποκτούμε με πολλά ή λίγα χρήματα. Δεν είναι υπηρεσίες που καταναλώνουμε ασθματικά για να φτάσουμε «κάπου». Είναι καταστάσεις που εξαρτώνται από την τύχη και τη γενετική μας προδιάθεση βεβαίως, που επηρεάζονται από τις επιλογές μας (διατροφικές και άλλες) αλλά είναι εξίσου συνδεδεμένες με τη νοοτροπία μας, τη φιλοσοφία μας και την κοσμοθεωρία μας στο ταξίδι της ζωής. Έχουμε μια νευρωτική σχέση με το χρόνο, δουλωμένοι στην οθόνη του smartphone, αντιδρώντας παβλοφικά στην παραμικρή ειδοποίηση; Ή επιτρέπουμε στον εαυτό μας μια περισσότερο ποιητική σχέση με τους δείκτες ενός κομψού, αναλογικού ρολογιού που εκτελούν την ίδια πανομοιότυπη τροχιά στο καντράν μια ολόκληρη ζωή;

Το μέλι συλλέγεται κάθε Δεκέμβρη στις πλαγιές του Αθέρα. Η ερείκη η σπονδυλανθής, ένας θάμνος με μωβ λουλουδάκια, προμηθεύει τις μέλισσες με την τελευταία γύρη πριν πιάσουν τα κρύα.

Το μέλι Ερείκης (ή αναματόμελο όπως ονομάζεται στο νησί) της Icaria Pure απευθύνεται στον καταναλωτή που ψωνίζει online από κάθε γωνιά του πλανήτη, αλλά μιλάει στην καρδιά κυρίως όσων ενστερνίζονται τη slow food φιλοσοφία του και δίνουν στον εαυτό τους την πολυτέλεια του χρόνου για να απολαύσουν το κάθε τί. Συλλέγεται το Δεκέμβριο από τα μελίσσια στις πλαγιές του Αθέρα στην ανεμοδαρμένη το χειμώνα Ικαρία. Η ερείκη η σπονδυλανθής, ένας θάμνος με μωβ λουλουδάκια, προμηθεύει τις μέλισσες με την τελευταία γύρη που θα βρουν πριν πιάσουν τα κρύα.

Είναι ένα ιδιαίτερο, παχύρευστο μέλι -πιο πηχτό από εκείνα των ανθέων, των κωνοφόρων ή του θυμαριού- με έντονο αλλά ταυτόχρονα φίνο άρωμα. Έχει απαλό χρώμα βουτύρου όταν πρωτοσυλλέγεται αλλά μέχρι να φτάσει στον καταναλωτή έχει πάρει το μεγαλειώδες βαθύ καραμελωμένο χρώμα που βλέπουμε στη φωτογραφία. Με εξαιρετικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, θεωρείται από τα πιο ωφέλιμα αντιοξειδωτικά μέλια αυτό όμως που θα σε τραβήξει είναι η ιδιόρρυθμη γεύση του, που δεν απευθύνεται σε όλους: Υπόπικρη, με νότες καμμένης καραμέλας, γήινη, βοτανική, αδιόρατα καπνιστή, οπωσδήποτε γλυκιά και λαχταριστή, με μακρά επίγευση.

Πως απολαμβάνουμε το ξεχωριστό αυτό, απροσποίητα γκουρμέ προϊόν; Η επιλογή του πρωινού είναι αυτονόητη, με υπόξινο ζυμωτό ψωμί ή και χαρουπόψωμο. Αν έχετε κοινό λευκό ψωμί φρυγανίστε το, του πάει πολύ. Για πλήρως μακροβιοτική δίαιτα προσπεράστε το βούτυρο και συνδυάστε το μέλι με ταχίνι ολικής άλεσης, είναι εξαιρετικά θρεπτικό το πάντρεμα. Για κάτι πιο ηδονικό θυμηθείτε μας το καλοκαίρι, σερβίροντας το με ανθότυρο και λευκόσαρκα ροδάκινα. Ενώ αν καταπιάνεστε με τη ζαχαροπλαστική, μια πολύ σοφιστικέ επιλογή θα ήταν ένα παγωτό με αναματόμελο και ανθό αλατιού, σαν αλμυρή καραμέλα! Αν έχετε μεγάλα κέφια συνδυάστε το με μια μπάλα παγωτό λεβάντα και ένα ποτήρι παγωμένο σαμιώτικο κρασί, από την ίδια «γειτονιά» του ανατολικού αιγαίου.

Αν καταπιάνεστε με τη ζαχαροπλαστική, μια πολύ σοφιστικέ επιλογή θα ήταν ένα παγωτό με αναματόμελο και ανθό αλατιού, σαν αλμυρή καραμέλα.

Τέλος, για να υποκλιθούμε και στη μόδα των κοκτέιλ, σημειώστε το στο τεφτέρι αναμειξιολογίας σας δίπλα στο κλασικό και περίφημο Penicilin: Θα χρειαστεί να το ζεστάνετε πρώτα για να ρευστοποιηθεί και να μην ξεχάσετε να χρησιμοποιήσετε ένα νησιωτικό, καπνιστό Islay malt, μαζί με το blended σκοτσέζικο ουίσκι και το λεμόνι.

 

IWC Portofino Chronograph: με κάσα 42 χιλιοστών από ροζ χρυσό 18 καρατίων, κουρδίζεται με την κίνηση του χεριού και διαθέτει αυτονομία 44 ωρών.

Ο ΧΡΟΝΟΣ

Στο χέρι που ανοίγει το βάζο, θαυμάζουμε ένα κομψοτέχνημα της ωρολογοποιίας. Το Portofino Chronograph με κάσα 42 χιλιοστών από ροζ χρυσό 18 καρατίων – στις αποχρώσεις θα λέγαμε του αναματόμελου. Θα ήταν ωραίο να μιλούσαμε για ένα κουρδιστό ρολόι αλλά με τους ρυθμούς της Ικαρίας θα ξεχνάγαμε διαρκώς το καθημερινό τελετουργικό του κουρδίσματος και θα χάναμε εντελώς την αίσθηση του χρόνου! Το ρολόι αυτό κουρδίζεται με την κίνηση του χεριού -χαλαρά- και διαθέτει αυτονομία 44 ωρών.

Αδιάβροχο, αντέχει στα 3 bar πίεσης, ωστόσο το μπρασελέ από δέρμα αλιγάτορα που είχε μάθει στα έλη και στα ποτάμια, δεν θα συμπαθήσει το θαλασσινό νερό. Ακόμα, το Portofino Chronograph διαθέτει ένδειξη ημέρας και ημερομηνίας και χρονόμετρο στο γκριζωπό, «σχιστολιθικό» καντράν του. Στο πίσω μέρος της κάσας θα βρείτε χαραγμένο το λιμάνι όχι του Εύδηλου ή του Άγιου Κήρυκου της Ικαρίας, αλλά βεβαίως του Portofino της Γένοβας. Ειρήσθω εν παρόδω, τον 14ο αιώνα μ.Χ. η Ικαρία ήταν Γενοβέζικη κτήση άρα οι εκλεκτικές συγγένειες μεταξύ του Πορτοφίνο και του Ελληνικού νησιού χάνονται στον χρόνο.

Το πρώτο Portofino Chronograph παρήχθη το 1988, αρχικά με κάσα 35 χιλιοστών και αργότερα με κάσα 41 χιλιοστών, περίπου όσο το σημερινό μοντέλο.

Γιατί λοιπόν ονομάστηκε Portofino το διάσημο αυτό ρολόι; Το λιμανάκι του Πορτοφίνο ήταν κάποτε, όπως και τόσα δικά μας, ένα ψαροχώρι. Κατάφερε όμως από τη δεκαετία του ’50 και μετά, να γίνει σύμβολο της ντόλτσε βίτα στην Ιταλική ριβιέρα, χωρίς να χάσει την απλή και διαχρονική του ομορφιά, ως και σήμερα. Αυτή την απλότητα και τη φινέτσα απηχεί και το διαχρονικό ντιζάιν του Portofino Chronograph με τις κλασικές αλλά και ελαφρώς σπορ γραμμές της δεκαετίας του ’50 και του ’60. Δεν θα ήταν παράταιρο στο χέρι ενός πιλότου της Φόρμουλα 1, εκτός πίστας, τις χρυσές δεκαετίες της ταχύτητας, όταν ο Τζάκι Στίουαρτ ή ο Γιόχεν Ριντ άφηναν το τιμόνι και έπιαναν τα τσιγάρα, τα ποτά και τα πιο ποθητά κορίτσια.

Για την ιστορία, το πρώτο ρολόι Portofino της IWC παρουσιάστηκε το 1984. Το κομψό ρολόι τσέπης IWC Lépine αποτέλεσε τη σχεδιαστική βάση της νέας συλλογής. Τότε, ο επικεφαλής σχεδιασμού της IWC Hanno Burtscher, είχε συναντηθεί με τον νεαρό ωρολογοποιό Kurt Klaus σε ένα Ελβετικό ταβερνείο όπου συζήτησαν πως θα μπορούσαν να μετατρέψουν ένα κλασικό ρολόι τσέπης με τις φάσεις της σελήνης (το Lépine) σε ρολόι χειρός. Ο designer σκάρωσε ένα απλό σκίτσο σε μια χαρτοπετσέτα, και έτσι γεννήθηκε ο προπομπός ενός από τα πιο κλασικά μοντέλα. Είχε διάμετρο 46 χιλιοστών, κόντρα στο ρεύμα της εποχής, και ονομάστηκε Giant Portofino.

Το πρώτο Portofino Chronograph παρήχθη τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1988, αρχικά με κάσα 35 χιλιοστών και αργότερα με κάσα 41 χιλιοστών, περίπου όσο το σημερινό μοντέλο. Συνολικά, εκτιμάται ότι η γραμμή Portofino της IWC, παρότι είναι η πλέον κλασική, είναι και αυτή που έχει υποστεί τις περισσότερες παραλλαγές τα τελευταία 26 χρόνια, χωρίς ποτέ να στερηθεί τη διαχρονική της αύρα.

 


Photo: Βασίλης Κουρούπης
Styling: Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης
Σακάκι Falconeri, Falconeri boutique, Golden Hall.
Πιάτο Trésor by Raynaud. Deros the Shop, Σέκερη 8 & Κανάρη, Κολωνάκι.
Μέλι Ερείκης, Icaria Pure.

//Η φωτογράφηση έγινε στην στυλάτη Hellenic Suite του ξενοδοχείου Athens Was. Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.


 

Διαβάστε ακόμα: Τρεις φρέσκοι τρόποι να διπλώσεις την ποσέτ

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top